บทที่ 152 โลกแห่งความฝัน
เบื้องหน้าของออสบอร์นตอนนี้คือท้องฟ้าสีขาวปลอดโปล่ง ท้องทะเลสีใสระยับ หาดทรายสีทองและเทือกเขาสูงยาวเหยียดสุดลูกหูลูกตาที่ทอดตัวลงไปตามแนวชายฝั่ง กลิ่นของทะเลเข้มข้นผสมกับกลิ่นของผืนป่า ทิวทัศน์พวกนี้งดงามและเงียบสงบ “โลกแห่งความฝัน?” ในความรู้สึกของพ่อมดเฒ่า โลกแห่งความฝันแทบจะไม่ต่างไปจากมหาทวีปหรื...
