ตอนที่ 29 เปลวไฟแห่งการฟื้นฟูประเทศ จักรพรรดิฉินเจ็ดรัชกาล ทุ่มเททั้งหมดที่มี หล่อหลอมมังกรชะตากรรมแห่งแผ่นดิน

"มังกรชะตากรรมแห่งแผ่นดินของต้าฉินเกิดขึ้นได้อย่างไร?" เมื่อได้ยินคำถามนี้ ทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยความสงสัย

ชะตากรรมของแผ่นดิน คือพลังที่เกิดจากการรวมความปรารถนาของประชาชนนับไม่ถ้วน เมื่อจักรพรรดิสถาปนาเมืองหลวง เป็นสัญลักษณ์แสดงว่าประเทศนั้นได้รับการยอมรับจากฟ้าดิน และจักรพรรดิมีฐานะสูงส่ง ครองอำนาจสูงสุด

จุดกำเนิดของมันย้อนกลับไปถึงยุคสามจักรพรรดิและห้าราชา เมื่อมนุษย์เลือกผู้นำร่วม รวมพลังใจของประชาชน หล่อหลอมชะตากรรม เสริมพลังให้จักรพรรดิมนุษย์ มีอำนาจอันน่าอัศจรรย์นานัปการ ถือเป็นชะตากรรมของเผ่าพันธุ์

อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านยุคสามจักรพรรดิและห้าราชา รวมถึงราชวงศ์เซี่ยและซาง เมื่อถึงราชวงศ์โจวที่อ้างตนเป็นบุตรแห่งสวรรค์ ชะตากรรมของมนุษย์ก็แตกกระจายไปทั่ว

นับแต่นั้นเป็นต้นมา ราชวงศ์และอาณาจักรในประวัติศาสตร์ ก็ไม่เคยปรากฏความรุ่งเรืองเช่นในยุคสามจักรพรรดิและห้าราชาอีกเลย

สิ่งที่เรียกว่าชะตากรรมของแผ่นดิน คือการรวมพลังชะตากรรมที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วไป เพื่อปกป้องประเทศ คุ้มครองประชาชน

ก่อนที่ต้าฉินจะปรากฏตัว โลกมนุษย์กำลังอยู่ในยุคชุนชิวที่วุ่นวาย อาณาจักรต่างๆ ตั้งตนเป็นอิสระ แย่งชิงชะตากรรมของแผ่นดินซึ่งกันและกัน

ในที่สุด ต้าฉินก็โค่นล้มอาณาจักรทั้งหลาย กวาดล้างทั่วหล้า สร้างสถานการณ์แห่งความเป็นหนึ่งเดียวที่แท้จริง

มังกรชะตากรรมแห่งแผ่นดินของต้าฉิน ก็คือผลลัพธ์จากการรวมพลังชะตากรรมของมนุษยชาติ หลังจากโค่นล้มอาณาจักรทั้งหลาย

นี่คือความเข้าใจที่ทุกคนรู้กันดี

แต่ดูเหมือนว่าคำพูดของจางเหลียงจะบ่งชี้ว่า ยังมีความลับแอบแฝงอยู่?

"ชะตากรรมของต้าฉินเกิดจากการยึดครองชะตากรรมของอาณาจักรอื่นๆ หลังจากโค่นล้มพวกเขา นั่นไม่ผิด" จางเหลียงดูเหมือนจะเดาความสงสัยในใจของทุกคนได้ จึงอธิบายว่า "แต่หากมีเพียงเท่านี้ ก็ไม่สามารถทำให้ต้าฉินมีชะตากรรมยิ่งใหญ่ขนาดนี้ได้ ถึงขนาดที่แม้แต่ผู้ฝึกฝนระดับจินเซียน ก็ไม่กล้าเคลื่อนไหวโดยพลการ!"

เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนดูเหมือนจะเข้าใจบ้าง แต่ในใจก็ยังสงสัยอยู่

"ท่านจื่อฟาง พวกเราครั้งนี้จะบุกเข้าคุก การเข้าใจเรื่องชะตากรรมของต้าฉินจะมีประโยชน์อะไร?" มีคนอดไม่ได้ถามขึ้น

คนอื่นๆ ต่างจ้องมองไปที่จางเหลียง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาก็สงสัยเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม จางเหลียงไม่รีบร้อน เขากล่าวว่า "คุกหลวงของต้าฉินเป็นสถานที่สำคัญที่สุด ภายในมียามคุกนับไม่ถ้วน แต่ละคนมีวรยุทธ์อย่างต่ำก็ถึงขั้นเรินช่ีฮว่าเซิน!"

"ส่วนผู้คุมคุกที่อยู่เหนือขึ้นไป มีวรยุทธ์ถึงขั้นฝานซวี่เหอเต้าสุดยอด ห่างจากขั้นเทียนเซียนเพียงก้าวเดียว!"

"เหนือผู้คุมคุกขึ้นไป ยังมีผู้ตรวจการฝ่ายขวาที่ดูแลคุกหลวง มีวรยุทธ์ขั้นเจินเซียนต้น!"

"แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่กุญแจสำคัญในการบุกเข้าคุกหลวง!"

"ปัญหาที่แท้จริงคือ คุกหลวงถูกกดทับด้วยชะตากรรมของต้าฉิน หากไม่ใช่ขุนนางของต้าฉินที่ได้รับพระบรมราชโองการ เมื่อก้าวเข้าไปก็มีเพียงผลลัพธ์เดียวคือถูกกดทับ!"

จางเหลียงมีสีหน้าเคร่งขรึม มองไปรอบๆ แล้วค่อยๆ กล่าวว่า "หากต้องการไม่ถูกกดทับโดยชะตากรรมของต้าฉิน สิ่งที่ข้าจะพูดต่อไปนี้ คือกุญแจสำคัญในการแก้ปัญหา!"

"มังกรชะตากรรมของต้าฉิน เกิดจากการสั่งสมของเจ็ดรัชกาล มุ่งมั่นบริหารประเทศ ค้นคว้าคัมภีร์โบราณมากมาย วางแผนต่างๆ รวบรวมนักฝึกฝนจากทุกสารทิศ ในที่สุดก็ได้ข้อสรุปว่า ต้องโค่นล้มอาณาจักรทั้งหลาย กลืนกินชะตากรรมของพวกเขา เพื่อรวมเป็นชะตากรรมอันยิ่งใหญ่ไพศาล!"

"ที่ชะตากรรมของต้าฉินมีอานุภาพมหาศาลเช่นทุกวันนี้ ล้วนอาศัยจักรพรรดิฉินเจ็ดรัชกาล ที่ใช้ชีวิตและวรยุทธ์ของตนในช่วงที่แข็งแกร่งที่สุด เลี้ยงดูมังกรชะตากรรม!"

"มรดกเจ็ดรัชกาล สุดท้ายก็เบ่งบาน!"

"มาถึงรุ่นของอิ่งเจิ้ง ยิ่งเหนือความคาดหมาย!"

"จักรพรรดิองค์นี้ มีพรสวรรค์เหนือธรรมชาติ ไม่ด้อยกว่าเทพเจ้าดั้งเดิมในอดีตโบราณแม้แต่น้อย!"

"เขาใช้เวลาสิบปี ก็ฝึกฝนถึงขั้นต้าลั่วจินเซียน และใช้วรยุทธ์นี้เลี้ยงดูมังกรชะตากรรมของต้าฉินไม่หยุดหย่อน!"

"ในช่วงสิบปีนี้ ดูดซับมรดกของจักรพรรดิฉินเจ็ดรัชกาล บวกกับการเลี้ยงดูอย่างไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยากของอิ่งเจิ้งผู้เป็นต้าลั่วจินเซียน จึงทำให้มังกรชะตากรรมก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาจริงๆ!"

"นี่ก็คือเหตุผลว่าทำไมอาณาจักรต่างๆ ถึงพ่ายแพ้ทีละแห่งในช่วงที่ต้าฉินกำลังรุกคืบ!"

เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนต่างตาวาว บ้างมีสีหน้าเคร่งเครียด บ้างมีสีหน้าผิดปกติ บ้างก็ขมวดคิ้วไม่พูดอะไร

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต่างฟังออกแล้ว

การจะบุกเข้าคุกหลวง ปัญหาสำคัญที่สุดไม่ใช่ยามคุก ผู้คุมคุก หรือผู้ตรวจการฝ่ายขวาที่มีวรยุทธ์ขั้นเจินเซียน

แต่เป็นมังกรชะตากรรมนี้

"แต่ว่า ท่านจื่อฟาง ท่านพูดมามากมาย ก็ยังไม่ได้บอกว่า พวกเราจะหลบเลี่ยงสายตาของมังกรดำแห่งต้าฉิน และฝ่าการกดทับของคุกหลวงได้อย่างไร?" เสียงเหลียงถามขึ้น

เมื่อได้ยินคำถาม ทุกคนก็หันไปมองจางเหลียงอีกครั้ง แต่เขาไม่ได้เอ่ยปาก เพียงแต่เดินไปที่หน้าต่าง ยืนพิงราวระเบียง มองไปทางนครเสียนหยาง

"สิ่งที่จักรพรรดิฉินทุกรัชกาลแสดงออกมา ล้วนเป็นความสามารถของมนุษย์ธรรมดา แม้แต่อิ่งเจิ้งก็เช่นกัน"

"นี่ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่สามารถฝึกฝน แต่เป็นเพราะวรยุทธ์ทั้งหมดถูกให้เป็นอาหารแก่มังกรชะตากรรม!"

"นี่จึงทำให้ดูเหมือนพวกเขาเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา!"

"ในอดีต อิ่งเจิ้งเดินทางตรวจการทางตะวันออก แสวงหาไปทั่ว ก็เพื่อหาวิธีฟื้นฟูวรยุทธ์ของตน!"

"แต่น่าเสียดาย... อิ่งเจิ้งสุดท้ายก็ล้มเหลว!"

จางเหลียงไม่ได้พูดว่าน่าเสียดายอะไร และไม่ได้บอกว่าทำไมอิ่งเจิ้งถึงล้มเหลว

เพราะจักรพรรดิผู้สร้างจักรวรรดิต้าฉินด้วยมือเดียวผู้นั้น ได้ถูกฝังในสุสานหลี่ซานแล้ว

ไม่มีหลักฐานใดจะยืนยันความล้มเหลวของอิ่งเจิ้งได้ดีไปกว่านี้อีกแล้ว

จางเหลียงเงยหน้าขึ้น มองไปที่เหนือนครเสียนหยาง ในความพร่าเลือน ราวกับสามารถมองเห็นมังกรชะตากรรมที่เกาะอยู่เหนือนครเสียนหยาง... ไม่สิ เกาะอยู่เหนือดินแดนอันกว้างใหญ่ไพศาลทั้งหมดของราชวงศ์ต้าฉิน!

จากนั้น เขาค่อยๆ กล่าวว่า "จักรพรรดิฉินทุกรัชกาล ล้วนใช้วรยุทธ์ของตนเลี้ยงดูมังกรดำ หวังว่าจะอาศัยชะตากรรมที่รวมตัวกันไม่หยุด เสริมความแข็งแกร่งให้กำลังของประเทศ สุดท้ายจะบ่มเพาะมังกรดำที่ไร้เทียมทานสักตัว กวาดล้างทั้งสวรรค์และพิภพ!"

เมื่อกล่าวจบ!

ทุกคนต่างตะลึง ความลับนี้พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อน ยิ่งไม่อาจจินตนาการได้ว่าความทะเยอทะยานของจักรพรรดิฉินทุกรัชกาลจะยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้!

"แต่หลังจากอิ่งเจิ้งสวรรคต ขุนนางและข้าราชการทั้งหลายของต้าฉินก็ทำผิดพลาดครั้งใหญ่!"

จางเหลียงพลันเปลี่ยนน้ำเสียง ดวงตาที่เคยสงบนิ่งบัดนี้เปลี่ยนเป็นคมกริบ กล่าวว่า "จักรพรรดิองค์ที่สองที่ขึ้นครองราชย์นี้ ทุกคนรู้กันดีว่าไม่มีพรสวรรค์ในการฝึกฝน ไม่สามารถบำเพ็ญเพียรได้!"

"จักรพรรดิองค์ที่สองผู้นี้มีความสามารถไม่น้อย และเป็นโอรสที่อิ่งเจิ้งรักใคร่ที่สุด"

"แต่น่าเสียดาย ก็ยังสู้เหล่าเชื้อพระวงศ์อย่างฟู่ซูและหูไห่ไม่ได้!"

"คนเหล่านั้นมีพรสวรรค์ในการฝึกฝนมาแต่กำเนิด สืบทอดวิชาของสำนักดัง มีวรยุทธ์ไม่ธรรมดา เป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่กว่า!"

"ดังนั้น จักรพรรดิองค์ที่สองจึงไม่สามารถเลี้ยงดูมังกรดำ ยิ่งไม่สามารถทำให้มังกรดำแข็งแกร่งขึ้นได้!"

"ข้าเคยพบนักฝึกฝนที่มีส่วนร่วมในการรวมชะตากรรมของต้าฉินในอดีตที่ภูเขาแห่งหนึ่ง ได้เรียนรู้และฝึกฝนกับเขา จึงรู้ที่มาที่ไปของมังกรดำนี้!"

"ในขณะเดียวกัน ก็ได้รู้จากปากของนักฝึกฝนผู้นั้นว่า หากมังกรดำนี้หยุดได้รับการเลี้ยงดู ก็จะเกิดร่องรอยของความไม่มั่นคงในชะตากรรมของแผ่นดิน!"

"ช่วงเวลานี้ คือโอกาสของพวกเรา!"

เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนต่างมองหน้ากัน จิตใจสั่นสะเทือน

ในความรู้สึกคลุมเครือ พวกเขาเหมือนจะจับความหมายได้ว่าโอกาสที่จางเหลียงพูดถึงคืออะไร แต่ก็ยังเหมือนมองดอกไม้ในหมอก ยากที่จะเห็นชัด

"ท่านจื่อฟาง อย่าปิดบังอีกเลย บอกตรงๆ เถอะว่าต้องการให้พวกเราทำอะไร?" สตรีงามผู้นั้นเห็นสถานการณ์เช่นนี้ จึงถามตรงๆ

"ทุกท่าน มังกรชะตากรรมของต้าฉินนี้ นอกจากการสั่งสมของจักรพรรดิเจ็ดรัชกาลแล้ว ก็ยังกลืนกินชะตากรรมของอาณาจักรอื่นๆ ด้วย!"

"หากชะตากรรมของต้าฉินไม่มั่นคง... พอดีกับที่จักรพรรดิของอาณาจักรต่างๆ ปรากฏตัว ประกอบกับความปรารถนาของประชาชนจากอาณาจักรเหล่านั้น จะสามารถแยกชะตากรรมของอาณาจักรในอดีตออกจากร่างของมังกรดำแห่งต้าฉินได้หรือไม่?"

"จะสามารถทำให้ความรุ่งโรจน์ของอาณาจักรต่างๆ ในยุคชุนชิว ปรากฏขึ้นอีกครั้งในนครเสียนหยางแห่งนี้ได้หรือไม่!?"

น้ำเสียงของจางเหลียงค่อยๆ สูงขึ้น ในดวงตาลุกโชนด้วยเปลวไฟแห่งการฟื้นฟูประเทศ!

ในขณะนี้ ทุกคนที่นั่งอยู่ต่างตกตะลึงกับแผนการของจางเหลียงอย่างสิ้นเชิง! พวกเขาไม่คิดว่าสิ่งที่จางเหลียงวางแผนไว้จะยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้!

นี่ไม่ใช่เพียงแค่การบุกเข้าคุกธรรมดาๆ... แต่เป็นการฉวยโอกาสประกาศต่อทั่วทั้งโลกมนุษย์ว่า อาณาจักรต่างๆ ในยุคชุนชิวได้ฟื้นคืนชีพ และกลับมาอีกครั้งแล้ว!

ขอบคุณมากครับที่อ่าน โปรดติดตามและแนะนำด้วยนะครับ

**********************************

(จบตอนที่ 29 เปลวไฟแห่งการฟื้นฟูประเทศ จักรพรรดิฉินเจ็ดรัชกาล ทุ่มเททั้งหมดที่มี หล่อหลอมมังกรชะตากรรมแห่งแผ่นดิน)