ตอนที่ 41 สุสานฉิน, ทายาทของจักรพรรดิในอดีต, ภาพวาดทิวทัศน์, พลังของนักเล่านิทาน!
หนึ่งชั่วยามก่อนหน้านี้ ในขณะที่อิ่งเสวียนเรียกตัวแม่ทัพใหญ่สองคนคือหวังเจี้ยนและเมิ่งอู่เข้าเฝ้า ที่สุสานฉินซึ่งอยู่ห่างจากนครเสียนหยางไปสองร้อยหลี่ ก็มีแขกสองคนมาเยือน
รอบๆ สุสานฉินที่กว้างใหญ่ล้อมรอบด้วยเทือกเขาสูงตระหง่าน ราวกับเป็นกองทัพมหึมาที่คอยปกป้องสุสานแห่งนี้
"น่าแปลกที่ต้าฉินไม่ได้ส่งทหารมาเฝ้าที่นี่ ที่แท้ก็เพราะมีภูมิประเทศที่เป็นธรรมชาติป้องกันอยู่แล้วนี่เอง ช่างน่าทึ่งจริงๆ!"
ชายหนุ่มในชุดผ้าไหมยืนอย่างไม่เป็นทางการที่ทางเข้าสุสาน ผมเผ้ายุ่งเหยิง ดูเหมือนไม่ได้นอนมาหลายคืน ใบหน้าซีดเซียว แต่แปลกที่รอบกายกลับแผ่พลังมหาศาลออกมาไม่หยุด
"ท่านว่าไหม ท่านจ้าว?" ชายหนุ่มหันไปถามชายที่ยืนอยู่ด้านหลัง ซึ่งดูคล้ายนักปราชญ์ สวมหมวกขุนนาง ใบหน้าเรียบเฉย
นั่นคือจ้าวเกา ผู้บัญชาการรถม้าหลวงแห่งต้าฉิน!
ส่วนชายหนุ่มคนนั้นคือศิษย์สำนักนักเล่านิทานที่เคยปรากฏตัวในคุกหลวง
"เจ้าพูดมากเกินไปแล้ว หรือว่าตอนนี้พวกสำนักนักเล่านิทานก็ไปเรียนรู้วิชาพูดจาสำนวนโวหารมาจากสำนักหมิงเจียด้วย?" จ้าวเกาพูดเสียงเย็น
"ฮ่าๆ แค่คุยเล่นเท่านั้น ถ้าท่านจ้าวไม่ชอบ งั้นเราก็เข้าเรื่องกันเลยแล้วกัน!" ชายในชุดผ้าไหมยักไหล่ ท่าทางสบายๆ แต่แฝงความมั่นใจ ก่อนหันไปมองสุสานฉิน
ใต้ผืนแผ่นดินในยามค่ำคืนนี้ ฝังร่างของจักรพรรดิราชวงศ์ฉินทุกพระองค์ ยกเว้นไม่กี่พระองค์
อาจกล่าวได้ว่าที่นี่คือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งราชวงศ์ฉิน
แต่การมาเยือนของทั้งสองคืนนี้ ชัดเจนว่าไม่ใช่เพื่อมาสักการะบรรพกษัตริย์แห่งต้าฉิน
"มีข่าวลือว่าฉินเฟยจื่อเป็นทายาทของจักรพรรดิในอดีต ข้าไม่ค่อยเชื่อหรอก แต่ตอนนี้เริ่มสงสัยแล้วว่าอาจจะเป็นจริง" ชายในชุดผ้าไหมเดินเข้าไปในสุสาน โดยมีจ้าวเกาเดินตามหลังเงียบๆ
ชายในชุดผ้าไหมพูดต่อ "ไม่เช่นนั้น รูปปั้นหินที่เหลือจากยุคโบราณของเผ่าจักรพรรดิเหล่านี้ คงไม่ยอมให้พวกเราเข้ามาง่ายๆ แบบนี้"
ในความมืด สุสานทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยความมืดมิด แทบมองไม่เห็นสิ่งรอบข้าง
แต่ก็ยังพอเห็นรูปปั้นหินขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่สองข้างทางเดินในสุสาน ดูน่าเกรงขามราวกับเป็นผู้พิทักษ์สุสาน
ทันทีที่ชายในชุดผ้าไหมและจ้าวเกาเดินเข้ามาในสุสาน รูปปั้นหินเหล่านั้นก็สั่นไหว เศษหินร่วงหล่น ราวกับจะมีชีวิตขึ้นมา
พลังน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านไปทั่วสุสาน กดดันรุนแรงราวกับคลื่นซัดสาด!
แต่ไม่ว่ารูปปั้นจะสั่นไหวแค่ไหน ก็ไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้ ได้แต่มองดูชายในชุดผ้าไหมและจ้าวเกาเดินเข้าไปถึงใจกลางสุสาน
...
สุสานขนาดมหึมาค่อยๆ ปรากฏแก่สายตา
แตกต่างจากสุสานอื่นๆ ในสุสานฉินอย่างเห็นได้ชัด
สุสานนี้ไม่เพียงใหญ่กว่า แต่ยังไม่มีรูปปั้นหินตั้งอยู่โดยรอบ ราวกับผู้สร้างตั้งใจไม่ต้องการรบกวนความสงบของผู้ที่หลับใหลอยู่ที่นี่
"ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์คนใด ตราบใดที่ไม่ใช่บุคคลระดับสามจักรพรรดิห้าราชา เมื่อสิ้นชีวิตลงก็ต้องไปเวียนว่ายตายเกิดในยมโลกทั้งสิ้น"
"สุสานนี้ไม่ว่าจะสร้างอย่างยิ่งใหญ่แค่ไหน ก็เป็นเพียงเปลือกว่างเปล่าเท่านั้น"
ชายในชุดผ้าไหมมองสุสานที่สะอาดเรียบร้อย พลางส่ายหน้าเบาๆ ก่อนพูดเสียงเรียบ "แต่แบบนี้ก็ดี สะดวกต่อการกระทำของพวกเรา"
จ้าวเกาที่เดินตามหลังมาตลอด ในที่สุดก็เคลื่อนไหว หยิบกล่องผ้าไหมออกมาจากแขนเสื้อ ยื่นส่งให้
อย่างไรก็ตาม ชายในชุดผ้าไหมถอยหลังไปด้านข้าง ส่ายหน้าพลางยิ้ม "ข้าไม่กล้ารับหรอก ถึงอย่างไรก็เป็นเส้นผมของจักรพรรดิองค์แรกนั่น"
"แม้ว่าคนจะตายไปแล้ว แม้แต่ศพก็ถูกฝังอยู่ที่ภูเขาหลี่ซาน"
"แต่กรรมนั้นยิ่งใหญ่เกินไป ข้าไม่อยากแตะต้อง!"
เมื่อได้ยินดังนั้น จ้าวเกาจ้องมองชายในชุดผ้าไหมครู่หนึ่ง ก่อนถือกล่องผ้าไหมเดินไปหน้าสุสาน เปิดกล่อง แล้วคุกเข่าลงกับพื้น
จากนั้น เขาก็บีบเลือดสดออกจากปลายนิ้วหยดหนึ่ง กลายเป็นร่างจำลองของเขา ก้าวเข้าไปในสุสาน แล้วนอนลง
ในเวลาเดียวกัน จ้าวเกาหยิบคาถาสองแผ่นออกมาจากแขนเสื้อ ปล่อยพลังออกมา เผาคาถาจนเป็นเถ้าถ่าน!
ในชั่วพริบตา พลังสองสายพุ่งออกมา ห่อหุ้มร่างที่เกิดจากหยดเลือดนั้น!
ฉับพลัน ทั้งสุสานสั่นสะเทือน!
จากกล่องที่เปิดออก มีแสงวูบวาบพุ่งออกมา วนเวียนรอบสุสาน
ภายในกล่องมีปอยผมสีดำเงางามวางอยู่
โครม!
ในห้วงมิติ ร่างหนึ่งราวกับข้ามผ่านกาลเวลา ปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่า มายืนอยู่หน้าสุสาน ค้อมกายคำนับ
การคำนับครั้งนี้ ทำให้ฟ้าดินรับรู้!
ในชั่วขณะต่อมา—
โครม!
ทั้งสุสานเริ่มสั่นสะเทือน รูปปั้นหินมากมายแตกละเอียดเป็นผุยผง
ภูมิประเทศที่เป็นธรรมชาติโดยรอบเริ่มพังทลาย ราวกับจะทำลายสุสานฉินที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้!
"ทึ่งจริงๆ สำเร็จแล้วสินะ ช่างน่าทึ่ง!"
ชายในชุดผ้าไหมมองภาพตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ แต่ค่อยๆ ถอยห่างจากจ้าวเกาที่กำลังคุกเข่า มองดูร่างเลือนรางนั้นเงียบๆ
สีหน้าของเขาแสดงความจริงจังเป็นครั้งแรก
เห็นได้ชัดว่า ร่างเลือนรางที่ถูกเรียกมาด้วยสิ่งที่เหลืออยู่นั้น ทำให้เขารู้สึกกดดันอย่างมาก!
อย่างไรก็ตาม ชายในชุดผ้าไหมก็ถอนหายใจโล่งอกในที่สุด เพราะร่างนั้นค่อยๆ จางหายไปหลังจากก่อให้เกิดความวุ่นวายมหาศาล
"ดูเหมือนจักรพรรดิองค์แรกจะสวรรคตจริงๆ" ชายในชุดผ้าไหมส่ายหน้า พูดอย่างรำพึงรำพัน
ปอยผมนั้นเป็นเส้นผมที่อิ่งเจิ้งตัดไว้ตอนยังมีชีวิต ซึ่งจ้าวเกาเก็บรวบรวมไว้
แม้ว่าอิ่งเจิ้งจะสูญเสียพลังทั้งหมดไปจากการเลี้ยงดูมังกรชะตากรรมแห่งต้าฉิน แต่เขาก็เคยเป็นถึงมหาเทพระดับสูงมาก่อน!
เส้นผมที่ตัดไว้ตอนยังมีชีวิตอาจแฝงไว้ด้วยกรรมอันยิ่งใหญ่ หากพลาดพลั้งเพียงนิด อาจก่อให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันได้
ชายในชุดผ้าไหมไม่กล้ารับประกันว่า หลังจากทำลายพลังธรรมชาติของสุสานฉินแล้ว ร่างเลือนรางของจักรพรรดิองค์แรกที่ถูกเรียกมาจะไม่ทำลายเขาและจ้าวเกาไปพร้อมกัน
เพราะสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่นี้ ก็เหมือนกับการขุดสุสานบรรพบุรุษของต้าฉิน!
ไม่เพียงเท่านั้น ยังเปลี่ยนตัวคนในสุสานด้วย!
หยดเลือดนั้นเป็นเลือดจากหัวใจของจ้าวเกา ใช้วิชาลับสองอย่างของสำนักทหารคือ 'หลอกฟ้าข้ามทะเล' และ 'สับเปลี่ยนคานเสา' เพื่อเปลี่ยนเจ้าของสุสานของจักรพรรดิองค์แรกแห่งต้าฉินโดยตรง!
จากนั้น...ก็ทำลายพลังธรรมชาติในบริเวณนี้!
สิ่งสำคัญที่สุดคือปอยผมนั้น!
"จักรพรรดิองค์แรกรวบรวมชะตากรรมทั้งหมดของต้าฉินเอาไว้ การคำนับครั้งนี้ก็เท่ากับยอมรับร่างจำลองเป็นจักรพรรดิแห่งต้าฉิน พลังธรรมชาติในบริเวณนี้จึงพังทลายลงโดยธรรมชาติ!"
"น่าทึ่งจริงๆ พวกสำนักหยินหยางนั่นช่างมีเล่ห์เหลี่ยมจริงๆ" ชายในชุดผ้าไหมพึมพำ
เมื่อพลังธรรมชาติของสุสานฉินถูกทำลาย สุสานทั้งหมดก็ไม่มีอะไรน่ากลัวอีกต่อไป สามารถลบทิ้งได้อย่างง่ายดาย!
คิดถึงตรงนี้ เขาก็มองไปที่จ้าวเกาที่กำลังคุกเข่าอยู่ เลิกคิ้วพูดล้อเลียน "ท่านจ้าวรู้สึกผิดจนต้องคุกเข่าอยู่แบบนี้ ไม่อยากลุกขึ้นแล้วหรือ?"
เมื่อได้ยินดังนั้น จ้าวเกาชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนค่อยๆ ลุกขึ้น ไม่มองชายในชุดผ้าไหมแม้แต่แวบเดียว เพียงแค่ปิดกล่องผ้าไหมเงียบๆ แล้วเก็บมันไว้
"แค่นี้ก็พอแล้วหรือ?" จ้าวเกาไม่ได้อธิบายอะไร แต่ถามตรงๆ
"อ๋อ พอแล้ว ตามที่พวกสำนักหยินหยางบอกไว้ ชะตากรรมของต้าฉินเริ่มต้นจากสุสานฉิน เพียงแค่ทำลายสุสานฉิน...ก็สามารถสั่นคลอนชะตากรรมของต้าฉินได้!"
"เมื่อถึงเวลานั้น ปล่อยตัวเหล่าราชาที่ถูกขังอยู่ในคุกหลวงออกมา ชะตากรรมของต้าฉินก็จะแตกสลายเอง!"
ชายในชุดผ้าไหมยิ้มบางๆ จากนั้นก็หยิบม้วนไม้ไผ่ออกมา ในมือถือพู่กันอย่างลึกลับ
"ต่อไปก็ถึงตาข้าแล้ว!"
"ขอให้ข้า นักเล่านิทานผู้นี้ เปิดฉากละครใหญ่ครั้งนี้ เพิ่มสีสันให้กับราตรีอันยาวนานนี้เถอะ!"
ขอบคุณมากครับที่อ่าน โปรดติดตามและแนะนำด้วยนะครับ
**********************************
(จบตอนที่ 41 สุสานฉิน, ทายาทของจักรพรรดิในอดีต, ภาพวาดทิวทัศน์, พลังของนักเล่านิทาน!)
