บทที่ 69 : ถ้ำสวรรค์สามพันเเห่ง, ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แปดร้อยเเห่ง
บทที่ 69 : ถ้ำสวรรค์สามพันเเห่ง, ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แปดร้อยเเห่ง
[ในที่สุดก็ได้นอนหลับสบายโดยไม่ต้องกลัวสายฟ้าเสียที!] วิชาทะยานเหนือคลื่นพูดขึ้นอย่างเฉื่อยชา
ถ้าสู้ไม่ได้ก็เข้าร่วม!
เห็นได้ชัดว่านี่คือวิธีที่วิชาทะยานเหนือคลื่นรับมือกับพลังสายฟ้า
"จี๊ดๆ!"
หนูสายฟ้ามองหลินเสวียนด้วยท่าทางประจบประแจง…ตอนนี้มันกำลังใช้กรงเล็บเล็กๆเกาขาของหลินเสวียนไม่หยุด
"พอแล้ว!"
"เอาไปสิ!"
หลินเสวียนกำลังอารมณ์ดี เขาจึงโยนศิลาวิญญาณหนึ่งก้อนให้กับหนูสายฟ้า!
หนูสายฟ้าโค้งคำนับหลินเสวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า จากนั้นก็คาบศิลาวิญญาณไปที่มุมห้องที่มีค่ายกลดูดซับพลังวิญญาณ แล้วกัดกินศิลาวิญญาณอย่างเอร็ดอร่อย!
"เร่ออออ!"
หลังจากที่กินอิ่มแล้ว หนูสายฟ้าก็เรอออกมาอย่างมีความสุข
ขณะที่มันลูบท้องกลมๆของตัวเอง… ออร่าสายฟ้ารอบๆร่างกายของมันก็ดูแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อย
"หนูสายฟ้าตัวนี้ ดูเหมือนว่ามันจะพัฒนาขึ้นแล้ว!"
ดวงตาของหลินเสวียนเป็นประกาย!
ถ้าหากหนูสายฟ้าตัวนี้ สามารถเลื่อนระดับสู่ขอบเขตก่อกำเนิดเเก่นเเท้ได้….มันก็จะกลายเป็นผู้ช่วยที่ดีสำหรับเขา
อย่างน้อยเมื่อพลังของสายฟ้าของมันแข็งแกร่งขึ้น, ก็จะเหมาะสำหรับใช้ฝึกฝนหมัดสวรรค์ห้าสายฟ้ามากขึ้น
"หลินเสวียน ข้ามาแล้ว!"
ในตอนนี้เอง เสียงขององครักษ์สิบสามก็ดังมาจากข้างนอก
"เข้ามาเถอะ!"
หลินเสวียนให้หลิงเอ๋อร์ไปเปิดประตู แล้วเชิญองครักษ์สิบสามเข้ามา
"นี่ครับ!" หลินเสวียนโยนขวดโอสถให้กับองครักษ์สิบสาม!
"สี่เม็ด?"
"ลวดลายโอสถสองเส้น?"
"นี่มันหมายความว่าผลลัพธ์ของโอสถก่อกำเนิดเม็ดนี้…จะดีกว่าโอสถก่อกำเนิดทั่วไปสองส่วนงั้นหรือ?"
องครักษ์สิบสามเปิดขวดโอสถ, เทโอสถก่อกำเนิดออกมาดูด้วยความตกตะลึง!
"ใช่แล้ว!" หลินเสวียนพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
ตอนนี้หลินเสวียนกำลังใช้โอสถก่อกำเนิดที่มีลวดลายโอสถสิบเส้น
โอสถก่อกำเนิดที่มีลวดลายโอสถสองเส้น…จึงไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเขา
"ขอบคุณมาก!"
"บุญคุณในครั้งนี้, ข้าองครักษ์สิบสามจะจดจำเอาไว้!"
องครักษ์สิบสามมองหลินเสวียนด้วยความซาบซึ้ง
หลินเสวียนไม่จำเป็นต้องปรุงโอสถก่อกำเนิดที่มีลวดลายโอสถสองเส้นให้กับเขา
แม้จะเป็นลวดลายโอสถเส้นเดียว หรือไม่มีลวดลายโอสถ, องครักษ์สิบสามก็ไม่ว่าอะไร
แต่หลินเสวียนกลับมอบโอสถก่อกำเนิดที่มีลวดลายโอสถสองเส้นให้กับเขา…นี่แสดงให้เห็นว่าหลินเสวียนถือว่าเขาเป็นสหายจริงๆ
"ตามกฎเดิม ปรุงยาสำเร็จ เจ้าก็เอาโอสถไปหนึ่งเม็ด"
องครักษ์สิบสามหยิบโอสถก่อกำเนิดหนึ่งเม็ดส่งให้หลินเสวียน
"ตกลงกันแล้วว่าจะปรุงให้ฟรี, ข้าไม่สามารถผิดคำพูดได้" หลินเสวียนปฏิเสธด้วยรอยยิ้ม
"งั้นก็ดี!"
"ถ้าอย่างนั้นข้าก็ไม่เกรงใจแล้ว”
“ในอนาคตถ้าหากมีเรื่องอะไร เพียงแค่เจ้าบอกกับข้า…ข้าองครักษ์สิบสามจะทำทุกอย่างอย่างสุดความสามารถ!”
องครักษ์สิบสามพูดด้วยความจริงใจ
เขาถือว่าหลินเสวียนเป็นสหายสนิทเเล้วเช่นกัน
"เอาล่ะ, ข้ามีเรื่องอยากจะถามท่านพอดี" หลินเสวียนพูดขึ้น
"หลินเสวียน ต่อไปนี้เรียกข้าว่าศิษย์พี่สิบสามก็พอ!"
"เรียกองครักษ์สิบสามมันดูห่างเหินเกินไป" องครักษ์สิบสามพูด
"ตกลง!" หลินเสวียนพยักหน้า
"หลินเสวียน เจ้ามีเรื่องอะไรก็ถามมาเถอะ…เรื่องในสายนอก ไม่มีเรื่องไหนที่หอลงทัณฑ์ไม่รู้!" องครักษ์สิบสามพูดอย่างมั่นใจ
"ข้าได้ยินมาว่าการสอบเข้าสายในนั้นยุ่งยากมาก"
"ตอนนี้ข้าบ่มเพาะพลังปราณขอบเขตก่อกำเนิดออกมาได้แล้ว”
“การทะลวงสู่ขอบเขตก่อกำเนิดเเก่นเเท้เป็นแค่เรื่องของเวลาเท่านั้น”
“ข้าจึงอยากจะถามว่า ถ้าอยากจะผ่านการสอบเข้าสายใน…ข้าต้องเตรียมตัวอย่างไรบ้าง?” หลินเสวียนถามตรงเข้าประเด็น
"เรื่องนี้ง่ายมาก!"
"ระดับพลังขอบเขตก่อกำเนิดเเก่นเเท้คือประตูที่สำคัญที่สุด!"
"ถ้าระดับพลังถึงก็ถือว่าประสบความสำเร็จไปแล้วเก้าส่วน" องครักษ์สิบสามอธิบาย
"อืม!" หลินเสวียนพยักหน้า
นี่คือกฎที่ตายตัว
ถ้าระดับพลังไม่ถึงขอบเขตก่อกำเนิด เเก่นเเท้, ก็ไม่มีทางเข้าร่วมสายในได้
เเละสำนักเทียนเซียวไม่เคยมีข้อยกเว้น
"ส่วนที่เหลือ ก็คือการสะสม"
"อย่างแรกคือการประเมินคะเเนนสะสม!"
"มาตรฐานการประเมิน คือคะแนนสะสมหนึ่งแสนคะเเนน"
"เเละจุดประสงค์ของการประเมินนี้…คือการสร้างความรู้สึกของการเป็นเจ้าของ!"
"เจ้าฟังไม่ผิด…มันเพื่อสร้างความรู้สึกเป็นเจ้าของ!"
"การทำให้สำนักเป็นหนึ่งเดียว, ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น"
"มีเพียงการทำงานหนักอย่างต่อเนื่อง, เชื่อมโยงความพยายามของตัวเองเข้ากับสำนัก…เจ้าถึงจะมีความรู้สึกเป็นเจ้าของสำนัก ถึงจะสามารถเป็นส่วนหนึ่งของสำนักได้อย่างแท้จริง"
"และสำนักถึงจะยอมรับเจ้า"
องครักษ์สิบสามอธิบายอย่างจริงจัง
"อย่างที่สอง…จำนวนภารกิจที่ทำสำเร็จต้องไม่ต่ำกว่าสิบสองภารกิจ!"
"สิบสองภารกิจ?" หลินเสวียนสงสัยเล็กน้อย
"จริงๆแล้วมันก็เพื่อปลูกฝังความรู้สึกของการเป็นเจ้าของเช่นกัน"
"ภายในสำนักไม่เคยขาดคนโชคดี….บางคนทำภารกิจแค่ครั้งเดียวก็สามารถได้รับคะเเนนสะสมหนึ่งแสนคะแนนได้เเล้ว"
"แน่นอนว่าการทำภารกิจหนึ่งครั้งกับสิบสองครั้ง, ย่อมส่งผลต่อจิตใจของผู้คนแตกต่างกัน…มันถือว่าเป็นการปิดช่องโหว่"
“ส่วนข้อสุดท้าย”
“หลินเสวียน…ข้อนี้เจ้าทำสำเร็จไปแล้ว”
"นั่นคือการต้องฝึกฝนเคล็ดวิชาของสำนักให้ได้อย่างน้อยสองชนิด!"
"ข้าเข้าใจแล้ว!"
ในที่สุดหลินเสวียนก็พยักหน้า
ข้อกำหนดข้อสุดท้ายนี้, ค่อนข้างน่าประหลาดใจ
แบบนี้คนที่ขายสิทธิ์ในการเรียนเคล็ดวิชาตอนที่เป็นศิษย์สายนอก คงจะซวยน่าดู
"เมื่อเจ้าทำตามข้อกำหนดทั้งสามข้อนี้ครบแล้ว ถึงจะสามารถสมัครสอบเข้าสายในได้"
"เนื้อหาการสอบ คือภารกิจระดับขอบเขตก่อกำเนิดแบบสุ่ม"
"หลังจากผ่านการประเมินนี้แล้ว เจ้าก็จะกลายเป็นศิษย์สายใน" องครักษ์สิบสามอธิบายอย่างละเอียด
หลินเสวียนได้ยินดังนั้น เขาก็เข้าใจวิธีการเข้าร่วมสายในอย่างถ่องแท้
"หลินเสวียน!"
"สำหรับเจ้าแล้ว การทำภารกิจสิบสองครั้ง และคะเเนนภารกิจหนึ่งแสนคะเเนนนั้นไม่ได้ยากอะไร"
"ภารกิจของหอลงทัณฑ์ของพวกเรา อย่างน้อยที่สุดก็สามพันคะแนนเเล้ว…บางครั้งก็มีภารกิจที่ได้คะเเนนหลายหมื่นคะแนน"
"ดังนั้นสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับเจ้าก็คือภารกิจสอบเข้าสายใน"
"ภารกิจเป็นแบบสุ่ม ความยากง่ายก็ไม่แน่นอน…ข้าจำได้ว่าเคยมีคนหนึ่ง ติดอยู่ตรงนี้นานถึงสามปี"
"เขาน่าสงสารมาก!"
องครักษ์สิบสามพูดด้วยรอยยิ้มขมขื่น
"เมื่อเรือถึงท่าเรือก็ย่อมหาที่จอดได้, มีปัญหาเดี๋ยวก็คงมีทางแก้เองแหละ"
หลินเสวียนตอบด้วยรอยยิ้ม
"อืม!"
"จริงสิ, วันนี้มีภารกิจที่เหมาะสมกับเจ้าออกมาพอดี"
องครักษ์สิบสามพูดอีกเรื่องขึ้นมา
"ข้าขอดูหน่อย!"
หลินเสวียนรู้สึกสนใจมาก…เขาจึงรีบหยิบป้ายประจำตัวของเขาออกมา
"ภารกิจชายฝั่งทะเลเหนือ!"
องครักษ์สิบสามชี้ไปที่ภารกิจอันเเรก
[ภารกิจชายฝั่งทะเลเหนือ]
[สงสัยว่าที่นั่นมีอาณาจักรลับขนาดเล็กปรากฏขึ้น, ให้สืบหาเบาะแสของอาณาจักรลับโดยเร็วที่สุด!]
[รางวัลภารกิจ: โอสถก่อกำเนิดหนึ่งขวด, ศิลาวิญญาณหนึ่งร้อยก้อน, คะแนนภารกิจหนึ่งหมื่นคะแนน!]
[ข้อกำหนดภารกิจ: องครักษ์ลงทัณฑ์อย่างน้อยสามคนเดินทางไปด้วยกัน, ต้องมีผู้เชี่ยวชาญระดับขอบเขตก่อกำเนิดเป็นผู้นำ!]
"อาณาจักรลับ?" หลินเสวียนงุนงงกับคำนี้เล็กน้อย
"ใช่แล้ว!"
"โลกแห่งนี้ กว้างใหญ่มาก!"
"ทั้งทะเลสัตว์อสูร, ถ้ำสวรรค์สามพันเเห่ง, ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แปดร้อยเเห่ง, เกาะเเห่งทะเลดารา…พวกมันล้วนเป็นดินแดนที่แยกตัวออกไปจากโลก"
"มีตำนานเล่าขานว่า ภายในนั้นมีสำนักเซียนอมตะซ่อนอยู่!"
"ส่วนที่สำนักเทียนเซียวของพวกเรา สามารถกลายเป็นหนึ่งในสามสำนักใหญ่แห่งแคว้นกว่างหลิงได้นั้น…ก็เพราะพวกเราครอบครองถ้ำสวรรค์ขนาดเล็กแห่งหนึ่ง"
"แกนหลักที่แท้จริงของสำนักเทียนเซียวก็คือการบำเพ็ญเพียรอยู่ในถ้ำสวรรค์ขนาดเล็กนั้น"
องครักษ์สิบสามพูดด้วยดวงตาที่เป็นประกาย
"พวกเขาอยู่เเต่ในถ้ำสวรรค์ขนาดเล็กนั้นหรือ?" หลินเสวียนรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
"น่าแปลกใจใช่ไหมล่ะ?"
"ความลับนี้, แม้แต่ศิษย์สายในหลายคนยังไม่รู้เลย"
"ข้าเเค่บังเอิญได้ยินมาจากองครักษ์ลงทัณฑ์สายใน…ตอนที่ไปทำภารกิจด้วยกัน"
องครักษ์สิบสามพูดด้วยความภาคภูมิใจ
"แน่นอนว่าถ้ำสวรรค์ขนาดเล็ก เทียบไม่ได้กับถ้ำสวรรค์สามพันแห่ง, แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะหาเจอได้ง่ายๆ"
"ในแคว้นกว่างหลิงที่มีอาณาเขตกว้างใหญ่หลายล้านลี้…กลับมีถ้ำสวรรค์ขนาดเล็กอยู่แค่สามแห่งเท่านั้น"
"นั่นคือ, ถ้ำสวรรค์เทียนเซียวของสำนักเทียนเซียว, ถ้ำสวรรค์เทพเพลิงของสำนักเสินโหยว, และถ้ำสวรรค์เทพมรณะของสำนักเสินหมิง!"
องครักษ์สิบสามพูดเสริม
"เเละใต้ถ้ำสวรรค์ขนาดเล็กก็คืออาณาจักรลับ!"
"มันแบ่งออกเป็นอาณาจักรลับขนาดใหญ่และอาณาจักรลับขนาดเล็ก"
"เจ้าสามารถจินตนาการว่าอาณาจักรลับ…เป็นพื้นที่เล็กๆที่แยกตัวออกไปจากโลก"
"บางแห่งก็อุดมสมบูรณ์ไปด้วยสมุนไพร, บางแห่งก็มีศิลาวิญญาณมากมาย, บางแห่งก็มีสัตว์อสูรนับไม่ถ้วน, อาณาจักรลับแต่ละแห่งต่างก็มีทรัพยากรแตกต่างกัน"
"มีตำนานเล่าขานว่า…ภายในถ้ำสวรรค์เทพเพลิงของสำนักเสินโหยวมีเพลิงโอสถขั้นสูงอยู่ดอกหนึ่ง"
"เเละนี่คือเหตุผลที่ทำให้สำนักเสินโหยวมีความเชี่ยวชาญด้านการปรุงโอสถและการหลอมสร้างอาวุธเป็นพิเศษ"
องครักษ์สิบสามอธิบาย
"ความลึกลับของโลกใบนี้ ช่างน่าหลงใหลจริงๆ" หลินเสวียนพึมพำด้วยความรู้สึกตกตะลึง!
ตอนนี้, หลินเสวียนพบเเล้วว่าเขาเป็นแค่กบในกะลา
เขาแทบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกภายนอกเลย
"ใช่ใหมล่ะ?"
"ตอนที่ข้ารู้เรื่องนี้ครั้งแรก ข้าก็มีสีหน้าเหมือนกับเจ้า…ในโลกใบนี้, แคว้นกว่างหลิงเป็นเพียงดินแดนเล็กๆแห่งหนึ่งเท่านั้น"
"โลกภายนอกกว้างใหญ่เกินกว่าที่เราจะจินตนาการได้!"
"ผู้ฝึกยุทธ์ระดับขอบเขตก่อกำเนิดเเก่นเเท้มีอายุขัยแค่สองร้อยปี, ขอบเขตสร้างรากฐานมีอายุขัยแค่ห้าร้อยปี, ขอบเขตแก่นทองคำมีอายุขัยหนึ่งพันปี!"
"ดังนั้น…ถ้าหากไม่ฝึกฝนจนมีพลังที่แข็งแกร่งมากพอ, เราจะมีโอกาสได้เห็นความลึกลับของโลกใบนี้ได้อย่างไร?"
องครักษ์สิบสามเป็นคนเย็นชา
แต่เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของเขากลับเต็มไปด้วยความปรารถนา!
"ไม่ต้องห่วง!"
"พวกเราจะมีโอกาส!"
ดวงตาของหลินเสวียนเป็นประกาย
ในใจของเขามีเมล็ดพันธุ์ใหม่ได้งอกเงยขึ้นมาเเล้ว!
"ฮ่าๆ…ข้าก็แค่พูดไปอย่างนั้นแหละ!"
"ข้ารู้ดีว่าตัวเองมีพรสวรรค์น้อยแค่ไหน… ถ้าหากสามารถทะลวงสู่ขอบเขตสร้างรากฐานได้ในชีวิตนี้, ข้าก็พอใจแล้ว"
"แต่หลินเสวียน…"
"เจ้าน่ะเป็นอัจฉริยะ”
“เจ้ามีอนาคตที่สดใสรออยู่!”
องครักษ์สิบสามพูดด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน
"ใช่…อนาคตขึ้นอยู่กับพวกเรา!" หลินเสวียนกำหมัดแน่น
จากนั้นเขาก็มององครักษ์สิบสามด้วยสายตาที่จริงจัง
"องครักษ์สิบสาม, ภารกิจชายฝั่งทะเลเหนือ…ท่านอยากไปด้วยกันไหม?"
…………………