บทที่ 23 เอาเวทย์อุกกาบาตของฉันไปกินซ่ะ

บทที่ 23 เอาเวทย์อุกกาบาตของฉันไปกินซ่ะ

หลังจากที่สัตว์อสูรพูดจบ ร่างกายของมันก็ขยายตัวอย่างรวดเร็วและกลายเป็นสัตว์อสูรน่าเกลียดที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ

【แอนดี้ผู้บ้าคลั่ง】(ชั้นยอด)

พลังชีวิต: 5000

พลังโจมตี : 1000

ความบ้าคลั่งเบื้องต้น: สูญเสียความรู้สึกนึกคิดหลังจากเปิดใช้งานทักษะ และเพิ่มพลังโจมตี 50%

“อะไรนะ พลังโจมตีมันมากถึง 1,000 เลยเหรอ!”

หวังเซว่ที่อยู่ด้านหลังตะโกนออกมาดังๆ

จงจุนหรู่ที่อยู่ด้านข้างก็มีสีหน้าเคร่งขรึมเช่นกัน เธอยกมือขึ้นเพื่อดึงธนู เปิดใช้งานทักษะการยิงธนู และยิงมันไปที่สัตว์อสูรชั้นยอดตัวนั้น

-15 (โจมตีคริติคอล)

บาดแผลสองหลักอันน่าเวทนาปรากฏต่อหน้าทุกคน

จงจุนหรู่เห็นความเสียหายที่ตัวเองสร้างขึ้น เธอก็เม้มริมฝีปากและพูดว่า "ความเสียหายลดลงมากเกินไปแล้ว และมันน้อยจนน่าสังเวชเกินไป"

ดีบัฟของการลดความเสียหาย 99% ทำให้พวกเขาไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับสัตว์อสูรได้อย่างมีประสิทธิภาพมากนัก

เมื่อเห็นสัตว์อสูรเดินเข้ามาหาหลินหยวนทีละก้าว หวังเซว่ถึงกับหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง โดยมีเพียงความคิดเดียวในใจว่า พวกเราจะตายจริงๆ เหรอ?

เพียงไม่กี่วินาทีหลังจากที่หวังเซว่หลับตา ก็มีเสียงดังสะเทือนโลกขึ้นมาอย่างกะทันหัน

บูม!

มีเสียงดังขึ้นพร้อมกับเสียงกรีดร้องของสัตว์อสูร

-480

อุกกาบาตขนาดใหญ่พุ่งชนสัตว์อสูรตัวนั้นทำให้เกิดความเสียหายสามหลัก

เนื่องจากสัตว์อสูรอยู่ตรงกลาง มันจึงมีเอฟเฟกต์ติดสตันด้วย

[ทักษะ]: อุกกาบาต (ระดับ S) เลเวลสูงสุด

ค่าใช้จ่าย: 15,000 มานา

ระยะเวลาการร่าย: 3.5 วินาที

คำอธิบาย: เรียกอุกกาบาตที่ลุกเป็นไฟซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 15 เมตร สร้างความเสียหายจากไฟ 200,000+สติปัญญา*50 คะแนน เป้าหมายที่อยู่ตรงกลางอุกกาบาตจะถูกทำให้มึนงง และเป้าหมายที่อยู่บริเวณขอบอุกกาบาตจะถูกผลักออกไป

เวทย์อุกกาบาตเลเวลแม็กซ์สามารถสร้างความเสียหายได้ 200,000 แต้ม ในตอนแรกพรสวรรค์ของเขาลดความเสียหายที่ทำได้ลง 80% จากนั้นก็ลดลง 99% โดยสวนแฟรี่

ด้วยวิธีนี้ แต่เขายังสร้างความเสียหายได้ 480 แต้ม หากความเสียหายไม่ได้ลดลง เวทย์อุกกาบาตของเขาจะเอาชนะสัตว์อสูรชั้นยอดที่อยู่ตรงหน้าเขาได้อย่างง่ายดาย

เมื่อได้ยินเสียงดังกึกก้อง หวังเซว่ก็ลืมตาและมองเห็นจงจุนหรู่กำลังเปิดปากด้วยความตกใจ

“เกิดอะไรขึ้น” หวังเซว่ถามด้วยความสงสัย

จงจุนหรู่ชี้ไปทางสัตว์อสูรชั้นยอด "ดูสิ"

หวังเซว่หันศีรษะไปเห็นหลินหยวนกำลังร่ายเวทย์อย่างต่อเนื่อง เรียกอุกกาบาตเพลิงออกมาทีละลูก

หลังจากที่อุกกาบาตเพลิงลูกที่ 11 พุ่งชนสัตว์อสูรชั้นยอด สัตว์อสูรตัวนั้นก็เงียบลง และเสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นในหูของทุกคน

[ทีมของคุณฆ่าแอนดี้ผู้บ้าคลั่ง (ชั้นยอด) ได้สำเร็จและได้รับคะแนนประสบการณ์ 2,000 แต้ม]

[โปรดทราบว่าพฤติกรรมของทีมของคุณได้ดึงดูดความสนใจของแม่มด และแม่มดจะส่งลูกน้องของเธอมาตามล่าคุณ]

หลังจากที่สัตว์อสูรถูกฆ่าแล้ว จางฟานก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างชำนาญเพื่อทำการค้นร่างของมัน

สัตว์อสูรดร็อปอุปกรณ์รวมสองชิ้น หนึ่งชิ้นเป็นระดับเงินและอีกหนึ่งชิ้นเป็นระดับทองแดง

[เข็มขัดผู้ดูแล] (ระดับเงิน)

ข้อกำหนดในการสวมใส่ : ระดับ 8

คุณสมบัติ: HP +300, ความแข็งแกร่ง +20, ร่างกาย +25

ผลลัพธ์: เพิ่มความเสียหายที่เกิดกับสิ่งมีชีวิตที่เป็นทาส 30%

[กระโปรงนางฟ้า] (ระดับทองแดง)

ข้อกำหนดในการสวมใส่: นักบวช ระดับ 5

คุณสมบัติ: HP +100, ความแข็งแรง +10, สติปัญญา +10

ทันทีที่ผู้ชายสองคนกำลังดูคุณลักษณะอุปกรณ์ จงจุนหรู่และหวังเซว่ก็ออกจากสถานะตกใจ

“มันตายแล้วเหรอ?” หวังเซว่ถามอย่างไม่แน่ใจ

“คุณได้รับการแจ้งเตือนแล้ว นี่ยังเป็นเรื่องโกหกได้เหรอ?”

จางฟานเหลือบมองหลินหยวนซึ่งอีกฝ่ายก็พยักหน้าให้ จากนั้นจางฟานก็สวมเข็มขัดให้ตัวเอง

เขาถือกระโปรงนางฟ้าไว้ในมือและส่งให้หลินหยวน

หลินหยวนไม่มีอะไรจะพูดและชี้ให้จางฟานให้มอบอุปกรณ์นี้ให้กับหวังเซว่

จากนั้นจางฟานก็เดินไปหาหวังเซว่และพูดว่า “นี่ อุปกรณ์สำหรับคุณ”

เมื่อเห็นอุปกรณ์ที่อยู่ตรงหน้าเธอ หวังเซว่ก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย "สำหรับฉันเหรอ?"

“เฉพาะนักบวชเท่านั้นที่สามารถสวมอุปกรณ์นี้ได้ คุณเป็นนักบวชคนเดียวในทีมของเรา แล้วฉันจะไม่ให้มันกับใครได้อีกล่ะ?” จางฟานพูดอย่างตรงไปตรงมา

“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย กระบวนการทั้งหมดในการฆ่าสัตว์อสูรชั้นยอดล้วนแล้วแต่เป็นฝีมือของหลินหยวน โอ้..จงจุนหรู่ก็มีส่วนทำให้เสียหายเหมือนกัน แต่ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย” หวังเซว่พูดอย่างตรงไปตรงมา

ทันทีที่พูดคำเหล่านี้ออกไป จงจุนหรู่ที่อยู่ข้างๆ เขาก็หน้าแดงด้วยความเขินอาย และบีบเนื้อนิ่มๆ ที่เอวของหวังเซว่เบาๆ ซึ่งทำให้หวังเซว่ต้องโอย

ในเวลานี้หลินหยวนกล่าวว่า “รับไปเถอะ ถ้าเธอไม่รักษาเจ้าแฟรีตัวน้อย ภารกิจแรกของเราก็คงไม่สำเร็จ เธอสมควรได้รับมัน”

เมื่อได้ยินหลินหยวนพูดเช่นนั้น และหวังเซว่ก็ไม่ปฏิเสธอีกต่อไป หลังจากรับอุปกรณ์แล้ว เธอก็สวมใส่มันอย่างมีความสุข

ไม่ต้องพูดถึงว่าหลังจากหวังเซว่สวมกระโปรงนางฟ้าตัวนี้แล้ว รูปร่างของเธอก็สูงสง่าขึ้นอย่างมาก ภาพของขาที่ยาวของเธอทำให้จางฟานน้ำลายไหล และแม้แต่จงจุนหรู่ยังมองมาที่เธอด้วยความอิจฉา

มันไม่ใช่ว่าเธอโลภในคุณสมบัติของอุปกรณ์ แต่ว่าหวังเซว่ดูสวยงามขึ้นอย่างมากเท่านั้น

หากนำเครื่องประดับระดับทองที่ดูไม่สวยมาเทียบกับเครื่องประดับระดับเงินที่สวยงาม สาว ๆ 99% จะเลือกเครื่องประดับระดับเงิน เพราะคุณสมบัติเหล่านี้เป็นเพียงสิ่งชั่วคราว แต่ความสวยงามนั้นอยู่กับพวกเธอไปตลอดชีวิต

หลังจากฆ่าสัตว์อสูรชั้นยอดแล้ว หลินหยวนก็พูดกับแฟรี่ว่า "เป็นไงบ้าง คราวนี้เธอน่าจะเชื่อสิ่งที่ฉันพูดแล้วใช่ไหม?"

เมื่อแฟรี่ตัวน้อยโบโบ้ได้ยินคำพูดของหลินหยวน เธอจึงเรียกแฟรี่ตัวน้อยเหล่านั้นมารวมกันและสนทนา

หลังจากนั้นไม่นาน แฟรี่ตัวน้อยโบโบก็บินมาหาหลินหยวนและพูดว่า “พวกเรามีเพื่อนหลายคนที่ถูกแม่มดจับมาเป็นทาส คุณต้องช่วยพวกเธอก่อนได้ไหม?”

เมื่อได้ยินคำพูดของโบโบ้ ดวงตาของหลินหยวนก็สว่างขึ้น "ได้แน่นอน แล้วพวกเธออยู่ไหน..พาฉันไปที่นั่นเร็วๆ"

ภายใต้การนำของแฟรี่ตัวน้อย มีคนจำนวนหนึ่งเดินทางมาที่สวนแห่งหนึ่ง

เมื่อไปถึงสวนแล้ว พวกแฟรี่ก็หยุดลง และโบโบก็บินกลับมาอีกครั้งและพูดว่า "มีสัตว์อสูรชั่วร้ายที่แม่มดเรียกออกมาอยู่ข้างใน พวกเราเข้าไปไม่ได้ ดังนั้นพวกเราต้องพึ่งคุณแล้ว"

หลินหยวนพยักหน้า “ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง” จากนั้นหลินหยวนก็เปิดประตูและเดินเข้าไปในสวน

เมื่อมาถึงสวน หลินหยวนพบฝูงแฟรี่อยู่ที่มุมสวน กำลังถ่ายเทพลังใส่ต้นไม้ปีศาจอย่างอ่อนแรง

ในสวนมีสัตว์อสูรอยู่สองประเภท

【ปีศาจต้นไม้】(ชั้นยอด)

พลังชีวิต: 10000

พลังโจมตี : 8000

ทักษะที่ 1: ความบ้าคลั่งเบื้องต้น

ผลลัพธ์: สูญเสียสติสัมปชัญญะเล็กน้อยหลังจากเปิดใช้งานทักษะและเพิ่มการโจมตี 50%

ทักษะที่ 2 : การหยั่งราก

ผลลัพธ์: ส่งรากลึกลงไปในพื้นดิน ดูดซับพลังงานชีวิตเพื่อฟื้นฟูเลือด และฟื้นฟูความแข็งแกร่ง 10% ต่อวินาที มีผลเป็นเวลา 10 วินาที โดยไม่มีเวลาคูลดาวน์

【คนสวนผู้บ้าคลั่ง】(ชั้นปกติ)

พลังชีวิต: 5000

พลังโจมตี : 500

ทักษะ : ความบ้าคลั่งเบื้องต้น

ผลลัพธ์: สูญเสียสติสัมปชัญญะเล็กน้อยหลังจากเปิดใช้งานทักษะและเพิ่มการโจมตี 50%

ปีศาจต้นไม้ชั้นยอดและคนสวนผู้บ้าคลั่งคน หลังจากหลินหยวนเข้าไปในสวน ปีศาจต้นไม้ก็ไม่ได้ทำอะไร แต่เมื่อคนสวนทั้งสี่เห็นหลินหยวน พวกมันก็คำรามออกมา

“คนนอกห้ามเข้ามาในสวน!”

ชื่อเปลี่ยนจากสีเหลืองกลางๆ ไปเป็นสีแดงเข้มทันที

สิ่งนี้ทำให้หลินหยวนรู้สึกเหมือนเขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่าเกรงขาม

ในขณะที่เขากำลังคิดว่าจะทำอย่างไร หลินหยวนก็เห็นทักษะอย่างหนึ่งในแถบทักษะของเขาและยิ้มออกมา

[ดินแดนแห่งความเงียบ] (ระดับ S) เลเวลแม็กซ์

ค่าใช้จ่าย: 5,000 มานา

ระยะเวลาการร่าย: ทันที

คำอธิบาย: ทำให้ศัตรูทั้งหมดภายในระยะ 25 เมตรอยู่ในสถานะเงียบ ทำให้พวกเขาไม่สามารถร่ายเวทย์ใดๆ ได้ภายใน 8 วินาที มีโอกาสสูงที่จะขับไล่สิ่งมีชีวิตที่ศัตรูเรียกออกมา เวลาในการคูลดาวน์คือ 20 วินาที

หลังจากที่ดินแดนแห่งความเงียบถูกยกระดับขึ้นถึงเลเวลแม็กซ์แล้ว มันจะมีผลในการขับไล่สิ่งมีชีวิตที่ศัตรูเรียกออกมาอีกด้วย

หลินหยวนคิดว่าพวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกเรียกออกมาเขาจึงต้องการจะลองดู แต่เขาก็ไม่รู้ว่าทักษะนี้มีผลกับพวกมันหรือไม่ ถ้ามันไม่ได้ผล..เขาได้แค่คิดกลยุทธ์อื่นแล้ว….

…………………..