บทที่ 93 บัญชาฝน
เมฆดำบนท้องฟ้าขยายตัวอย่างต่อเนื่อง ก้อนเมฆดำทะมึนมืดมิดซ้อนทับกันราวกับภูเขาขนาดใหญ่ที่มองไม่เห็น กดทับลงบนหัวใจของทุกคน ความรู้สึกอึดอัดที่ไม่อาจบรรยายได้ผุดขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ท้องฟ้าสีดำราวกับเป็นลางบอกเหตุแห่งความพิโรธของสวรรค์และโลก ในวินาทีต่อมา ฟ้าแลบ ฟ้าร้อง เสียงฟ้าผ่าดังสนั่นหวั่นไหว...
