ตอนที่ 36 มีใครที่อยากตบปากฉันอีกไหม

“กล้าเรียกอาจารย์หยางว่าหยางหย่งซิง  แกทำผิดมหันต์แล้ว  รีบคุกเข่าแล้วตบปากตัวเองซะ!”

“ไอ้หนุ่ม  มีบางคนที่แกไม่ควรล่วงเกิน!”

ทุกคนต่างก็เริ่มลงมือ

เห็นได้ชัดว่าเศรษฐีเหล่านี้  เพื่อเอาใจซูคุนและอาจารย์หยาง จึงถือว่าเฉินหยางเป็นแค่หมูในเขียง

“อ๊ะ!  เขาเองเหรอ?”

หยางเหนียนจวินที่ยืนอยู่ข้างๆ ซูคุน  เห็นเฉินหยาง  ก็จำได้ทันที

“อะไรนะ?  เสี่ยวจวิน  เธอรู้จักเขาเหรอ?”  ซูคุนถาม

หยางเหนียนจวินพูดว่า: “เมื่อสองวันก่อน  มีคนแกล้งหนูที่โรงเรียน  เขาช่วยหนูไว้  อย่าไปถือสาเขาเลยนะคะ”

“ช่วยเธอ?”

แววตาเจ้าเล่ห์แวบขึ้นในดวงตาของซูคุน  เขารู้สึกไม่ชอบใจเฉินหยาง

เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:  "เสี่ยวจวิน  ถึงแม้ว่าเธอจะปกปิดตัวตน  ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยซูโจว  แต่ก็ยากที่จะป้องกันคนที่มีเจตนาไม่ดีได้"

"พี่หมายความว่า  เขาจงใจเข้าหาฉัน?” หยางเหนียนจวินถามด้วยความประหลาดใจ

ซูคุนพยักหน้าและพูดว่า: “ใช่แล้ว!  เล่ห์เหลี่ยมแบบนี้  เอาไว้หลอกนักศึกษาหญิงอย่างเธอ  ที่ยังไม่มีประสบการณ์ในโลก  มันง่าย  แต่ถ้าจะมาหลอกลวงคนที่เรียนจบแล้วเข้าสู่โลกกว้าง อย่างฉัน  มันก็อีกเรื่อง!”

ตอนที่เฉินหยางถูกตำหนิ  เสิ่นหวยชิง  หงชุนและคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างๆ  กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง  แต่เฉินหยางก็ห้ามไว้

เฉินหยางลุกขึ้นยืน  เดินไปหาเศรษฐีร่างท้วม  แล้วถามว่า:  "แกอยากตบปากฉันเหรอ?"

"ฉันไม่ได้อยากจะตบปากแก  แกต่างหากที่รนหาที่เอง!”

เศรษฐีร่างท้วมตะโกน: "จะตบก็รีบๆ ตบ  อย่าเสียเวลา"

“ได้! งั้นฉันจะทำตามที่แกต้องการ!”

พูดจบ  เฉินหยางก็ยกมือขึ้น  แล้วตบหัวของเศรษฐีคนนั้น

โพละ!

หัวของเศรษฐีร่างท้วมคนนั้นเหมือนแตงโมระเบิด  หายไปกับตา

ร่างกายที่ไร้ศีรษะ  ล้มลงกับพื้น

“ยังมีใคร  อยากจะตบปากฉันอีกไหม?”

เฉินหยางมองไปรอบๆ

ทุกคนเงียบไปอย่างน้อย 2 วินาที  จากนั้นก็มีเสียงกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนกดังขึ้น

เกิดความโกลาหลขึ้น

คุณนายเสิ่น  ภรรยาของเสิ่นหวยชิง ก็ตกใจจนตัวสั่น  โชคดีที่เสิ่นหวยชิงผ่านโลกมามาก  จึงรีบดึงภรรยาไว้

หงชุนกับหงจื้อก็ตกตะลึงเช่นกัน

ไม่คิดเลยว่า  ท่านเซียนจะโหดขนาดนี้!

แค่ไม่พอใจ  ก็ฆ่าคนต่อหน้าสาธารณชนได้!

ซูคุนก็ตกใจ  หยางเหนียนจวินที่ยืนอยู่ข้างๆ  ก็หน้าซีดเผือด  มองเฉินหยางอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ซูคุนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: "ไอหนุ่ม  แกบ้าเกินไปแล้ว! แค่เป็นจอมยุทธ์  ก็กล้าฆ่าคนต่อหน้าสาธารณชนแบบนี้! ไม่กลัวบทลงโทษจากสมาพันธ์ยุทธ์รึไง?”

โดยทั่วไป  ถ้าจอมยุทธ์ก่อคดี  สมาพันธ์ยุทธ์ในท้องถิ่นจะรีบดำเนินการปราบปรามทันที

ทางการก็ได้จัดตั้งหน่วยงานมังกร  เพื่อรับผิดชอบในการกำกับดูแลสมาพันธ์ยุทธ์

สมาพันธ์ยุทธ์  ยังคงมีอิทธิพลอย่างมาก  ต่อเหล่าจอมยุทธ์

เฉินหยางหัวเราะเยาะ  แล้วตบอากาศใส่ซูคุน

ปัง!

ซูคุนกระเด็นออกไป  กระแทกกับกำแพง  อ้วกเป็นเลือด

เขามองเฉินหยางด้วยแววตาหวาดกลัว

เฉินหยางพูดอย่างเย็นชาว่า:  "ฉันยังไม่ให้แกตายหรอก!  หลังจากเสร็จสิ้นการประมูล  พาฉันไปหาอาจารย์ของแกด้วย!"

คนที่ชอบเลี้ยงของอย่างลิงน้ำ  เฉินหยางไม่เคยปล่อยให้มันลอยนวล!

ซูคุนเป็นศิษย์ของหยางหย่งซิง  เขาจะปล่อยไปได้ยังไง?

ซูคุนทั้งอับอายทั้งโกรธ

เขาก็เป็นจอมยุทธ์เหมือนกัน  แต่เป็นแค่จอมยุทธ์ขั้น 9

ชายหนุ่มที่หน้าตาคล้ายๆ กับเขาคนนี้  มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!

"เกิดอะไรขึ้นกับโรงประมูลฝั่งเหนือของฉัน?  วันนี้มีคนตายด้วยเหรอ?”

ในขณะนั้นเอง  ก็มีหญิงชราผมขาว  ถือไม้เท้า  เดินออกมา  ล้อมรอบไปด้วยบอดี้การ์ดชุดดำ

“เอ๊ะ!”

เฉินหยางรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย  เมื่อเห็นหญิงชราผมขาวคนนี้

เพราะเขามองออก  ว่าหญิงชราผมขาวคนนี้  เป็นถึงจอมยุทธ์ขั้น 5!

"ท่านหญิงเฟิง!"

"ท่านหญิงเฟิงมาแล้ว!"

เมื่อทุกคนเห็นหญิงชราผมขาวคนนี้  ต่างก็ให้ความสนใจ

หญิงชราผมขาวคนนี้  ไม่ได้แซ่เฟิง  แต่สามีเธอแซ่เฟิง

เธอเป็นบุคคลในตำนานของเมืองซูโจว

เมื่อหลายสิบปีก่อน  เธอแต่งงานกับตระกูลเฟิง  ซึ่งเป็นตระกูลจอมยุทธ์  แต่ต่อมา  ตระกูลเฟิงก็ไปมีเรื่องกับคนอื่น  จนถูกฆ่าล้างตระกูล

ด้วยความที่เธอสวยมาก  ศัตรูจึงไม่ฆ่าเธอ  แต่ยึดครองเธอไว้

ตอนนั้น  ยังไม่มีสมาพันธ์ยุทธ์  การแก้แค้น  เป็นเรื่องปกติ  เธอจึงไม่สามารถเรียกร้องความยุติธรรมได้

เธออดทนต่อความอัปยศ  แล้วก็แอบฝึกฝนวรยุทธ์

40 ปี ผ่านไป  ในที่สุด  เธอก็เอาชนะศัตรูได้สำเร็จ

ในวันที่ศัตรูของเธอตาย  เธอก็ฆ่าล้างแค้น  ฆ่าญาติของศัตรู  จนหมดสิ้น!

ยิ่งไปกว่านั้น  เธอยังได้ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของศัตรูมาครอบครอง

เธอเอาทรัพย์สินของศัตรู  มาก่อตั้งโรงประมูลฝั่งเหนือ  บนที่ดินของตระกูลเฟิง  และเปลี่ยนชื่อเป็น  ท่านหญิงเฟิง  เพื่อระลึกถึงสามีผู้ล่วงลับ

แน่นอนว่า  นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด

ที่สำคัญที่สุดก็คือ  ครั้งหนึ่ง  เธอเคยโชว์พลัง  เอาชนะผู้อาวุโสสมาพันธ์ยุทธ์ 2 คนรวด!

หัวหน้าสมาพันธ์ยุทธ์  เคยเชิญเธอเข้าร่วมสมาพันธ์ยุทธ์ด้วยตัวเอง  แต่เธอปฏิเสธ

พอซูคุนเห็นท่านหญิงเฟิง  ก็เหมือนเห็นที่พึ่งสุดท้าย

เขารีบวิ่งเข้าไปหา  แล้วพูดว่า: "ท่านหญิงเฟิง!  ไอ้หมอนี่มันฆ่าคนในโรงประมูลของท่าน!  ผมโดนรังแก  เขายังตบผมอีก!”

ท่านหญิงเฟิงมองศพไร้หัวบนพื้น  และละอองเลือด

ทันใดนั้น ท่านหญิงเฟิงก็ตกใจมาก

เธอก็สามารถตบหัวคนจนแหลกได้  แต่เธอไม่สามารถตีเนื้อเยื่อจนละเอียดขนาดนี้ได้!

ไอ้หนุ่มคนนี้  มันไม่ธรรมดา!

ท่านหญิงเฟิ่งยิ้ม  แล้วพูดว่า: "พ่อหนุ่ม  ใจเย็นๆ หน่อย!  แค่ขัดใจนิดหน่อย  ก็ฆ่าคนแล้ว  ตอนนี้  เป็นยุคที่กฎหมายเป็นใหญ่  จอมยุทธ์ ก็ต้องเคารพกฎหมาย”

เฉินหยางพูดว่า: "ฉันมีกฎของฉัน!  กฎของฉันก็คือใครทำให้ฉันไม่พอใจ  ฉันฆ่าหมด!”

"หึ!  พูดจองหอง  ไม่ทราบว่า  อาจารย์ของเธอเป็นใคร?"

ท่านหญิงเฟิงอยากจะรู้ ว่าเฉินหยางเป็นใคร

ตระกูลจอมยุทธ์โบราณบางตระกูล  ก็มีอู่ขุยและเหล่าอัจฉริยะ ซ่อนอยู่

ตระกูลจอมยุทธ์โบราณแบบนี้  ไม่ใช่สิ่งที่ใครจะมาล่วงเกินได้ง่ายๆ

“อาจารย์ของฉันชื่อจางซานเฟิง”  เฉินหยางพูด

ท่านหญิงเฟิงได้ยินดังนั้น ก็หัวเราะออกมาทันที: " เธอนี่ตลกดีนะ  ในเมื่อไม่อยากบอก  ก็ไม่เป็นไร"

"เอาล่ะ  การประมูลกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว  ถ้าอยากจะประมูล  ก็รีบเข้าไปได้แล้ว!"

เฉินหยางคิดว่า  ท่านหญิงเฟิงจะต้องจัดการเขาแน่!

เขาคิดไว้แล้ว  ว่าจะจัดการท่านหญิงเฟิง  แล้วบังคับให้เธอมอบมังคุดหกนิ้วให้

แต่ไม่คิดว่า  ผู้หญิงคนนี้ จะไม่กล้าทำอะไรเขา

เฉินหยางเป็นคนมีเหตุผล  จะไม่ทำร้ายผู้หญิงก่อน  จึงปล่อยเธอไป

"น่าเบื่อจริงๆ  ไปที่ห้องประมูลกันเถอะ"

เฉินหยางตะโกนบอกหงจื้อกับคนอื่นๆ  แล้วเดินเข้าไปในห้องประมูลทันที

ซูคุนมองเฉินหยางที่เดินจากไป  รีบพูดกับท่านหญิงเฟิงว่า: "ท่านหญิงเฟิง  ท่านไม่จัดการฆาตกรคนนี้เหรอ?"

ท่านหญิงเฟิงจ้องมองซูคุนด้วยสายตาเย็นชา  จนซูคุนรู้สึกขนลุก

แต่พอคิดว่า เบื้องหลังของซูคุน มีอาจารย์หยางอยู่  ท่านหญิงเฟิงก็ทำท่าทีอ่อนลงเล็กน้อย

ท่านหญิงเฟิงพูดว่า: "เขาฆ่าคนตาย  ก็ไปแจ้งสมาพันธ์ยุทธ์สิ  จะมาทำอะไรที่นี่?"

ซูคุนถึงกับร้องอ้อ  รีบโทรแจ้งสมาพันธ์ยุทธ์ทันที

"ท่านหญิงเฟิง  ท่านรอบคอบจริงๆ  ไอ้หมอนี่  ตายแน่!"

ซูคุนพูดอย่างดุร้าย