บทที่ 107 ชามที่ไม่สามารถบรรจุน้ำได้อีก
บทที่ 107 ชามที่ไม่สามารถบรรจุน้ำได้อีก เชลลี ลุกขึ้นมาจากพื้นด้วยความยากลำบาก ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ "เจ้ามาจากหอคอยพ่อมดงั้นเหรอ?" โซล รู้ว่าเขาดูเด็กกว่า เขาจึงไม่ได้อธิบายอะไรมากนัก และส่งจดหมายที่ตกลงบนพื้นให้เชลลีทันที "คราวนี้ รับให้ดีละ" รอยยิ้มบนใบหน้าของโซลหายไป เสียงของเ...