บทที่ 74 มือปริศนาในหมอกหนา
ป่าภูเขาดูมืดมิดและเงียบสงัด ที่นี่อากาศเย็นกว่าตัวเมืองอยู่หลายองศา อากาศที่สูดเข้าปอดก็เย็นเฉียบ “ติดต่อเถี่ยหนิงเซียงได้ไหม?” “ดูเหมือนพวกเธอจะเจอปัญหาที่หุบเหวหมาป่า แต่หัวหน้าทีมบอกว่าไม่ต้องห่วง เธอจัดการเองได้” ฉันหยิบบุหรี่ออกมาเคี้ยวในปากตามความเคยชิน “การสื่อสารยังไม่ขาดสาย หมายความว่าสถา...
