บทที่ 1289 ความทรงจำสุดท้ายของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ (7,000 คำ)
ซุนฉียกมือขึ้น พยายามสัมผัสท้องฟ้า แม้ไม่ได้ตั้งใจดูดซับ แต่ปราณวิญญาณรอบกายก็พากันหลั่งไหลเข้าสู่ร่างของเขาอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกเช่นนี้... ซุนฉีไม่ได้สัมผัสมานานแล้ว ราวกับต้นไม้ใหญ่ที่กดทับร่างอยู่ถูกโค่นลง ซุนฉีรู้สึกเบาสบายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน "ฮ่า ฮ่า ฮ่า..." หลังจากอึ้งไปครู่หนึ่ง ดวงตา...
