ระบบหุ่นเชิดในตำนาน ตอนที่ 15 ด้อยกว่าปลาไหล
ระบบหุ่นเชิดในตำนาน ตอนที่ 15 ด้อยกว่าปลาไหล
ขณะที่กู้ชิงเฟิงกำลังทึ่งในพรสวรรค์อันน่าสะพรึงกลัวของนาจา
เบื้องบนท้องฟ้าอันไกลโพ้น จู่ ๆ ก็มีเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราดดังก้องมา
“บัดซบ!”
เสียงคำรามราวกับจะสั่นสะเทือนเก้าสวรรค์ชั้นฟ้า
รัศมีกดดันอันยิ่งใหญ่ดุจห้วงสมุทรแผ่ซ่านลงมา พื้นดินเริ่มแตกร้าว เทือกเขานับไม่ถ้วนสลายกลายเป็นผุยผง ปลิวหายไปกับสายลม
ภายในป่าใหญ่แห่งนี้ สิ่งมีชีวิตน้อยใหญ่ต่างถูกกดลงกับพื้น
“ราชันปราชญ์!”
ร่างกายของกู้ชิงเฟิงสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ มิใช่เพราะเจตจำนงของเขาอ่อนแอ แต่เป็นเพราะแรงกดดันจากความแตกต่างของระดับพลัง เป็นปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณ
ส่วนนาจากลับยืนตัวตรง ใบหน้าที่ดูน่ารักน่าชังกลับเต็มไปด้วยความไม่ใส่ใจ
ราวกับว่าสิ่งที่เขาเผชิญหน้า เป็นเพียงบุคคลธรรมดาสามัญ
ในยามนี้ เบื้องบนก้อนเมฆ ปรากฏร่างเงาอันยิ่งใหญ่ เบื้องหลังมีเงาของมังกรเจียวขนาดใหญ่ที่ดูดุร้ายน่าสะพรึงกลัว
สีหน้าของกู้ชิงเฟิงพลันเปลี่ยนไป “นั่นคือราชันปราชญ์ของเผ่ามังกรเจียว คงจะเป็นผู้คุ้มครองของเจียวฮ่าวเทียนผู้นี้ ใต้เท้านาจา รีบหนีเถิด!”
แต่รัศมีกดดันได้ปกคลุมไปทั่วทุกสารทิศแล้ว จะหนีได้อย่างไร
“น่าเสียดายที่ผู้อาวุโสเฟยเผิงไม่อยู่…” กู้ชิงเฟิงรู้สึกสิ้นหวัง
“ไม่จำเป็นต้องถึงมือเฟยเผิง แม้แต่มังกรข้ายังเคยสังหารมาแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงมังกรเจียวตัวเล็กจ้อยตัวนี้ เป็นแค่สัตว์เลื้อยคลานตัวหนึ่งเท่านั้น”
จี๋อวิ๋นควบคุมหุ่นเชิดนาจากล่าวอย่างดูถูก
กู้ชิงเฟิงได้ยินดังนั้นก็รู้สึกตกตะลึง เผ่ามังกรเป็นถึงเผ่าจักรพรรดิสัตว์เทพ แข็งแกร่งกว่าเผ่ามังกรเจียวมากนัก
สายเลือดยิ่งใหญ่ พรสวรรค์อันแข็งแกร่ง มังกรทุกตน หากนำมาเทียบกับเผ่ามนุษย์ แม้แต่ตัวที่อ่อนแอที่สุดก็เทียบเท่ากับยอดอัจฉริยะของเผ่ามนุษย์
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตัวที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่อาจหยั่งถึง
ว่ากันว่ายอดอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่ามังกรในยุคปัจจุบัน ตอนที่เพิ่งเกิดก็สามารถปราบปรามยอดอัจฉริยะทั้งสามของเผ่ามนุษย์ได้ น่าสะพรึงกลัวนัก
ใต้เท้านาจาผู้นี้กลับกล่าวว่าเคยสังหารมังกร!
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะสืบสาวราวเรื่อง เพราะราชันปราชญ์ของเผ่ามังกรเจียวได้มาถึงเบื้องหน้าแล้ว
“เป็นเพียงมดปลวกเผ่ามนุษย์ที่ต่ำต้อย พวกเจ้า… ตายแน่ ริอาจสังหารนายน้อยของข้า ไม่เพียงแต่พวกเจ้า แม้แต่ขุมอำนาจเบื้องหลังของพวกเจ้าก็ต้องถูกทำลายล้าง!”
ราชันปราชญ์เผ่ามังกรเจียวเต็มไปด้วยความโกรธแค้น แทบจะสูญเสียสติ
เจียวฮ่าวเทียนเป็นถึงอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดในยุคสมัยนี้ของเผ่ามังกรเจียว มีสายเลือดบริสุทธิ์ที่สุดในประวัติศาสตร์
ในอนาคตมีโอกาสยกระดับเป็นสายเลือดบริสุทธิ์ เข้าร่วมกับเผ่ามังกร!
แต่สุดท้ายกลับต้องมาจบชีวิตลงที่นี่ก่อนที่จะเติบโตขึ้นมาได้
กล่าวได้ว่าความหวังทั้งหมดของเผ่ามังกรเจียวถูกทำลาย!
เขาจะไม่โกรธได้อย่างไร
กู้ชิงเฟิงอดไม่ได้ที่จะกล่าวว่า “เห็นได้ชัดว่าเจียวฮ่าวเทียนผู้นั้นคิดร้าย ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดเพื่อโจมตีพวกเรา เป็นผลกรรมของเขาเอง”
“นายน้อยข้าต้องการสังหารพวกเจ้า พวกเจ้าก็ควรรอความตายแต่โดยดี”
ราชันปราชญ์เผ่ามังกรเจียวกล่าวอย่างเย็นชา
ได้ยินดังนั้น แม้ว่ากู้ชิงเฟิงจะรู้ดีว่าสมาชิกของพันธมิตรสัตว์เทพเหล่านี้ล้วนหยิ่งยโสโอหัง ไม่เห็นหัวผู้ใด เขาก็ยังคงตกตะลึง
ช่าง… ไม่เห็นหัวผู้ใดถึงเพียงนี้
“หึหึ เพียงแค่เผ่าสัตว์เลื้อยคลานเช่นเจ้าก็อยากจะสังหารข้า ทำลายวังสวรรค์เบื้องหลังข้า?”
จี๋อวิ๋นควบคุมหุ่นเชิดนาจาเยาะเย้ย “วังสวรรค์มิอาจถูกดูหมิ่น เพียงแค่คำพูดของเจ้า เผ่ามังกรเจียวก็ไม่มีความจำเป็นต้องดำรงอยู่อีกต่อไป”
ราชันปราชญ์เผ่ามังกรเจียวโกรธจนหน้าเขียว
เผ่าราชันสัตว์เทพที่สืบทอดมานับพันปี หากมองลงมายังพื้นพิภพ แม้จะเทียบไม่ได้กับเผ่าจักรพรรดิ แต่ก็แข็งแกร่งไร้ผู้เทียบ
แม้แต่แดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามนุษย์ ก็มิอาจกล่าวได้เต็มปากว่าสามารถทำลายเผ่าราชันได้
เว้นแต่ว่าจะใช้อาวุธเทพยอดมรรคา แต่หากใช้อาวุธระดับนั้น เผ่าจักรพรรดิสัตว์เทพย่อมต้องเข้ามาแทรกแซง
วังสวรรค์แห่งนี้มีสิทธิ์อันใด
“รนหาที่ตาย!”
ราชันปราชญ์เผ่ามังกรเจียวไม่พูดพร่ำทำเพลง ชิงลงมือทันที
เขาวางแผนว่าจะจับมดปลวกเผ่ามนุษย์ทั้งสองคนนี้กลับไปยังเผ่า ให้ผู้นำเผ่าทำการสืบค้นวิญญาณ ค้นหาขุมอำนาจเบื้องหลัง จากนั้นจึงค่อยบดขยี้ให้แหลกละเอียด!
ตู้ม!
รัศมีกดดันอันน่าสะพรึงกลัวของราชันปราชญ์ปกคลุมลงมา
ท่ามกลางสายตาที่หวาดกลัวของกู้ชิงเฟิง
กรงเล็บมังกรสีเขียวขนาดใหญ่ที่แข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า ปรากฏขึ้นจากท้องฟ้า
เกล็ดสีเขียวเข้มส่องประกายระยิบระยับ เพียงแค่กรงเล็บเดียวก็สามารถทำลายความว่างเปล่า พลังอันน่าสะพรึงกลัวทำให้หัวใจสั่นสะท้าน
“จบสิ้นแล้ว!”
กู้ชิงเฟิงรู้สึกสิ้นหวัง
ราชันปราชญ์หนึ่งคน แม้แต่อาจารย์ของเขาในช่วงเวลาที่รุ่งเรืองก็ยังยากที่จะต่อกร ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้ที่เป็นเพียงแค่ดวงวิญญาณ
ส่วนใต้เท้านาจาผู้นี้ แม้ว่าจะมีพรสวรรค์อันน่าสะพรึงกลัว แต่ก็ยังไม่ได้บำเพ็ญถึงระดับราชันปราชญ์ แม้จะมีคุณสมบัติอันโดดเด่นก็ยากที่จะฝืนชะตาฟ้าดิน
ขณะที่กู้ชิงเฟิงรู้สึกว่าทุกอย่างจบสิ้นแล้ว
ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงของนาจาดังขึ้นข้างหู
“มังกรในสายตาของข้าเป็นเพียงปลาไหล เจ้าเป็นเพียงแค่สัตว์เลื้อยคลานที่ด้อยกว่าปลาไหล กล้าดีอย่างไรถึงมาอวดดี”
กู้ชิงเฟิงได้ยินดังนั้นก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก
เจ้าเด็กแสบ พวกเรากำลังจะตายอยู่แล้ว เจ้ายังมีกะจิตกะใจมาเยาะเย้ยศัตรูอีก
จะกล่าวว่าท่านเป็นลูกวัวไม่กลัวเสือ หรือกล่าวว่าเจ้าเป็นเด็กไร้เดียงสาดี
แต่ในวินาทีถัดมา กู้ชิงเฟิงก็พบว่าแท้จริงแล้วคนที่ไร้เดียงสาคือเขาเอง!
นาจาหลังจากกล่าวจบดวงตาก็ค่อย ๆ ปิดลง เสียงทุ้มต่ำราวกับทะลุผ่านมิติ ทะลวงข้ามกาลเวลาดังก้องไปทั่วป่าใหญ่
“ดวงตะวันจันทรากำเนิดร่วมกัน…”
“วิญญาณนับพันหลอมรวม…”
“ฟ้าดินไร้ขอบเขต ห่วงจักรวาล!”
“ดั่งบัญชาสวรรค์!”
เสียงลึกลับดังก้องกังวาน
ฟ้าดินเบื้องหน้าราวกับถูกแช่แข็ง อากาศและสายน้ำหยุดนิ่ง
กรงเล็บมังกรขนาดใหญ่ที่พุ่งลงมาจากท้องฟ้า ราวกับถูกตรึงไว้
ราชันปราชญ์เผ่ามังกรเจียวรู้สึกใจสั่น
ชั่วพริบตาถัดมา ราวกับผนึกโบราณถูกปลดปล่อย
กลิ่นอายอันยิ่งใหญ่ทะลวงผ่านพันธนาการ ไหลบ่าออกมาดุจสายน้ำ
ดอกบัวเพลิงสีแดงขนาดมหึมาปรากฏขึ้น เปลวเพลิงไร้ขอบเขตแผ่กระจายออกไป
พลังอันดุเดือดต้านทานกรงเล็บมังกรขนาดใหญ่ไว้กลางอากาศ ไม่อาจพุ่งลงมาได้
เปลวเพลิงอันไร้ที่สิ้นสุดกลืนกินทุกสิ่ง ป่าใหญ่ทั้งหมดถูกเผาไหม้จนหมดสิ้น
ราวกับว่าจะเผาผลาญสวรรค์ ต้มทะเล!
“นี่ นี่มัน…”
ราชันปราชญ์เผ่ามังกรเจียวที่อยู่บนท้องฟ้าไม่อาจทนทานต่ออุณหภูมิอันร้อนแรงนี้ได้ รีบถอยร่นออกไปนับหมื่นลี้ ส่วนดวงตาจ้องมองดอกบัวเพลิงขนาดใหญ่อย่างไม่ละสายตา
เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันไร้เทียมทานภายในที่กำลังเพิ่มพูนขึ้นด้วยความเร็วอันน่าสะพรึงกลัว
ระดับปราชญ์ระยะต้น ระดับปราชญ์ระยะกลาง ระดับปราชญ์ระยะปลาย ระดับปราชญ์ระยะสูงสุด!
ตู้ม!
ขีดจำกัดของระดับปราชญ์ ถูกทะลวงผ่านราวกับไม่มีสิ่งใดขวางกั้น!
หนึ่งลมหายใจถัดมา
ดอกบัวเพลิงสีแดงเบ่งบาน ภายในปรากฏร่างเงาหนึ่งยืนอย่างสง่างาม
ร่างเล็ก ๆ ที่ดูน่ารักน่าชังหายไป
สิ่งที่ปรากฏขึ้นแทนที่คือ เด็กหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าเย็นชาและหยิ่งผยอง!
เส้นผมสีแดงเพลิงชี้ขึ้นฟ้า ราวกับกระบี่ที่ชี้จรวดสวรรค์
เท้าเหยียบบนกงล้อเพลิง เอวคาดห่วงจักรวาล มือถือหอกอัคคี ผ้าแพรป่วนฟ้าพันรอบตัวราวกับมังกรขนด
เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้น รัศมีกดดันอันยิ่งใหญ่ก็แผ่กระจายออกไป ทำให้กู้ชิงเฟิงสั่นสะท้าน ดวงวิญญาณราวกับกำลังถูกเผาไหม้
“นี่ นี่มัน ราชันปราชญ์!?”
เสียงของเขาสั่นเทา ดวงตาเบิกกว้าง ไม่อยากจะเชื่อ!
แม้ว่ารูปลักษณ์จะเปลี่ยนไปมาก แต่กลิ่นอายของอีกฝ่ายไม่มีทางเปลี่ยนแปลง
นี่คือนาจาที่ดูน่ารักน่าชังผู้นั้น!