บทที่ 65 : หนูสายฟ้า
บทที่ 65 : หนูสายฟ้า
“พลังสายฟ้า?”
“มันเป็นสัตว์อสูรที่ควบคุมพลังสายฟ้าได้จริงๆด้วย!”
ดวงตาของหลินเสวียนเป็นประกาย!
[นายท่าน ความรู้สึกนี้แหละ!]
[จับมันไว้ อย่าให้มันหนีไป!]
หมัดสวรรค์ห้าสายฟ้าพูดด้วยความตื่นเต้น
“หนูสายฟ้า?” องครักษ์สิบสามอุทานออกมา!
หนูสายฟ้า…เป็นชื่อของสัตว์อสูรที่ขึ้นชื่อเรื่องการควบคุมสายฟ้า
ศักยภาพของหนูสายฟ้า สูงกว่าอสูรโลหิตทองคำมาก…บางตัวสามารถทะลวงสู่ขอบเขตก่อกำเนิดเเก่นเเท้ได้!
นอกจากนี้หนูสายฟ้ายังมีวิธีการพรางตัวที่แข็งแกร่ง, เคลื่อนไหวรวดเร็วราวสายฟ้า, เเถมยังชอบกินศิลาวิญญาณเป็นอาหาร
มันจึงไวต่อกลิ่นอายของศิลาวิญญาณอย่างมาก!
……..
“จี๊ดๆ!”
เเละในขณะเดียวกันนั้น!
หนูสายฟ้าที่พุ่งเข้าใส่หมัดของหลินเสวียนก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
มันโดนหมัดสอยจนกระเด็นออกไปเเละกระแทกเข้ากับผนังถ้ำอย่างแรง
“โครม!”
ผนังถ้ำถูกหนูสายฟ้าพุ่งชนจนพังทลาย!
เเต่ทันใดนั้น มันก็เกิดลำแสงสายฟ้าสว่างวาบ…จากนั้นหนูสายฟ้าก็พุ่งทะลุเศษหินเเละมุ่งหน้าหนีไปยังอุโมงค์เหมืองเดิมอย่างรวดเร็ว!
“จะหนีไปไหน!”
องครักษ์สิบสามคำราม, เเละพุ่งตัวออกไปราวกับภูตผี!
หลินเสวียนก็ปลดปล่อยวิชาทะยานเหนือคลื่นเเล้วตามไปติดๆ
“หยุดอยู่ตรงนั้น!”
องครักษ์สิบสามตะโกนพร้อมสะบัดหอกยาวในมือออกไป!
“ฟุบ!”
ลำแสงหอกนับไม่ถ้วน…พุ่งเข้าใส่หนูสายฟ้าอย่างรวดเร็ว!
ตูม!
ตูม!
ตูม!
อย่างไรก็ตาม, ความเร็วของหนูสายฟ้านั้นรวดเร็วมากจริงๆ
มันสามารถเคลื่อนไหวหลบหลีกได้อย่างสมบูรณ์ท่ามกลางลำแสงหอก!
หลบหลีกการโจมตีขององครักษ์สิบสามได้ทั้งหมด!
ลำแสงหอกนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าใส่ผนังถ้ำจนผนังถ้ำถล่มลงมาไม่หยุด
“อย่าลงมือแบบนี้!”
“ถ้าหากอุโมงค์เหมืองถล่ม, มันคงจะยุ่งยากแน่ๆ!” หลินเสวียนกล่าวเตือน
จากนั้น, ร่างกายของเขาก็ราวกับเกลียวคลื่นที่เคลื่อนที่ไปมาท่ามกลางหินที่ร่วงหล่น…เเละพุ่งตรงไปยังหนูสายฟ้า!
“จี๊ดๆ!”
เมื่อเห็นหลินเสวียนไล่ตามมา, หนูสายฟ้าก็อ้าปากพ่นสายฟ้าออกมาใส่หลินเสวียนทันที!
“วิชาระฆังทองคำเพลิงอมตะ!”
ตูมมมม!
แสงสีทองเจิดจ้าปรากฏขึ้นบนร่างของหลินเสวียน!
นี่คือเเสงจากทองคำและเปลวเพลิงที่หลอมรวมกัน!
ทั่วร่างของเขาราวกับหล่อขึ้นจากทองคำบริสุทธิ์, เผยพลังป้องกันอันแข็งแกร่งสุดขั้วออกมา
เมื่อปลดปล่อยวิชานี้ออกมาเเล้ว…หลินเสวียนก็ไม่จำเป็นต้องหลบหลีกอีก
เขาปล่อยให้สายฟ้าที่เต็มไปด้วยพลังอันเกรี้ยวกราดโจมตีเข้าใส่ร่างกายของเขาโดยตรง
ลำแสงสายฟ้าสว่างวาบ!
สายฟ้าอันทรงพลังโลดแล่นไปมา!
ด้วยพลังนี้, แม้แต่หลินเสวียนที่มีพลังป้องกันแข็งแกร่งก็ยังรู้สึกชาไปทั้งตัว
…..
[หมัดสวรรค์ห้าสายฟ้าถูกพลังสายฟ้าโจมตี….ฝึกฝนวิชาจนสำเร็จ!]
[วิชาระฆังทองคำเพลิงอมตะถูกพลังสายฟ้าโจมตี, มีความเข้าใจในพลังสายฟ้าขึ้นมาส่วนหนึ่ง!]
[วิชาปราณน้ำแข็งเพลิงถูกพลังสายฟ้าโจมตี, เกิดแรงกระตุ้นอย่างมากเเละเริ่มเรียนรู้คุณสมบัติใหม่!]
พลังสายฟ้าของหนูสายฟ้าทำให้หลินเสวียนได้รับผลประโยชน์มากมายมหาศาล!
มันไม่ใช่แค่มีประโยชน์ต่อหมัดสวรรค์ห้าสายฟ้าเท่านั้น…แต่ยังมีประโยชน์ต่อวิชาระฆังทองคำเพลิงอมตะและวิชาปราณน้ำแข็งเพลิงอีกด้วย
……
[นายท่าน อย่าหยุด!]
[ความรู้สึกนี้แหละ!]
[พระน้อยไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า การโดนฟ้าผ่าจะรู้สึกสุขสบายขนาดนี้!]
[ส่งพลังสายฟ้ามามากกว่านี้ที!]
หมัดสวรรค์ห้าสายฟ้า, วิชาปราณน้ำแข็งเพลิง, และวิชาระฆังทองคำเพลิงอมตะต่างก็ร้องตะโกนอย่างหิวกระหาย
……
“ตาย!”
เเต่ในตอนนี้องครักษ์สิบสามก็ตะโกนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร
เห็นได้ชัดว่า องครักษ์สิบสามฉวยโอกาสที่หนูสายฟ้ากำลังปล่อยพลังสายฟ้าและหยุดชะงัก…แทงหอกของเขาออกไปอย่างรวดเร็ว!
หอกเล่มนี้…รวดเร็วถึงขีดสุดจนปรากฏเงาจางๆขึ้นมามากมาย!
“องครักษ์สิบสาม, อย่าเพิ่งฆ่ามัน!”
เมื่อเห็นดังนั้น…หลินเสวียนก็รีบพูดขึ้นทันที
“อะไรนะ?” องครักษ์สิบสามถึงกับงุนงง
แต่เขาก็ยังเบี่ยงปลายหอกไปเล็กน้อย จนเฉียดผิวหนังของหนูสายฟ้าเเละปักลงบนผนังถ้ำ
ตูมมมม!
เเต่ถึงอย่างนั้น, หนูสายฟ้าก็ยังถูกพลังของหอกปัดกระเด็นออกไปพร้อมมีเลือดไหลออกมาจากร่างกาย
หนูสายฟ้าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด…เเละรีบวิ่งหนีอีกครั้งอย่างตื่นตระหนก
แต่ครั้งนี้, ความเร็วของมันช้าลงอย่างเห็นได้ชัด!
“ตามไป!”
หลินเสวียนรีบไล่ตามหนูสายฟ้าไปติดๆ!
“หลินเสวียน เมื่อกี้ข้าสามารถหนูสายฟ้าได้แน่ๆ”
“ทำไมเจ้าถึงไม่ให้ข้าฆ่ามัน?” องครักษ์สิบสามถามอย่างสงสัย
“หนูสายฟ้าปล้นศิลาวิญญาณไปมากกว่าร้อยก้อน, มันคงกินไม่หมดภายในเวลาอันสั้นหรอกครับ!”
“พวกเราไปค้นรังของมันกันเถอะ!” หลินเสวียนพูดด้วยรอยยิ้ม
“จริงด้วย!”
“ศิลาวิญญาณที่หนูสายฟ้ากินไม่หมด มันต้องเก็บซ่อนเอาไว้!”
“ตอนนี้มันต้องวิ่งกลับไปที่รังของมันแน่ๆ…พวกเราแค่ตามมันไปก็จะพบศิลาวิญญาณที่ถูกปล้นไป”
องครักษ์สิบสามที่คิดได้, ก็พูดขึ้นอย่างดีใจ
ไม่ว่าจะเป็นสัตว์อสูรชนิดไหน เมื่อพบเจอกับอันตราย…สิ่งแรกที่มันจะทำก็คือการหนีกลับไปที่รังของมัน
นี่คือสัญชาตญาณของสัตว์!
มีเพียงรังของมันเท่านั้น, ถึงจะทำให้สัตว์อสูรที่กำลังหวาดกลัวรู้สึกปลอดภัย
“ใช่แล้วครับ!” หลินเสวียนพยักหน้า
จากนั้นทั้งสองคนก็ตามหนูสายฟ้าไป จนลึกเข้าไปในอุโมงค์เหมือง
ในขณะเดียวกัน หลินเสวียนก็ลงมือเป็นระยะเพื่อบังคับให้หนูสายฟ้าปล่อยพลังสายฟ้าออกมา!
[หมัดสวรรค์ห้าสายฟ้าถูกพลังสายฟ้าโจมตี, พลังสายฟ้าสมบูรณ์ยิ่งขึ้น…เรียนรู้ความหมายที่แท้จริงของพายุสายฟ้า!]
[วิชาปราณน้ำแข็งเพลิงถูกพลังสายฟ้าโจมตี…กำลังเรียนรู้คุณสมบัติสายฟ้า!]
[วิชาระฆังทองคำเพลิงอมตะถูกพลังสายฟ้าโจมตี…ความเข้าใจในความหมายที่แท้จริงของอสรพิษสายฟ้าเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่า!]
หลินเสวียนบีบบังคับหนูสายฟ้าโจมตีใส่เขาอย่างต่อเนื่อง!
ซึ่งพลังของหนูสายฟ้าได้ทำให้หมัดสวรรค์ห้าสายฟ้า, วิชาปราณน้ำแข็งเพลิง,, และวิชาระฆังทองคำเพลิงอมตะเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง!
……
“ฟุบ!”
หลินเสวียนและองครักษ์สิบสามไล่ตามหนูสายฟ้าไปจนถึงส่วนลึกของอุโมงค์เหมือง
และทันใดนั้นพวกเขาก็พบว่าหนูสายฟ้าวิ่งเข้าไปในถ้ำใต้ดินตามธรรมชาติแห่งหนึ่ง
“ดูเหมือนว่า ถ้ำแห่งนี้จะเป็นรังของหนูสายฟ้าตัวนี้!”
เมื่อเห็นถ้ำ, ใบหน้าขององครักษ์สิบสามก็เผยรอยยิ้มออกมา
ที่นี่เรียกได้ว่าห่างไกลจากแหล่งแร่และเป็นถ้ำโดดเดี่ยวแห่งหนึ่ง
“เข้าไปกันเถอะ!”
“ตูมมมม!”
หลินเสวียนเพิ่งจะเข้าไปในถ้ำ, ทันใดนั้นมันก็มีสายฟ้าขนาดมหึมาพุ่งเข้าใส่เขาอย่างรวดเร็ว!
เห็นได้ชัดว่า…เมื่อหนูสายฟ้าถูกไล่ตามมาถึงที่นี่ มีนจึงตัดสินใจสู้ตาย
พลังของสายฟ้าสายนี้…เกรี้ยวกราดถึงขีดสุด!
“เข้ามาเลย!”
เเน่นอนว่าหลินเสวียนยังคงไม่หลบ!
เขาทำการรวบรวมเเละกระตุ้นพลังป้องกันของวิชาระฆังทองคำเพลิงอมตะจนถึงขีดสุด!
“ตูมมมมมม!”
กลุ่มก้อนพลังสายฟ้ากระแทกเข้ากับร่างของหลินเสวียนอย่างแรง…ก่อนจะระเบิดออก!
ลำแสงสายฟ้าสว่างวาบ, จากนั้นหลินเสวียนก็ถูกสายฟ้ากลืนกินในชั่วพริบตา
พลังอันแข็งแกร่งนี้, ทำให้หลินเสวียนเซถอยหลังโดยไม่รู้ตัว!
[หมัดสวรรค์ห้าสายฟ้าอยู่ภายใต้การโจมตีของสายฟ้าอันเกรี้ยวกราด ค้นพบเส้นทางการเลื่อนระดับ…เข้าสู่สภาวะหลับใหล!]
[วิชาปราณน้ำแข็งเพลิงอยู่ภายใต้การโจมตีของสายฟ้าอันเกรี้ยวกราด…ความเร็วในการเรียนรู้คุณสมบัติสายฟ้าเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่า!]
[วิชาระฆังทองคำเพลิงอมตะอยู่ภายใต้การโจมตีของสายฟ้าอันเกรี้ยวกราด…ความเข้าใจในความหมายที่แท้จริงของอสรพิษสายฟ้าเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่า!]
[วิชาทะยานเหนือคลื่นทนการโจมตีของสายฟ้าไม่ไหว, จึงคิดจะเรียนรู้ความหมายที่แท้จริงของสายฟ้าเเลบ…เพื่อไม่ให้ต้องทนทุกข์ทรมานจากสายฟ้าอีกต่อไป!]
คราวนี้!
แม้แต่วิชาทะยานเหนือคลื่นก็เข้าร่วมด้วย!
ความหมายที่แท้จริงของสายฟ้าเเลบ!
มันจะต้องเกี่ยวข้องกับพลังด้านความเร็วอย่างแน่นอน!
……
[น่าเสียดายนัก!]
[ทำไมถึงหมดแล้ว!]
[อีกนิดเดียว เจ้าโจมตีมาอีกสักหน่อยสิ!]
วิชาปราณน้ำแข็งเพลิงและวิชาระฆังทองคำเพลิงอมตะต่างก็ร้อนใจ
พลังสายฟ้าเมื่อครู่ ถูกหมัดสวรรค์ห้าสายฟ้าแย่งไปมากกว่าครึ่ง, ตอนนี้ พวกมันจึงอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้า คายไม่ออก!
“ตุบ!”
เเต่ในตอนนี้เอง, หนูสายฟ้าภายในถ้ำ ก็กลับล้มลงกับพื้น…ราวกับลูกบอลที่ลมรั่ว
บนร่างของมัน ยังคงมีลำแสงสายฟ้าปรากฏขึ้นเป็นระยะ, แต่พลังชีวิตกกลับอ่อนแอลงอย่างมาก
ดวงตาสีม่วงเล็กๆ กำลังจ้องมองหลินเสวียนอย่างระแวดระวัง
“ฮ่าๆๆ!”
“หนูสายฟ้าตัวนี้ ปล่อยพลังสายฟ้าทั้งหมดในร่างกายออกมาแล้ว!”
ตอนนี้, องครักษ์สิบสามที่ตามหลินเสวียนเข้ามา…ก็หัวเราะเสียงดัง
หนูสายฟ้าได้ยินดังนั้น, ต่างก็พยายามถอยหลังให้ดูน่าสงสาร
“หลินเสวียน เจ้าเดาถูกจริงๆ!”
องครักษ์สิบสามเหลือบมองหนูสายฟ้า, ก่อนจะพยักหน้าให้หลินเสวียน!
ที่ส่วนลึกของถ้ำ…ศิลาวิญญาณถูกกองรวมกันเป็นรูปรังมีมากกว่าร้อยก้อน!
เห็นได้ชัดว่า…หนูสายฟ้า, ไม่ได้แค่ปล้นศิลาวิญญาณที่ตระกูลตู้ขุดขึ้นมา
แต่ส่วนที่มันหามาได้จากที่อื่นก็คงมีไม่น้อย!
“ศิลาวิญญาณเยอะมากจริงๆ!” หลินเสวียนยกยิ้ม
“ตามกฎแล้ว ศิลาวิญญาณพวกนี้เป็นของที่พวกเราหาเจอ…ซึ่งนั่นก็ถือว่าเป็นของพวกเราแล้ว”
องครักษ์สิบสามเดินไปข้างหน้า, เขาเขี่ยศิลาวิญญาณออกมาก่อนจะตรวจสอบจำนวน
“สี่ร้อยสามสิบสองก้อน!”
“พอดีเลย!”
“พวกเราเเบ่งคนละสองร้อยสิบหกก้อนได้พอดี….ฮ่าๆๆๆๆ!”
องครักษ์สิบสามแบ่งศิลาวิญญาณออกเป็นสองส่วนอย่างพึงพอใจ, และมอบส่วนที่มีคุณภาพดีกว่าให้กับหลินเสวียน
“เป็นของพวกเราแล้วเหรอครับ?” หลินเสวียนงุนงง
“ใช่แล้ว!”
“ถึงแม้หอลงทัณฑ์จะอันตราย, แต่ทางสำนักก็ปฏิบัติต่อหอลงทัณฑ์เป็นอย่างพิเศษ”
“ไม่ต้องพูดถึงแค่ศิลาวิญญาณ!”
“แม้แต่คนที่ขโมยวิชาของสำนักเทียนเซียวไป!”
“ถ้าหากคนของหอลงทัณฑ์ฆ่ามัน และนำวิชากลับมาได้, พวกเขาก็มีสิทธิ์ฝึกฝนวิชานั้นเช่นกัน” องครักษ์สิบสามพูดด้วยรอยยิ้ม
“ดีเลยครับ!”
“งั้นข้าก็ไม่เกรงใจแล้วนะครับ!”
หลินเสวียนยิ้ม…เเล้วเก็บศิลาวิญญาณเข้าไป
……..
เเละทันใดนั้นเอง, หนูสายฟ้าก็เริ่มขยับตัวได้
“เจ้าตัวน้อย!”
“ยังวิ่งได้อีกเหรอ, คราวนี้ข้าจะดูว่า เจ้าจะหนีไปทางไหนได้!”
องครักษ์สิบสามยกหอกยาวในมือขึ้น เเละเตรียมที่จะฆ่าหนูสายฟ้าให้ตาย!
“องครักษ์สิบสาม…ไว้ชีวิตมันเถอะ!”
เมื่อเห็นดังนั้น, หลินเสวียนก็รีบห้ามปราม
………………….