ตอนที่ 42 ความโกรธของมังกรดำ, สัตว์ร้ายชื่อชวงฉี, กองกำลังชั้นยอดแห่งรัฐโบราณ, กองทัพปีศาจ!
ชายในชุดปักลายตาเล็กแสดงความบ้าคลั่งในดวงตา ยกมือขึ้นและเริ่มเขียนในอากาศ!
ในชั่วพริบตา หมึกและพู่กันกระจายออกไป!
พื้นที่โดยรอบสั่นสะเทือนและบิดเบี้ยว ราวกับถูกพลังอันน่าสะพรึงกลัวบังคับให้เปลี่ยนแปลงภูมิประเทศ!
อื้ออึง... ฟู่!
ภาพวาดภูเขาและแม่น้ำขาวดำปรากฏขึ้นในอากาศทีละภาพ ตามการเคลื่อนไหวของพู่กัน ค่อยๆ ปกคลุมทั่วทั้งสุสานฉิน! ในความพร่ามัว โลกหลายใบดูเหมือนจะปรากฏขึ้น สะท้อนสวรรค์และพิภพ!
หุบเขาลึกในภาพวาด กลายเป็นดินแดนแห่งหมึกและพู่กัน! ในช่วงเวลานี้ ความสามารถของนักเล่านิทานได้แสดงออกมาอย่างเต็มที่!
"พลังที่แข็งแกร่งจริงๆ!" จ้าวเกามองภาพตรงหน้า ดวงตาหดเล็กลงด้วยความหวาดกลัว มองชายในชุดปักลายอย่างระแวง
ภาพที่ปรากฏขึ้นจากหมึกและพู่กัน ล้วนเป็นพลังเวทมนตร์!
มีหมึกและพู่กันพุ่งออกมามากเท่าไหร่ ก็หมายความว่าชายในชุดปักลายได้ปล่อยพลังเวทมนตร์ออกมามากเท่านั้น!
และภาพที่จ้าวเกาเห็นตรงหน้า ได้ปกคลุมทั่วทั้งบริเวณสุสานฉินแล้ว! พลังเวทมนตร์ที่ลึกล้ำเช่นนี้ แม้แต่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นจินเซียนทั่วไปก็ยังต้องรู้สึกเหนื่อยล้า!
แต่ชายในชุดปักลายดูสบายมาก ไม่เหนื่อยล้าเลยแม้แต่น้อย! แม้ว่าจ้าวเกาจะติดต่อกับพวกเขาลับๆ มานานแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นพลังของอีกฝ่ายแสดงออกมาตรงหน้า! และผลลัพธ์ก็...น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก!
อื้ออึง!
หมึกและพู่กันกระจายออกไปทีละภาพ บิดเบี้ยวภูมิประเทศโดยรอบ! ในเวลาเดียวกัน กระแสพลังที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าค่อยๆ ลอยขึ้นมา แล้วจางหายไป!
ทีละเส้น ทีละเส้น สว่างไสวราวกับทองคำ จางหายไปเหมือนควัน! นั่นคือโชคลาภที่หลงเหลืออยู่ในสุสานฉินแห่งนี้!
ในฐานะสุสานที่ฝังศพจักรพรรดิทุกพระองค์แห่งต้าฉิน แม้ว่าพวกเขาจะเวียนว่ายตายเกิดไปนานแล้ว แต่จิตวิญญาณและเจตจำนงที่หลงเหลือในยามมีชีวิต ยังคงกลายเป็นโชคลาภหลังจากเสียชีวิตไปนับไม่ถ้วนปี!
และในตอนนี้ ตามการเขียนแต่ละครั้งของชายในชุดปักลาย ทำให้สุสานฉินทั้งหมดถูกลบออกไปจากสวรรค์และพิภพ! โชคลาภเหล่านี้ก็จางหายไปด้วย!
"รีบไป!" ชายในชุดปักลายตาหรี่ลง ราวกับรู้สึกบางอย่าง จู่ๆ ก็ตะโกนเบาๆ จากนั้นก็ลงพู่กันอย่างรวดเร็วเป็นครั้งสุดท้าย!
จ้าวเกาที่อยู่ข้างๆ เห็นดังนั้น ก็ไม่ลังเลแม้แต่น้อย รีบหลบหนีไปทันที!
ส่วนชายในชุดปักลายก็ปัดพู่กันไปรอบๆ ก่อนจะหายตัวไปในความว่างเปล่า!
ในเวลาเดียวกัน—
ทั่วทั้งสุสานฉินตกอยู่ในความเงียบสงัด! หลังจากที่ทั้งสองคนหายตัวไป ภาพวาดขาวดำที่ครอบคลุมสวรรค์และพิภพ ราวกับภูเขาและแม่น้ำ ก็แผ่ขยายออกไปไม่หยุด!
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ภาพวาดขาวดำนี้ดูเหมือนจะถึงขีดจำกัด...
บึ้ม!
ภาพวาดแตกสลาย โลกขาวดำ! ในชั่วพริบตา พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ครอบคลุมทั่วทั้งสุสานฉิน! เทือกเขานับหมื่นหมื่นลี้กลายเป็นความว่างเปล่า!
โครม!
เกิดแรงสั่นสะเทือนที่ไม่อาจจินตนาการได้! พื้นดินหลายหมื่นหลายแสนลี้เริ่มสั่นสะเทือน...ในความมืดมิด ไปจนถึงฟากฟ้า! จากนั้น เสียงคำรามของมังกรที่เต็มไปด้วยความตกใจและโกรธแค้นก็ดังก้องไปทั่วท้องฟ้ายามค่ำคืน!
อ้าว!!
โชคลาภอันยิ่งใหญ่ไพศาลของต้าฉิน กลายร่างเป็นมังกรดำ ปรากฏขึ้น มองไปยังสุสานฉินที่กลายเป็นผุยผงแต่ไกล แล้วคำรามอย่างดุดัน!
...
เสียงคำรามของมังกร ราวกับเป็นสัญญาณบางอย่าง ในขณะที่ดังก้องไปทั่วสวรรค์และพิภพ ก็ทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่
ในนครเสียนหยาง ตามตรอกซอกซอยมืดและบ้านเรือนต่างๆ มีเงาร่างมากมายพุ่งออกมาอย่างฉับพลัน จัดการกับทหารลาดตระเวนอย่างรวดเร็วและเด็ดขาด
จากนั้น พวกเขาก็แยกย้ายกันไป พุ่งเข้าโจมตีสถานที่สำคัญในเมือง! ขณะที่คนเหล่านี้วิ่งไป รอบกายพวกเขามีพลังเวทมนตร์พลุ่งพล่าน ดวงตาเป็นประกาย เต็มไปด้วยสัญชาตญาณการฆ่า!
ในเวลานี้ กองทหารรักษาการณ์ถูกปลุกให้ตื่น และออกมาปฏิบัติการ!
แต่ที่ประตูเมืองชั้นใน พวกเขาก็เผชิญหน้ากับคนเหล่านี้ที่พุ่งออกมาจากความมืดอย่างฉับพลัน!
โครม!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว พลังเวทมนตร์อันยิ่งใหญ่ปะทะกัน แล้วระเบิดออก! ทหารรักษาการณ์คนหนึ่งถอยหลังไปทันที พลางไอเป็นเลือด มองร่างสูงใหญ่ราวกับปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวตรงหน้าด้วยความตกใจ ในสมองผุดขึ้นมาถึงข่าวลือในอดีต...
"เหวย...เหวยอู่จู๋ พวกเขาคือเหวยอู่จู๋!"
ทหารรักษาการณ์พูดออกมาไม่ทันขาดคำ มือใหญ่ขนฟูก็ยื่นออกมา คว้าศีรษะของเขาไว้ พลังอันน่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมา บีบขยี้ศีรษะของเขาจนแหลกละเอียด!
เลือด สมอง และกะโหลกผสมปนเปกัน หล่นลงบนพื้น ส่งกลิ่นคาวที่ทำให้คนอยากอาเจียน
ส่วนผู้ก่อเหตุ ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ศีรษะขนาดมหึมา ไม่เหมือนมนุษย์ แต่เหมือนปีศาจมากกว่า!
ดวงตาคู่นั้นกวาดมอง เผยให้เห็นแววตาดุร้าย เต็มไปด้วยสัญชาตญาณการฆ่าอันท่วมท้น! ภาพนี้ทำให้ผู้คนที่อยู่ในที่นั้นอดรู้สึกหวาดกลัวไม่ได้
และคำพูดสุดท้ายของทหารรักษาการณ์คนนั้น ก็ดึงดูดความสนใจของพวกเขา
"เหวยอู่จู๋?"
"เป็นไปได้อย่างไร เหวยอู่จู๋ไม่ได้ถูกแม่ทัพหวังเปิ่นสังหารจนหมดแล้วหรอกหรือ!?"
"เดี๋ยวก่อน...รูปร่างเหมือนปีศาจ หนักราวกับภูเขา!"
"พวกเขาคือเหวยอู่จู๋จริงๆ!"
...
ทหารรักษาการณ์ทั้งหมดเบิกตากว้างด้วยความตกใจ พบว่าโจรเหล่านี้ที่ซุ่มซ่อนอยู่ในนครเสียนหยางไม่รู้นานเท่าไหร่ แล้วจู่ๆ ก็พุ่งออกมาก่อความวุ่นวาย กลับเป็นกองกำลังชั้นยอดของรัฐโบราณที่ต้าฉินเคยโค่นล้มในอดีต!
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาทุกคนล้วนเต็มไปด้วยสัญชาตญาณการฆ่า ลงมือโดยไม่ปรานีใดๆ!
เพียงชั่วพริบตา มีทหารรักษาการณ์นับร้อยนายล้มลงในกองเลือด!
ไม่สามารถต้านทานได้! ไม่มีทางต้านทานได้เลย! กองกำลังชั้นยอดของรัฐโบราณที่ถูกต้าฉินโค่นล้มในอดีตเหล่านี้ ล้วนเป็นผู้บำเพ็ญเพียรที่มีวรยุทธ์ไม่ธรรมดา และยังเป็นนักฆ่าที่ผ่านสนามรบมาแล้ว! เพียงแค่ปะทะกันครั้งแรก ทหารรักษาการณ์ก็สูญเสียอย่างหนักแล้ว!
"บ้าชะมัด พวกนี้แอบเข้ามาในนครเสียนหยางได้ยังไงกัน!?" ผู้บัญชาการทหารรักษาการณ์มองดูลูกน้องของตนที่บาดเจ็บล้มตายอย่างหนัก อดไม่ได้ที่จะโกรธจัด พลางมองไปรอบๆ ด้วยความสงสัยและตกใจ
ร่างกายของเขาเองก็มีบาดแผลไม่น้อย เป็นผลจากการปะทะกับเหวยอู่จู๋เมื่อครู่นี้ ถูกความบ้าคลั่งของอีกฝ่ายในวาระสุดท้ายทำให้บาดเจ็บสาหัส!
หากไม่ใช่เพราะวรยุทธ์ของเขาก็ไม่อ่อนด้อย คงต้องตายตามรอยทหารรักษาการณ์เหล่านั้นไปแล้ว!
"จัดทัพ เร็วเข้า จัดทัพ!"
"ต้องหยุดพวกมันไว้ที่นี่ให้ได้!"
ผู้บัญชาการทหารรักษาการณ์สีหน้าแข็งกร้าว รวบรวมทหารรักษาการณ์ทั้งหมด ยืนต้านอยู่ด้านหน้า! ด้านหลังพวกเขาคือเมืองชั้นใน! นั่นคือที่ตั้งของวังเสียนหยาง! หากปล่อยให้กลุ่มเหวยอู่จู๋เหล่านี้บุกเข้าไปในเมืองชั้นใน...ผู้บัญชาการทหารรักษาการณ์ไม่กล้าแม้แต่จะคิด!
ในเวลาเดียวกัน—
เมื่อทหารรักษาการณ์แต่ละนายเข้าประจำที่!
ในชั่วพริบตา พลังทัพก็รวมตัวกัน!
โครม!
พลังอันยิ่งใหญ่ไพศาล หมุนวนไปมา ลอยวนเวียนในอากาศ กลายร่างเป็นสัตว์ร้ายขนาดมหึมา แล้วคำรามออกมา!
โฮก!!
ร่างกายคล้ายเสือ มีปีกคู่หนึ่ง ดุร้ายอย่างที่สุด!
นี่คือชวงฉี หนึ่งในสี่สัตว์ร้ายแห่งโลกโบราณ!
"ฆ่า!" ผู้บัญชาการทหารรักษาการณ์รวบรวมพลังทัพเป็นสัตว์ร้าย เสริมด้วยพลังของชวงฉี สีหน้าเปลี่ยนไปทันที ราวกับเทพแห่งสงครามที่ลงมาลงโทษ กวัดแกว่งหอกในมืออย่างรุนแรง!
โครม!
พลังอำมหิตอันไร้ขอบเขตพุ่งออกไป ราวกับคลื่นทะเลที่พลิกกลับ!
ในชั่วขณะนั้น เหวยอู่จู๋นับสิบนายถูกฟันขาดครึ่งตัว เลือดไหลนอง ซากศพเกลื่อนกลาด!
...
ไม่ไกลออกไป จางเหลียงยืนอยู่บนหลังคา มองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตาเล็กลงเล็กน้อย
"นั่นคือพลังทัพของต้าฉิน...สัตว์ร้ายชวงฉีสินะ?" จางเหลียงพึมพำ
การก่อความวุ่นวายในนครเสียนหยาง ท้ายที่สุดแล้วก็เป็นผลเสียต่อพวกเขาอย่างยิ่ง
เพราะว่า ที่นี่คือนครเสียนหยาง เมืองหลวงของต้าฉิน
เพียงแค่ชาวเมืองที่เหลือรอดของรัฐโบราณเหล่านั้น ก็แค่ตอนแรกที่ได้ผสานกับเสียงคำรามด้วยความตกใจและโกรธแค้นของมังกรดำแห่งชะตากรรมต้าฉิน จึงสร้างความโกลาหลได้อย่างไม่ทันตั้งตัว
เมื่อทหารรักษาการณ์ของต้าฉินตั้งสติได้ การจะก่อความวุ่นวายต่อไปก็คงยากแล้ว!
"ไปกันเถอะ ถึงเวลาที่พวกเราต้องออกโรงแล้ว!" จางเหลียงพูดเบาๆ แล้วมองไปทางร่างหลายร้อยที่ซ่อนอยู่ในความมืดด้านหลัง!
เมื่อพูดจบ พวกเขาก็เงยหน้าขึ้นท่ามกลางราตรี เผยให้เห็นธนูพิเศษที่ส่องประกายในมือ!
พวกเขาคือกองกำลังชั้นยอดของรัฐฮั่นในอดีต ที่มีชื่อเสียงเทียบเท่ากับเหวยอู่จู๋ นั่นคือ 'จีฉาหนู่'!
และในตอนนี้ ภายใต้การนำของจางเหลียง พวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังคุกหลวงที่อยู่ในเมืองชั้นใน!
ม่านใหญ่ในคืนนี้ เพิ่งจะเปิดขึ้นเท่านั้น!
ขอบคุณมากครับที่อ่าน โปรดติดตามและแนะนำด้วยนะครับ
**********************************
(จบตอนที่ 42 ความโกรธของมังกรดำ, สัตว์ร้ายชื่อชวงฉี, กองกำลังชั้นยอดแห่งรัฐโบราณ, กองทัพปีศาจ!)
