ตอนที่ 14 ใส่แล้วดูดีมาก!

ตอนที่ 14 ใส่แล้วดูดีมาก!

“เยี่ยมมาก เจ้าหนู! ในที่สุดก็หาเจอจนได้!”

ว่านเฟยเผิงเผยรอยยิ้มที่เขาคิดว่าดูใจดีมากที่สุด

แต่เมื่อรวมกับเสื้อผ้าที่ดูยับเยินราวกับเพิ่งกลับจากการต่อสู้กับสัตว์อสูรแล้ว ทำให้เขาดูเหมือนโจรมากกว่า

"ไม่ต้องกลัว ฉันน่ะเป็นเจ้าเมือง ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร"

ดูเหมือนว่าสองบทบาทนี้จะไม่ได้ขัดแย้งกันเลย...

เย่เจ๋อคิดในใจเงียบๆ แต่ก็ไม่ได้พูดออกมา

ถึงแม้ว่าคนตรงหน้าจะเป็นถึงมืออาชีพระดับหกที่แข็งแกร่งที่สุดของประเทศจีน แต่เมื่อรวมกับนิสัยใจคอก็อดรู้สึกไม่ไว้ใจไม่ได้

ว่านเฟยเผิงเดินเข้ามาใกล้ ก่อนจะโอบไหล่ของเย่เจ๋อราวกับว่าเขาเป็นจอมโจรภูเขา

“เจ้าหนู นายนี่ไม่เลวเลยจริงๆ ! สามารถผ่านระดับนรกที่ฉันออกแบบมาได้ เก่งมาก!”

"แถมยังทำให้เมืองหลินหยวนของเรามีชื่อเสียงโด่งดังอีก!"

"เอาล่ะ! ฉันจะให้รางวัลนายเอง เลือกอะไรก็ได้จากคลังสมบัติของเมืองหลินหยวน!”

เดิมทีเย่เจ๋อก็ฝืนยิ้มให้อยู่แล้ว

แต่พอได้ยินคำว่า ‘คลังสมบัติ’ กับ ‘รางวัล’ เท่านั้นแหละ ดวงตาก็เป็นประกายขึ้นมาทันที!

“เลือกอะไรก็ได้เลยเหรอครับ? เอาจริงดิ?”

"ฉัน ว่านเฟยเผิง พูดคำไหนคำนั้น"

"ไปกันเถอะ!"

"ด้วยความยินดีครับ!"

...

คลังสมบัติของเมืองหลินหยวน หรือที่เรียกอีกอย่างว่า คลังสมบัติของเจ้าเมือง

เป็นที่เก็บรวบรวมทรัพย์สมบัติมากมายของทั้งเมือง ไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์ประกอบฉาก อุปกรณ์ และสมบัติล้ำค่ามากมาย มีเพียงเจ้าเมืองเท่านั้นที่สามารถเปิดได้

เย่เจ๋อคิดว่าเขาจะต้องได้รางวัลอะไรบ้าง

แต่ไม่คิดเลยว่าเจ้าเมืองจะใจกว้างขนาดนี้! ปล่อยให้เขาเลือกอะไรก็ได้จากคลังสมบัติเนี่ยนะ?

“เย่เจ๋อ ช่วงนี้เมืองหลินหยวนของเราไม่ค่อยมีอัจฉริยะเกิดขึ้นเลย...”

ว่านเฟยเผิงพาเย่เจ๋อมาที่จวนเจ้าเมือง ก่อนจะพูดอย่างขุ่นเคือง

“โดยเฉพาะสองปีมานี้! พวกวีโกวกับอู๋โกวเอาแต่หัวเราะเยาะข้า!”

"ชิ! สาเหตุที่เมืองหลินหยวนไม่มีอัจฉริยะ ก็เพราะเจ้าเมืองอย่างข้ามันหยาบกระด้างเองแหละ..."

พูดแบบนั้นก็ไม่ผิดนักหรอก...

เย่เจ๋อแอบแซะในใจอีกครั้ง พร้อมกับอดเดาไม่ได้

วีโกว...อู๋โกว...

ถ้าเขาจำไม่ผิด

น่าจะเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งภาคตะวันออก: อู๋หมิง

และผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งภาคกลาง: เว่ยเจิ้ง

ในโลกนี้ เนื่องจากวิกฤตการณ์รุกรานจากเหวลึก ทำให้ประเทศจีนแบ่งเขตการปกครองออกเป็นห้าภาค ได้แก่

ภาคตะวันออก ภาคใต้ ภาคตะวันตก ภาคเหนือ และภาคกลาง

ส่วนเมืองหลินหยวนเป็นเพียงเมืองเล็กๆ ในเขตภาคตะวันออกเท่านั้น

แค่เจ้าเมืองตัวเล็กๆ กล้าด่าผู้บัญชาการทหารสูงสุดของสองภาคแบบนี้เนี่ยนะ?

ก็แหงล่ะ ใครๆ ก็ทำอะไรตามใจตัวเองได้ ถ้ามีพลังมากพอน่ะนะ...

ขณะที่เย่เจ๋อกำลังคิดอยู่นั้น ว่านเฟยเผิงก็โอบไหล่เขาอีกครั้งราวกับเป็นพี่น้อง ก่อนจะเปิดฟังก์ชั่นถ่ายรูปบนโทรศัพท์

“มา ถ่ายรูปกัน ฉันจะยั่วโมโหพวกมัน!”

เย่เจ๋อทำหน้าเหยเก แต่เขาก็ยอมทำท่าสองนิ้ว ส่วนว่านเฟยเผิงก็ยิ้มกว้างอย่างมีความสุข

เสียงชัตเตอร์ดังขึ้น ภาพความทรงจำถูกบันทึกไว้

ว่านเฟยเผิงเริ่มพิมพ์ข้อความอย่างกระตือรือร้น เตรียมที่จะส่งรูปนี้ไปอวด

เย่เจ๋อพูดขึ้นอย่างลองเชิง "ท่านเจ้าเมือง งั้นเรื่องรางวัลของผม..."

"นี่ไง"

ว่านเฟยเผิงโยนการ์ดสีทองมาให้แบบขอไปที "นี่คือกุญแจคลังสมบัติ บอกเสี่ยวเฉินให้พาไปก็พอ"

บ้าไปแล้ว!

นี่เขาให้กุญแจคลังสมบัติมาง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ?

เย่เจ๋อมองดูการ์ดสีทองในมือ แต่เขาก็ไม่ได้โง่จนปล่อยให้ความโลภเข้าครอบงำ

แค่กะพริบตา เขาก็อาจจะถูกนักล่าระดับหกฆ่าตายได้...

หลังจากนั้น

เย่เจ๋อก็เปิดประตูคลังสมบัติของเมืองหลินหยวนโดยมีผู้ช่วยของเจ้าเมืองเดินนำทาง!

คลังสมบัติแห่งนี้กว้างขวางหลายร้อยตารางเมตร เต็มไปด้วยอุปกรณ์และอุปกรณ์ประกอบฉากมากมาย เกือบทั้งหมดเป็นระดับหายากขึ้นไป ทั้งหมดต่างเปล่งประกายระยิบระยับ

ชั่วขณะหนึ่ง เย่เจ๋อก็รู้สึกตาลาย

ผู้ช่วยเจ้าเมืองยืนอยู่ข้างนอก ก่อนจะพูดเตือน “นักเรียนเย่เจ๋อ เชิญเลือกตามสบายเลยครับ”

เย่เจ๋อพยักหน้ารับ ก่อนจะเรียกกระรอกเงาออกมา!

“ไปกันเถอะ! เจ้ากระรอก!”

“เราจะเลือกอันที่แพงที่สุด!”

คงไม่มีใครเดาออกหรอก แม้แต่ว่านเฟยเผิง เจ้าเมืองผู้นี้ ว่าสัตว์อสูรของเย่เจ๋อมีความสามารถในการดมกลิ่นมูลค่าของสิ่งของได้!

ในเมื่อมีของให้เลือกมากมายขนาดนี้ งั้นก็เลือกอันที่แพงที่สุดไปเลย!

เมื่อเจ้าหนูปรากฏตัวขึ้น มันก็เหมือนกับปลากลับสู่มหาสมุทร นกร่อนกลับสู่ท้องฟ้า

สมบัติมากมายทำให้กระรอกดมกลิ่นเคลิบเคลิ้มเป็นพิเศษ...

แต่ในที่สุด เจ้ากระรอกก็เลือกเป้าหมายได้แล้ว!

"นี่มัน......"

เย่เจ๋อมองไปที่กล่องที่เจ้ากระรอกกำลังชี้ มันเป็นคริสตัลสีดำที่ไม่รู้จัก มีเส้นสีม่วงพาดผ่าน

[??? : มาจากเหวลึก เป็นคริสตัลบางอย่างที่ยังไม่สามารถวิเคราะห์ได้ ฟังก์ชั่นไม่ทราบแน่ชัด]

ถึงแม้ว่าแผงข้อมูลจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ยอดเยี่ยมในยุคแห่งการเปลี่ยนอาชีพ แต่มันก็ไม่สามารถมองทะลุทุกสิ่งได้

ตัวอย่างเช่น สิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักมากมายในเหวลึก

นี่คือสิ่งที่แผนกวิจัยของหลิวปั๋วเหยียนกำลังทำอยู่

"นี่คือสิ่งที่แพงที่สุดแล้วเหรอ?"

เย่เจ๋อไม่ได้สงสัยอะไร แต่ของแบบนี้เขาคงใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้ แถมยังขายก็ไม่ได้อีก

"ช่างมันเถอะ หาอันต่อไป"

[??? : รูปปั้นโบสถ์จากโลกแห่งความตายในเหวลึก ฟังก์ชั่นไม่ทราบแน่ชัด]

"..."

[อุกกาบาตแห่งความว่างเปล่า: มาจากความว่างเปล่านอกมิติ ฟังก์ชั่นไม่ทราบแน่ชัด สิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้มาจากความว่างเปล่าไม่สามารถใช้งานได้]

"...พวกเอ็งไปเอาของพวกนี้มาได้ยังไงกันเนี่ย?"

เย่เจ๋อมองดูอย่างจนใจ

บางทีอาจเป็นเพราะเมืองหลินหยวนอยู่ใกล้กับเหวลึก สิ่งของในคลังสมบัติจึงดูแปลกประหลาด

สิ่งของล้ำค่าส่วนใหญ่ล้วนเป็นสิ่งที่ไม่มีใครรู้จัก หรือมนุษย์ไม่สามารถใช้งานได้...

"บ้าเอ๊ย!"

เย่เจ๋อวางคริสตัลลงอีกครั้ง

แต่ทันใดนั้น ที่มุมห้อง เขาก็เห็นเสื้อคลุมผืนหนึ่ง มันกำลังปล่อยออร่าที่คุ้นเคยออกมา

เสื้อคลุมผืนนี้มีสีดำสนิท ตรงกลางด้านหลังปักลวดลายสัญญาสีเงินอย่างประณีต

[เสื้อคลุมสัญญาวิญญาณ (สำหรับซัมมอนเนอร์เท่านั้น) ]

ระดับ: ดี☆

ค่าสถานะ: ความว่องไว +20, พลังวิญญาณ +20

เอฟเฟกต์พิเศษ: เมื่อสัตว์อสูรที่ถูกอัญเชิญอยู่ใกล้คุณ ความเร็วในการโจมตี +50%!

ทักษะเพิ่มเติม - 'โล่ห์วิญญาณ': สร้างโล่ป้องกันแบบติดตัวที่จะฟื้นฟูโดยอัตโนมัติหลังจากผ่านไป 1 ชั่วโมง

[ค่าของโล่ห์ = (พลังวิญญาณของซัมมอนเนอร์ + พลังป้องกันของสัตว์อสูรทั้งหมด) * 1000%!]

ชุดสัญญาวิญญาณ (1/2)

————

อีกชิ้นหนึ่งของชุดเซ็ตสัญญาวิญญาณ!

มันเป็นเซ็ตเดียวกันกับแหวนสัญญาวิญญาณที่เขาเปิดได้จากหีบสมบัติเป็นครั้งแรก!

ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นชุดพิเศษสำหรับซัมมอนเนอร์ด้วย

มูลค่าของชุดพิเศษนั้นประเมินค่าไม่ได้! ตราบใดที่มันปรากฏขึ้น ก็ไม่มีใครสามารถซื้อมันได้

เดิมทีเย่เจ๋อไม่ได้คาดหวังว่าจะได้ชุดนี้ครบเซ็ต เพราะโอกาสมันน้อยมาก

ไม่คิดเลยว่าจะมาเจอมันในคลังสมบัติของเจ้าเมือง!

"ถูกต้องแล้ว! นายนั่นแหละ!"

เย่เจ๋อไม่รอช้า ถ้าพลาดโอกาสนี้ไป ครั้งหน้าเขาอาจจะไม่ได้มันอีกแล้ว!

เย่เจ๋อถอดเสื้อคลุมออก ก่อนจะสวมเสื้อคลุมผืนนั้นเข้าไป

[ติ๊ง! คุณได้เปิดใช้งานชุดสัญญาวิญญาณแล้ว!]

[ชุดสัญญาวิญญาณ (2/2) : ค่าสัมประสิทธิ์ความเสียหายจากการโจมตีของสัตว์อสูรที่ถูกอัญเชิญเพิ่มขึ้นเป็น 150%!]

ค่าสัมประสิทธิ์ความเสียหายเพิ่มขึ้นหนึ่งในสาม!

ตอนนี้เย่เจ๋อยิ่งมั่นใจในการเลือกเสื้อคลุมสัญญาวิญญาณมากขึ้นไปอีก!

ยิ่งไปกว่านั้น อุปกรณ์ชิ้นนี้ยังมาพร้อมกับโล่ป้องกันแบบถาวรอีกด้วย

หลังจากสวมใส่อุปกรณ์ พลังวิญญาณของเย่เจ๋ออยู่ที่ 108 แต้ม เมื่อรวมกับพลังป้องกันของแพนด้าที่ 67 แต้ม และพลังป้องกันของกระรอกที่ 48 แต้ม... แล้วคูณด้วย 1000%!

ค่าของโล่ห์สูงถึง 2230!

บางทีซัมมอนเนอร์คนอื่นอาจจะไม่มีค่าสถานะสูงขนาดนี้

แต่ค่าสถานะของเย่เจ๋อนั้นสูงมาก แถมสัตว์อสูรของเขายังเป็นระดับมหากาพย์ทั้งหมด ทำให้พลังป้องกันของพวกมันสูงมาก นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงมีค่าของโล่ห์สูงขนาดนี้

เย่เจ๋อพอใจเป็นอย่างมาก เขาเดินออกจากคลังสมบัติ

เมื่อออกมาด้านนอก ว่านเฟยเผิง เจ้าเมืองก็ดูมีความสุข ราวกับว่าเย่เจ๋อทำให้เขาได้หน้า

เมื่อเห็นเย่เจ๋อออกมา เขาก็อดชมเชยไม่ได้

“เจ้าเลือกเสื้อคลุมผืนนี้สินะ? เยี่ยมมาก มันเหมาะกับเจ้าที่สุดแล้ว!”

เย่เจ๋ออดแปลกใจไม่ได้ "ท่านรู้ได้ไงครับว่าผมมีชุดเซ็ตสัญญาวิญญาณ?"

ไม่คิดเลยว่าชุดเซ็ตสัญญาวิญญาณที่เขาเพิ่งเปิดได้จากหีบสมบัติ จะมีคนอื่นรู้จักด้วย?

หรือว่าอุปกรณ์ชิ้นนี้เป็นของที่ว่านเฟยเผิงเตรียมเอาไว้ให้เขาโดยเฉพาะ?

“ชุด? ชุดอะไร?”

ว่านเฟยเผิงทำหน้างงๆ

เขาเลือกที่จะแก้คำพูด "ข้าหมายถึง ถ้าเจ้าสวมเสื้อคลุมสีดำผืนนี้..."

"มันจะต้องดูดีมากแน่ๆ!"

เย่เจ๋อ: "..."