บทที่ 408 ตาย? มันไม่เคยมีชีวิตอยู่แล้ว
หากจะถามว่าใครมองเห็นเมฆดำและร่างสีทองที่ลอยอยู่เหนือซากปรักหักพังของย่านเต๋อชิงได้ชัดเจนที่สุด คงต้องเป็นกลุ่มคนที่อยู่บนตึกสูงที่ห่างออกไปสองพันเมตร เหล่าผู้ฝึกตนขั้นเซียนสวรรค์ที่อยู่ที่นั่น ต่างมองดูภาพนี้ด้วยความหวาดกลัว เพราะมันทำให้พวกเขารู้สึกถึงแรงกดดันอย่างรุนแรง แม้จะอยู่ห่างออกไปสองพันเ...
