ตอนที่ 269 ประเมินมันต่ำเกินไป

เมื่อครู่ เย่เฉิน รู้สึกประทับใจกับสิ่งที่ เหยียน อวี้ตาน ทำ

เธอไม่ยอมก้มหัวให้กับผลประโยชน์ สมแล้วที่เป็นนักออกแบบเครื่องประดับชื่อดัง

เย่เฉิน ตัดสินใจจะให้เธอออกแบบเครื่องประดับจากเพชรสีน้ำเงินของเขา

เมื่อกล่องถูกเปิดออก เพชรสีน้ำเงิน ขนาด 9.76 กะรัต ระดับ Fancy Vivid Blue ของ เย่เฉิน ก็ปรากฏสู่สายตาของทุกคน

“โอ้พระเจ้า!”

ลูกศิษย์ของ เหยียน อวี้ตาน อึ้งไปทันที

นี่คุณเรียกมันว่าเพชรเม็ดเล็กงั้นเหรอ?

มัน ‘เล็ก’ ตรงไหน?

นี่มัน ‘ใหญ่’ มากต่างหากเล่า?!!

เมื่อครู่เธอคิดว่าเพชรสีชมพูของ สวี โฮ่วเหว่ย ใหญ่แล้ว แต่เมื่อเปรียบเทียบกับเพชรสีน้ำเงินเม็ดนี้

เพชรสีชมพูกลับดูเล็กไปเลย..

เพชรสีน้ำเงินเม็ดนี้ไม่เพียงแค่ใหญ่เท่านั้น แต่สีสันยังบริสุทธิ์มาก มันเป็นระดับไหนกัน?

เหยียน อวี้ตาน เองก็ต้องใช้มือปิดปากตนเองด้วยความตกใจบนใบหน้าของเธอ

นี่…นี่…ถ้าเธอเดาไม่ผิด นี่คงเป็นเพชรสีน้ำเงินระดับ Fancy Vivid Blue ใช่หรือไม่?!

และขนาดของมันก็ใหญ่มากอย่างไม่น่าเชื่อ

นี่ถือเป็นหนึ่งในเพชรเม็ดที่ใหญ่ที่สุดที่เธอเคยเห็นในชีวิตการทำงานของเธอแน่นอน

ส่วน สวี โฮ่วเหว่ย และผู้ติดตามต่างก็ตกใจไปกับขนาดของเพชรสีน้ำเงินเม็ดนี้ของ เย่เฉิน

นี่หรือคือเพชร ‘เม็ดเล็ก’?

เมื่อ เย่เฉิน พูดถึงเพชรเม็ดเล็ก สวี โฮ่วเหว่ย และลูกน้องต่างก็ดูถูกเหยียดหยาม

แต่เมื่อได้เห็นตัวจริงของเพชร ‘เม็ดเล็ก’ เม็ดนี้ พวกเขาก็พบว่าตัวเองคิดมากเกินไป

เพชรสีชมพู และเพชรสีน้ำเงิน มีการจัดระดับที่แตกต่างกันเพียงเล็กน้อย โดยมีประมาณแปด หรือเก้าระดับ

เพชรสีชมพู 6.19 กะรัตระดับ Fancy Light ของ สวี โฮ่วเหว่ย ถือเป็นเพชรระดับกลางในหมู่เพชรสีชมพู ค่อนข้างหายากแต่ยังอยู่ในระดับสี่ หรือห้า

แต่เพชรสีน้ำเงิน ขนาด 9.76 กะรัต ระดับ Fancy Vivid Blue ของ เย่เฉิน เป็นเพชรที่มีระดับสูงสุด และมีมูลค่าสูงที่สุด

“ขอโทษนะคะ นี่ใช่เพชรสีน้ำเงินระดับ Fancy Vivid Blue หรือเปล่าคะ?”

เหยียน อวี้ตาน อดไม่ได้ที่จะถาม เย่เฉิน

ก่อนหน้านี้ที่การประมูลของ Sotheby's เหยียน อวี้ตาน เคยมีโอกาสได้เห็นเพชรสีน้ำเงิน ระดับ Fancy Vivid Blue มาก่อน

ซึ่งเพชรเม็ดนั้นถูกประมูลไปในราคาประมาณ 700 ล้านหยวน

ควรทราบว่าเพชรสีน้ำเงินระดับ Fancy Vivid Blue เม็ดนั้นมีขนาดเพียงสามกะรัตกว่าๆ เท่านั้น

แต่ตอนนี้เพชรตรงหน้าของเธอมีขนาดเกือบสามเท่าของเพชรที่เธอเคยเห็น และมูลค่าก็อาจสูงกว่าสามเท่า

“ใช่ครับ นี่คือเพชรสีน้ำเงิน ขนาด 9.76 กะรัต ระดับ Fancy Vivid Blue”

เย่เฉิน ตอบ

“ใหญ่ขนาดนี้เชียว?!”

เหยียน อวี้ตาน อุทาน

แม้แต่เธอเองก็รู้สึกทึ่ง และดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยหลงใหลในเพชรเม็ดนี้

เพชรสีน้ำเงิน ระดับ Fancy Vivid Blue ขนาดนี้หายากมากในโลก!

“ชิ! ก็แค่ใหญ่กว่าเล็กน้อย อย่างมากก็แค่แพงกว่าเพชรสีชมพูของฉันกว่า 300 ถึง 400 ล้านเท่านั้น”

“เพชรสีน้ำเงิน ระดับ Fancy Vivid Blue เม็ดนี้ ฉันประเมินว่าราคาน่าจะอยู่ที่ประมาณ 3.5 พันล้านถึง 4 พันล้านหยวน”

เหยียน อวี้ตาน ประเมินเพชรสีน้ำเงินของ เย่เฉิน

“อะไรนะ?”

“3.5 พันล้านถึง 4 พันล้าน?!”

สวี โฮ่วเหว่ย ถึงกับช็อค นี่แทบจะเทียบเท่ากับมูลค่าเพชรสีชมพูของเขาสามถึงสี่เท่าเลย

เพชรของไอ้เด็กนี่ มีค่าขนาดนี้เชียวหรือ?

ถัดจากเขา เย่เฉิน เองก็ตกใจเล็กน้อย

เขาเคยคิดว่าเพชรเม็ดนี้น่าจะมีมูลค่าประมาณสองพันล้านหยวน แต่เขากลับประเมินมันต่ำเกินไป

“อาจารย์เหยียน ผมอยากมอบเพชรสีน้ำเงินเม็ดนี้ให้คุณช่วยออกแบบ”

เย่เฉิน พูดขึ้น

“จริงเหรอคะ?”

เหยียน อวี้ตาน ถามด้วยความตื่นเต้น และรู้สึกเป็นเกียรติมาก

หากถ้าเธอสามารถออกแบบเครื่องประดับจากเพชรสีน้ำเงินเม็ดนี้ได้ เหยียน อวี้ตาน มั่นใจว่ามันจะติดหนึ่งใน ‘เครื่องประดับสิบอันดับแรกของโลกในยุคปัจจุบัน’ ได้อย่างแน่นอน

การได้ออกแบบเครื่องประดับจากเพชรเม็ดนี้ได้ ..ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งแล้ว

“แน่นอนครับ”

เย่เฉิน พยักหน้า

สวี โฮ่วเหว่ย ที่ยืนอยู่ข้างๆ มองไปที่เพชรสีชมพูของตนเอง แล้วมองไปที่เพชรสีน้ำเงินของ เย่เฉิน เขารู้สึกใบหน้าร้อนวูบวาบด้วยความอาย

ที่เขาโม้ไปก่อนหน้านี้ ผลสุดท้ายก็ไม่อาจเทียบกับคนอื่นได้แม้แต่น้อย

เพชรสีชมพูของเขากลับดูหมองคล้ำไปทันทีเมื่อเทียบกับเพชรสีน้ำเงินของ เย่เฉิน..

ก่อนหน้านี้เขายังพูดโอ้อวดว่าหาก เหยียน อวี้ตาน ปฏิเสธเขา เธอจะต้องเสียใจ และเขายังบอกให้เธอไล่ เย่เฉิน ออกไปด้วย

แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าการมีหรือไม่มีเพชรสีชมพูของเขาไม่มีความหมายอะไร ..สำหรับเธอเลย

สวี โฮ่วเหว่ย รีบเก็บเพชรสีชมพูของตัวเองไม่ให้คนอื่นเห็น เขาหัวเราะเยาะ เย่เฉิน ที่ไม่รู้ถึงพลังอำนาจของเงิน

แต่ผลลัพธ์กลับกลายเป็นว่าพลังอำนาจของเขาไม่อาจเทียบได้กับเด็กหนุ่มคนนี้เลย

เขาสงสัยมากว่า เย่เฉิน เป็นใครกันแน่?

และทำไมถึงมีเพชรระดับโลกแบบนี้ได้?

อีกด้านหนึ่ง เมื่อได้รับการยืนยันจาก เย่เฉิน เหยียน อวี้ตาน ก็รู้สึกตื่นเต้นมาก

“ฉันขอดูเพชรสีน้ำเงินเม็ดนี้ได้ไหมคะ?”

เธอถามอย่างระมัดระวังในขณะที่เธอก้าวขึ้นไปข้างหน้าอย่างกระตือรือร้น

“ได้ครับ”

เย่เฉิน พยักหน้าตอบ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหยียน อวี้ตาน จึงค่อยๆ หยิบเพชรสีน้ำเงินขึ้นมาอย่างเบามือ แล้วถือไว้ในมือของตัวเอง

เธอเดินไปที่ที่มีแสงอาทิตย์ส่องถึง และภายใต้แสงอาทิตย์ เพชรสีน้ำเงินเม็ดนี้ส่องประกายเจิดจรัสอย่างงดงามมากเป็นพิเศษ

“ถ้าสามารถออกแบบเครื่องประดับจากเพชรเม็ดนี้ได้ มันจะต้องไม่มีใครเทียบได้อย่างแน่นอน..”

เหยียน อวี้ตาน กล่าวด้วยความรู้สึกทึ่ง

ในขณะนั้น ลูกศิษย์อีกคนของ เหยียน อวี้ตาน ก็รีบวิ่งออกมาจากห้องอีกห้องหนึ่ง

ดูเหมือนมีเรื่องสำคัญที่จะพูด…