กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 309 บรรพบุรุษรีบถอย!
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 309 บรรพบุรุษรีบถอย!
ผ่านไปเนิ่นนาน ผู้นำตระกูลหลินจึงรู้สึกตัว
เขามีสีหน้าเคร่งขรึม กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “มหาจักรพรรดิบางคนนั้นโหดเหี้ยมยิ่งนัก บนเส้นทางแห่งการบรรลุระดับมหาจักรพรรดิเต็มไปด้วยซากศพ พวกเขาเห็นความเป็นและความตายมามากมาย”
“โดยเฉพาะการจากไปของญาติมิตร การจากไปของสหาย เมื่อหันหลังกลับไปมองดูอดีตนับหมื่นปีกลับเหลือเพียงตนเอง ใครบ้างจะไม่หวาดกลัว”
“ตราบใดที่สามารถก้าวหน้าได้ แม้จะต้องสังเวยโลหิตทั้งโลกก็ไม่ใช่... ว่าจะเป็นไปไม่ได้”
“แต่...”
“แต่การกระทำเช่นนี้โหดเหี้ยมเกินไป”
เย่ฉางหมิงยังคงทำใจไม่ได้
เขาถามตนเอง แม้ว่าญาติมิตรทั้งหมดจะจากไป หากเผ่ามนุษย์พบเจอกับภัยพิบัติ เขาก็ยินดีที่จะสละทุกสิ่งทุกอย่าง ต่อสู้เพื่อเผ่ามนุษย์
แต่หากให้เขาสังเวยโลหิตทั้งโลก เขาคงไม่สามารถทำได้
“ทุกคนต่างมีความคิดของตนเอง”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างแผ่วเบา
ทุกคนมีจิตใจที่แตกต่าง มีเป้าหมายที่แตกต่าง
ในโลกสวรรค์ก่อกำเนิดก็เช่นกัน มีมหาจักรพรรดิที่โหดเหี้ยม แต่ก็มีมหาจักรพรรดิที่สละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อปกป้องเผ่าพันธุ์เบื้องหลัง
ทุกคนมีความคิดเห็นที่แตกต่าง
ไม่จำเป็นและไม่อาจนำความคิดของคนหนึ่งบังคับให้คนอื่นทำตาม
คนที่สามารถบรรลุระดับมหาจักรพรรดิ ใครบ้างที่ไม่ยึดมั่นในความคิดของตนเอง ยืนหยัดมากว่าหมื่นล้านปี
“ผู้อาวุโส โลกเงาโลหิตไม่มีมหาจักรพรรดิคนอื่นแล้วหรือ”
ผู้นำเผ่าอีกาทองคำยกมือขึ้นลูบเครา สีหน้าครุ่นคิด ถามความสงสัยในใจ
โลกเงาโลหิตเป็นโลกขนาดใหญ่ สั่งสมมรดกมาเนิ่นนาน ย่อมต้องมีมหาจักรพรรดิที่ยังมีชีวิตอยู่ เช่นนั้นพวกเขาจะยอมมองดูอีกฝ่ายสังเวยโลหิตทั้งโลกได้อย่างไร
“ย่อมต้องมี”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างแผ่วเบา “แต่หากพลังของทั้งสองแตกต่างกันมากเล่า”
“ยิ่งไปกว่านั้น มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์แห่งโลกเงาโลหิตนั้นมีชีวิตอยู่มานานนับไม่ถ้วน ผ่านการนิพพานมาสิบชาติภพ วางแผนมาเนิ่นนาน การที่แผนการของเขาถูกทำลายง่ายดายเช่นนี้”
“มิใช่ว่าแผนการของเขานั้นน่าขันหรือ”
“นิพพาน”
คำนี้ทำให้ทั้งสามคนใจสั่น
มหาจักรพรรดิทั่วไปแม้จะนิพพานเพียงหนึ่งชาติภพก็ยังมีโอกาสล้มเหลว แต่มหาจักรพรรดิแห่งโลกเงาโลหิตผู้นี้กลับนิพพานถึงสิบชาติภพ พรสวรรค์ของเขายิ่งใหญ่มากเพียงใด พลังของเขาจะแข็งแกร่งมากเพียงใด
“ผู้อาวุโส เขา...”
“เขาคงจะบรรลุระดับเซียนแล้วกระมัง”
เย่ฉางหมิงกล่าวอย่างยากลำบาก
แม้ไม่อยากยอมรับ แต่ก็ต้องยอมรับว่าเป็นไปได้
นิพพานสิบชาติภพ สังเวยโลหิตทั้งโลก
ทุกการกระทำล้วนน่ากลัว!
“มิใช่”
หลี่อวิ๋นส่ายหน้า
มหาจักรพรรดิแห่งโลกเงาโลหิตผู้นั้น ในสายตาของเขาเป็นเพียงบุคคลผู้โชคร้าย
พรสวรรค์และความสามารถของเขาหากเกิดในโลกอื่น เช่น โลกเซียนปฐพี การบรรลุระดับเซียนย่อมเป็นเรื่องง่ายดาย ไม่จำเป็นต้องนิพพานสิบชาติภพ ไม่จำเป็นต้องสังเวยโลหิตทั้งโลก
แต่น่าเสียดายที่เขาเกิดในโลกเงาโลหิต ขีดจำกัดของโลกใบนั้น คือระดับมหาจักรพรรดิระยะสูงสุด การก้าวหน้าย่อมเป็นไปไม่ได้
เขาใช้วิธีการทั้งหมด
ท้ายที่สุด...ก็ก้าวข้ามขีดจำกัดของระดับมหาจักรพรรดิระยะสูงสุดได้ แต่ก็ยังไม่สามารถบรรลุระดับเซียนแท้ แต่ก็ยังคงแข็งแกร่งกว่ามหาจักรพรรดิทั่วไป
“เช่นนั้นก็ดี”
ทั้งสามคนถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ตราบใดที่ยังไม่บรรลุระดับเซียนก็ยังคงอยู่ในความคาดหมาย หากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ มีมหาจักรพรรดิมากพอ พวกเขาก็สามารถสังหารมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ได้
“อย่าเพิ่งดีใจไป”
หลี่อวิ๋นกล่าว
คำพูดของเขาราวกับน้ำเย็นสาดลงบนศีรษะของทั้งสามคน
มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์แม้จะไม่บรรลุระดับเซียนแต่ก็เหนือกว่าระดับมหาจักรพรรดิ หากเปรียบเทียบก็เหมือนกับระดับ... ครึ่งก้าวระดับเซียนแท้
ครึ่งก้าวระดับเซียนแท้
ระดับนี้ ในโลกนี้ไม่มีปรากฏ
หลี่อวิ๋นคิดคำนี้ขึ้นมาเพียงเพื่ออธิบายระดับตบะของมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์
“ครึ่งก้าวระดับเซียนแท้?”
สามคำนี้ทั้งสามคนเพิ่งเคยได้ยิน
เพียงแค่ได้ยินก็รู้สึกถึงความน่าเกรงขาม
ดูเหมือนว่าจะเหนือกว่าระดับมหาจักรพรรดิ ใกล้จะบรรลุระดับเซียนแท้แล้ว
“ผู้อาวุโส หากบรรพบุรุษของตระกูลเย่ต่อสู้กับมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ ผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร”
เย่ฉางหมิงกล่าวด้วยความกังวล
บรรพบุรุษของเขากำลังเดินทางไปยังดินแดนบรรพบุรุษของเผ่ามารโลหิต
“คำถามนี้...”
หลี่อวิ๋นมองเย่ฉางหมิงแวบหนึ่ง กล่าวอย่างไม่เกรงใจ “พ่ายแพ้สิบส่วน!”
มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ผู้นั้นแม้จะเป็นคนโหดเหี้ยม แต่ก็บรรลุระดับมหาจักรพรรดิด้วยตนเอง เดินทางมาถึงระดับมหาจักรพรรดิระยะสูงสุด กำลังคิดหาวิธีบรรลุระดับเซียน
ส่วนบรรพบุรุษของตระกูลเย่ พลังของเขาแม้จะไม่ธรรมดา แต่ก็เพียงไม่ธรรมดา
การบรรลุระดับมหาจักรพรรดิของเขาก็ได้รับคำชี้แนะ การบรรลุระดับมหาจักรพรรดิยังไม่ถึงหนึ่งปี แม้จะเป็นบุตรแห่งโชคชะตาจุติก็ยังไม่สามารถเอาชนะมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ได้
หากทั้งสองเผชิญหน้ากัน เขาไม่มีโอกาสชนะ!
แม้แต่การหลบหนีก็ยังนับว่าโชคดีแล้ว
“เช่นนั้น...” ผู้นำเผ่าอีกาทองคำลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เอ่ยขึ้น “หากรวมบรรพบุรุษของพวกข้าเล่า”
“ก็ยังคงพ่ายแพ้สิบส่วน”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างไม่เกรงใจ “พวกเจ้าสองคนคิดว่ามหาจักรพรรดิที่ตายในมือของมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์เป็นคนธรรมดาหรือ”
“มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ผู้นั้นทำลายโลกเงาโลหิตทั้งใบ!”
“ในโลกเงาโลหิตมีมหาจักรพรรดิกี่คน อย่างน้อยก็ต้องมีสองสามคน หรืออาจจะเจ็ดแปดคน”
“พวกเขาเพียงแค่ไม่ปรากฏตัวเท่านั้น มหาจักรพรรดิมากมายเช่นนี้ยังคงพ่ายแพ้ต่อมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ พวกเจ้าคิดว่าบรรพบุรุษของตระกูลเย่กับบรรพบุรุษของเผ่าอีกาทองคำ จะเอาชนะได้หรือ”
“ผู้อาวุโส มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ผู้นั้นจะมาที่นี่เมื่อใด”
ผู้นำตระกูลหลินจึงถามความสงสัยสุดท้าย
หลี่อวิ๋นไม่ตอบในทันที เขามองแผงระบบเบื้องหน้า กล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์กำลังเดินทางมา”
ความเร็วของมหาจักรพรรดิไม่อาจอธิบายได้ ก้าวเท้าหนึ่งก้าว ข้ามผ่านหลายร้อยล้านลี้เป็นเรื่องปกติ
การก้าวข้ามหลายดินแดนดารา ไม่ต่างอะไรกับการกินข้าว ดื่มน้ำ ช่างง่ายดายยิ่ง มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ผู้นั้นกำลังเดินทางมา ถึงตอนนี้คงจะก้าวเข้าไปในช่องว่างมิติแล้ว อีกไม่กี่วินาทีเขาคงจะมาถึงโลกสวรรค์ก่อกำเนิด
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เย่ฉางหมิงกับผู้นำเผ่าอีกาทองคำก็รู้สึกเย็นวาบในใจ รู้สึกหวาดกลัว
เมื่อครู่พวกเขาถามถึงพลังของมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ คำตอบของหลี่อวิ๋นก็ชัดเจน
บุคคลผู้โหดเหี้ยมที่สังเวยโลหิตทั้งโลก มิใช่บุคคลที่มหาจักรพรรดิหนึ่งหรือสองคนที่สามารถต้านทานได้ มิใช่คนที่เพิ่งบรรลุระดับมหาจักรพรรดิจะสามารถต่อกรได้
หากทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน เผ่าอีกาทองคำและตระกูลเย่คงอาจจะต้องเชิญขุมอำนาจต่าง ๆ มางานศพของมหาจักรพรรดิในตระกูล
เมื่อคิดถึงตรงนี้ทั้งสองคนก็หยิบแผ่นหยกออกมาส่งข้อความอย่างรวดเร็ว
ส่งข้อความว่า
“บรรพบุรุษรีบถอย!”
หลังจากส่งข้อความ ทั้งสองถือแผ่นหยกในมือ ภาวนาในใจ ขอให้ข้อความนี้ส่งไปถึงมือของบรรพบุรุษ ขอให้บรรพบุรุษไม่พบกับมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์
มิเช่นนั้น ทุกอย่างก็จะสายเกินไป!
