LVNW บทที่ 11: กวางโง่

LVNW บทที่ 11: กวางโง่

ใต้โต๊ะ มือของฮิวงะ ฮิอาชิกำแน่น

เมื่อสามวันก่อน จู่ๆ กัปตันคนหนึ่งจากหน่วยลับก็ปรากฏตัวขึ้นในตระกูลฮิวงะ และฝากข้อความเอาไว้ "หนึ่งในสามนินจาในตำนานจะเปิดสำนักของพวกเขาอีกครั้ง และเลือกบุคคลที่เหมาะสมจากตระกูลฮิวงะและอุจิวะมาเป็นศิษย์ ภายในสามวัน ให้นำฮิวงะหนุ่มสาวอนาคตไกลสี่คนอายุต่ำกว่าสิบสี่ปีไปยังตระกูลซารุโทบิ”

มีเพียงสวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าฮิอาชิตื่นเต้นแค่ไหนเมื่อได้ยินสิ่งนี้

ซารุโทบิ ฮิรุเซ็น ซึ่งมีอายุมากกว่าห้าสิบปี กำลังจะถึงจุดสิ้นสุดของการเป็นนินจาของเขาในไม่ช้า ต่างจากตระกูลอุซึมากิหรือตระกูลเซ็นจูที่มีพลังชีวิตแข็งแกร่ง พลังงานของเขาจะลดลง และในที่สุดเขาก็ต้องสละตำแหน่งโฮคาเงะในที่สุด

ปัจจุบัน ผู้แข่งขันสูงสุดสำหรับโฮคาเงะรุ่นที่ 4 ในโคโนฮะ ได้แก่ จิไรยะ โอโรจิมารุ และซึนาเดะแห่งสามนินจาในตำนาน

การได้รับเลือกให้เป็นลูกศิษย์โดยหนึ่งในสามนินจาในตำนาน หมายความว่าสายเลือดของอุจิวะหรือฮิวงะจะเข้าสู่แกนกลางแห่งลำดับชั้นนินจาของโคโนฮะ นั่นหมายความว่า ด้วยการหลบหลีกที่เหมาะสม สมาชิกของทั้งสองตระกูลอาจมีโอกาสนั่งบนที่นั่งของโฮคาเงะในอนาคต!

แม้ว่านามิคาเสะ มินาโตะ ลูกศิษย์คนหนึ่งของจิไรยะจะมีลูกศิษย์อุจิวะ แต่ไม่มีใครในโคโนฮะเห็นว่ามินาโตะเป็นผู้สมัครที่จริงจังสำหรับตำแหน่งโฮคาเงะคนต่อไป เขายังเด็กเกินไป และถึงแม้เขาจะแข็งแกร่ง แต่เขาก็ยังขาดการสนับสนุนของตัวเอง ในแง่นี้อุจิวะ โอบิโตะเป็นเพียง "ตัวแถม" และไม่ถือว่าเป็นส่วนที่ถูกต้องตามกฎหมายของเชื้อสายนินจา

แต่ก่อนที่ฮิอาชิจะไตร่ตรองเพิ่มเติม กัปตันหน่วยลับ กล่าวเสริมว่า "ต่อไปนี้ไม่ใช่คำสั่ง แต่เป็นคำขอส่วนตัวจากโฮคาเงะ เขากล่าวว่าข้อมูลที่ฮิวงะ ยูโตะนำกลับมาอย่างยากลำบากนั้นมีประโยชน์มาก ให้โอกาสชายหนุ่มคนนั้นและพาเขาไปด้วย”

หลังจากพูดแบบนี้ กัปตันหน่วยลับก็จากไป ทิ้งฮิอาชิไว้ในความคิดที่ว่า '...อะไรนะ? โฮคาเงะอยากให้ฉันพายูโตะมาเหรอ? เหตุใดลำดับชั้นของนินจาจึงพิจารณาคนจากตระกูลสาขา? ผู้นำหมู่บ้านจะมีนกในกรงอยู่เหนือเขาได้อย่างไร? นี่เป็นความไม่พอใจของโฮคาเงะต่อระบบสาขาของกลุ่มเราหรือเปล่า? แต่กฎการก่อตั้งหมู่บ้านกำหนดให้ไม่แทรกแซงกิจการของตระกูล...'

เขาคิดมากแต่ก็ไม่สามารถถอดรหัสได้ แม้ว่าเขาจะรู้สึกอยากเรียกยูโตะมาซักถาม แต่เขาก็ห้ามใจเพราะความเคารพต่อโฮคาเงะรุ่นที่ 3

ตอนนี้ในงานเลี้ยง ฮิวงะ ฮิอาชิและอุจิวะ ฟุงาคุสบตากันสั้นๆ ก่อนที่จะรีบหลบสายตา

——ไม่ว่ายังไงก็ตาม โอกาสนี้จะต้องถูกตระกูลฮิวงะ (อุจิวะ) ของฉันคว้าไว้!

"ใช้ได้!" จิไรยะสนับสนุนอาจารย์ของเขาอย่างกระตือรือร้น “ในฐานะนินจา ทำไมจะต้องเสียเวลากับพิธีการล่ะ? หากไม่มีความตื่นเต้น เราก็ไปอาบน้ำในบ่อน้ำพุร้อนกันดีกว่า!”

ซึนาเดะโวยใส่ความคิดนี้ โดยจ้องมองไปที่จิไรยะ โดยรู้ว่าเขาน่าจะ "รวบรวมข้อมูล" ในระหว่างทำกิจกรรมดังกล่าว

โอโรจิมารุยังคงเงียบแต่ยิ้ม เห็นได้ชัดว่าเขาปล่อยตัวปล่อยใจไปตามสถานการณ์

จิไรยะไม่สะทกสะท้านกับแสงจ้าของซึนาเดะ หัวเราะอย่างเต็มที่ "เอาน่า ชายหนุ่มและหญิงสาว วิญญาณของพวกนายอยู่ที่ไหน? ไม่ต้องจับฉลากหรือเลือกชื่อ ถ้ามีใครที่พวกเธอแค้นใจก็ลุยเลย! มันไม่มีกฎเกณฑ์  ถ้าต้องการเจอทีเจ็ดคนพร้อมกันก็ทำได้ เอาเลย!”

จิตใจของยูโตะปั่นป่วน เขาตระหนักว่างานเลี้ยงนี้จัดขึ้นเพื่อให้สามนินจาในตำนานเลือกลูกศิษย์ของพวกเขา การที่ศิษย์โดยตรงของโฮคาเงะรับสมาชิกของกลุ่มอุจิวะและฮิวงะนั้นส่งผลกระทบทางการเมืองที่สำคัญ ในโคโนฮะ การเป็นส่วนหนึ่งของแกนหลักของลำดับชั้นนินจาหมายถึงการลงสมัครชิงตำแหน่งโฮคาเงะ!

เขาสงสัยว่าเหตุใดเรื่องราวดั้งเดิมจึงไม่กล่าวถึงสาวกใหม่ของ สามนินจาในตำนาน มันถูกทิ้งร้างหรือเป็นเพราะการปรากฏตัวของเขาที่นำไปสู่งานเลี้ยงครั้งนี้...

เมื่อใคร่ครวญถึงเรื่องเหล่านี้ ยูโตะก็ไม่ลุกขึ้นก่อนแต่กลับจิบชาอย่างเงียบๆ แทน

"ฉันไปก่อนนะ!" จู่ๆ อุจิวะ ชูโตะก็อุทานออกมา

ตามชื่อเล่นของเขาว่า "คมดาบฉับพลัน" อุจิวะ ชูโตะมีความก้าวร้าวและร้อนแรง

เขาโค้งคำนับซารุโทบิ ฮิรุเซ็น สามนินจาในตำนาน และผู้นำตระกูลของเขา จากนั้นก้าวไปข้างหน้าและตะโกนว่า "พวกฮิวงะ! พวกแกจะมาหาฉันทีละคนหรือจะมาทั้งหมดในคราวเดียว?"

ยูโตะมองเห็นสีหน้าบูดบึ้งเล็กน้อยของฟุงาคุอย่างชัดเจน

โง่อย่างไม่ต้องสงสัย ยูโตะคิดพร้อมกับยิ้มแย้มซ่อนอยู่

แม้ว่ากฎของตระกูลฮิวงะจะเข้มงวดกว่าและมีสีสันน้อยกว่าอุจิวะ แต่ความอดทนของนินจารุ่นเยาว์มีอยู่จำกัด ในที่สุดฮิวงะ ชิโนะสุเกะ โค้งคำนับอย่างสุภาพก่อน จากนั้นจึงเข้าหาอุจิวะ ชูโตะ

“อุจิวะ ชูโตะ ฉัน ฮิวงะ ชิโนะสุเกะจะเป็นคู่ต่อสู้ของนาย”

พื้นที่ภายในบ้านไม่เพียงพอ ทั้งสองจึงย้ายไปที่ลานบ้าน ผู้ที่อยู่ข้างในซึ่งมีวิชาเนตรทางพันธุกรรมหรือเป็นนินจาระดับคาเงะ สามารถสังเกตทุกรายละเอียดของการประลองได้อย่างชัดเจน

ชายหนุ่มเริ่มการต่อสู้โดยไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไป

ลูกไฟขนาดเท่ารถม้าบ่งบอกถึงการโจมตีครั้งแรกของชูโตะ

คาถาเพลิง: ลูกไฟยักษ์ของคนโง่ได้บังคับให้ชิโนะสุเกะต้องหลบ หลังจากนั้น ชูโตะก็ดึงดาบของเขาออกมา รวมกับเทคนิคชั่วพริบตา และชาร์จด้วยความเร็วดุจสายฟ้า

ปัง!

โล่จักระครึ่งทรงกลมระเบิดในลานบ้าน เบี่ยงคมดาบอันดุร้ายออกไป

—มวย 8 ทิศ เคลื่อนสวรรค์

ยูโตะหรี่ตาลง เส้นเลือดรอบดวงตาโปนขณะที่เขาเปิดใช้งานเนตรสีขาว

เคลื่อนสวรรค์เป็นเทคนิคลับของตระกูลหลัก ซึ่งเป็น "การป้องกันที่สมบูรณ์" ที่ทรงพลังต่อการโจมตีทางกายภาพทั้งหมด โดยปกติแล้ว สมาชิกครอบครัวสาขาไม่ได้รับการสอนเรื่องนี้และต้องขโมยวิชาและเชี่ยวชาญมันด้วยตัวเอง การสังเกตอย่างใกล้ชิดเป็นโอกาสที่หายากที่ยูโตะไม่ควรพลาด

ขณะที่เขายุ่งอยู่กับการซึมซับทุกรายละเอียด การต่อสู้ในลานบ้านก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

ดวงตาของชูโตะเป็นประกายสีแดง โดยมีลูกน้ำสองจุดหมุนอย่างดุเดือดในแต่ละข้าง ดาบของเขาเร็วราวกับสายฟ้าและเสียงของมัน บ่งบอกถึงการใช้คาถาสายฟ้า

ชิโนะสุเกะก็ต้องไม่ยอมแพ้เช่นกัน หลังจากใช้เคลื่อนสวรรค์หนึ่งครั้งเพื่อตอบโต้ลูกไฟยักษ์และดาบที่รวมกันแล้ว เขาก็อาศัยเทคนิคมวยอ่อนที่แข็งแกร่งและเนตรสีขาวที่มองเห็นทุกสิ่งเพื่อหลบหลีกและโจมตีโต้กลับ

การปะทะกันอันดุเดือดกินเวลาไม่ถึงห้านาที โดยชูโตะเอาชนะชิโนะสุเกะไปได้อย่างหวุดหวิด

ในแง่ของ "การมองเห็นแบบไดนามิก" เนตรวงแหวนนั้นเหนือกว่าเนตรสีขาวอย่างแน่นอน

หลังดาบของเขาจ่อที่คอของชิโนะสุเกะ ชูโตะก็ยิ้ม “นายแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน… ภายใต้ดวงตาคู่นี้ นายคือนกที่ถูกขังอยู่ในกรง”

ใบหน้าของอุจิวะ ฟุงาคุเปลี่ยนเป็นสีดำเข้มราวกับถ่านหิน

เขาเสียใจที่พาหลานชายไปด้วย... 'ปากของเขาไวปานสายฟ้า? จำเป็นต้องพ่นคำพูดเช่นนี้ด้วยหรือ?

เรียกครอบครัวสาขาของฮิวงะว่า "นกในกรง" และไม่แสดงความยินดีกับซึนาเดะที่ครอบครัวของเธอเจริญรุ่งเรืองเหรอ?

ฮิวงะ ชิโนะสุเกะโกรธจัด เนตรสีขาวของเขาเกือบจะเป็นสีแดง แต่เมื่อโฮคาเงะและผู้นำทั้งสองกลุ่มอยู่ด้วย เขาทำได้เพียงกัดฟันเข้าหาชูโตะเพื่อสร้าง "อินแห่งการคืนดี"