บทที่ 387 โลกดั่งหมากรุก
ในกระท่อมเล็กๆ นอกเมืองเกลือ บูหม่านั่งอยู่บนพื้น ฝั่งตรงข้ามของหมากรุกชนเผ่า คือราชาหมากรุกรอยพระบาทศักดิ์สิทธิ์ที่มีร่างเป็นเกราะ มันนั่งกอดอกอยู่ ดวงตาที่ไม่มีอยู่จริงภายใต้หมวกเกราะจ้องมองกระดานหนังแกะ ครุ่นคิดอย่างหนัก ผ่านไปครู่ใหญ่ "...แพ้อีกแล้ว ผมแพ้อีกแล้ว" ราชาหมากรุกกำหมัดทุบพื้นดินแสดง...
