บทที่ 59 ฌาปนสถานสะพานหมายเลข 3
ลมหนาวพัดเข้ามาในรถ รู้สึกเหมือนฟิล์มห่ออาหารที่คลุมหน้าไว้ถูกฉีกออก ทำให้หายใจได้โล่งอีกครั้ง หลังจากทำลายอาถรรพ์ รถบัสสาย 14 ที่ถูกปกคลุม ผู้โดยสารทุกคนในรถเริ่มมองฉันด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปทันที “ที่แท้ในรถเราก็มีนักพรตอยู่ด้วย น้องชาย นายรู้อะไรเยอะนี่นะ?” หวังชุนฟูที่เห็นท่าไม่ดีรีบทำตัวเป็นมิตร...
