ตอนที่ 25 ผีน้ำ

“อาจารย์เฉิน ลงมาเล่นน้ำด้วยกันสิคะ ข้างบนร้อนจะตายอยู่แล้ว น้ำเย็นชื่นใจจะตาย”

“อาจารย์เฉิน ไม่ได้เอาชุดว่ายน้ำมาเหรอคะ ตรงประตูมีขายค่ะ ชุดสีฟ้านั่นแบบใช้แล้วทิ้ง ราคาแค่สิบหยวนเอง”

นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจปี 1 กำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน

มีนักศึกษาหญิงใจกล้าหลายคนนอนริมสระ จงใจยั่วเฉินหยาง.

เรียวขาขาวเนียนแกว่งไปมาในน้ำ หน้าอกขาวผ่องสะท้อนแสงแดดจ้า

เฉินหยางขี้เกียจตอบ นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ริมสระ

อีกฟากหนึ่ง เฉินเค่อซินพูดกับตงหลิวเยว่หรง “พี่สาวเยว่หรง ขึ้นอยู่กับพี่แล้วนะ!”

ตงหลิวเยว่หรงทำท่าทางอิดๆ ออดๆ “ทำไมต้องเป็นฉันที่ตกน้ำด้วย ทำไมไม่เป็นเธอเล่า? ถ้าไอ้คนหลอกลวงนั่นฉวยโอกาสลวนลามฉันขึ้นมาจะทำยังไง”

เฉินเค่อซินรีบคว้าแขนตงหลิวเยว่หรง “พี่สาวเยว่หรง ไม่ใช่ว่าไม่รู้ ฉันว่ายน้ำไม่เป็นนี่”

“ถ้าฉันเป็นอะไรขึ้นมา คุณปู่คงเสียใจแย่”

“ส่วนเรื่องถูกลวนลาม ไม่ต้องห่วง ฉันจะดูอยู่ใกล้ๆ ไม่ให้ใครมาแตะต้องพี่ได้แน่”

“ถ้าต้องผายปอดหรือกดหน้าอก ฉันนี่แหละจะเป็นคนแรกที่เข้าไปช่วย”

ตงหลิวเยว่หรงเหลือบมองเฉินหยางที่กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ไกลๆ ก็รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ

เธอเบ้ปากแล้วพูด “ก็ได้!   ตราบใดที่ไล่ไอ้บ้านี่ออกจากมหาวิทยาลัยได้ ฉันยอมทำทุกอย่าง”

เฉินเค่อซินยิ้มเจ้าเล่ห์ “ถ้าอย่างนั้นเรามาฉลองล่วงหน้ากันดีกว่า!”

สองสาวตีมือกันอย่างลับๆ

ตามแผนของทั้งคู่ ตงหลิวเยว่หรงจะแกล้งทำเป็นจมน้ำหมดสติ ทำให้เกิดเรื่องใหญ่

ถึงตอนนั้นทั้งห้องก็จะรุมโจมตีเฉินหยาง  จนเฉินหยางต้องเก็บของกลับบ้านเกิด!

ตงหลิวเยว่หรงค่อยๆ ว่ายน้ำไปที่เขตน้ำลึก

สระว่ายน้ำแห่งนี้มีบางส่วนที่ลึกถึง 3 เมตร  เป็นเขตที่ใช้สำหรับฝึกซ้อมของนักกีฬาว่ายน้ำสาขาพลศึกษาเท่านั้น  โดยทั่วไปแล้วจะไม่เปิดให้นักศึกษาจากคณะอื่นเข้ามาใช้งาน

ไม่มีใครไปที่เขตน้ำลึกตรงนั้น

ตงหลิวเยว่หรงส่งสัญญาณมือโอเคให้เฉินเค่อซิน

ทันใดนั้นเฉินเค่อซินก็ตะโกนสุดเสียง “แย่แล้ว!  มีคนตกน้ำ!”

“ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยที!”

ตงหลิวเยว่หรงแกล้งทำท่าทางดิ้นรนอยู่ในน้ำ

เพื่อนร่วมชั้นอีกหลายคนที่ว่ายน้ำเป็น ต่างก็ได้รับการติดต่อจากเฉินเค่อซินเป็นการส่วนตัว และรู้ว่าเรื่องทั้งหมดเป็นแผนของสองสาว

พวกเขาจึงเลือกที่จะยืนดูเหตุการณ์อยู่เฉยๆ

ส่วนนักศึกษาที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว ต่างก็ร้องตะโกนด้วยความกังวล  ริมสระชุลมุนวุ่นวายไปหมด

“อาจารย์เฉิน  รีบไปช่วยคนสิคะ!  มีคนตกน้ำ!”

เฉินเค่อซินรีบตะโกนบอกเฉินหยาง

เฉินหยางเก็บโทรศัพท์  มองเฉินเค่อซินที่ทำท่าทางร้อนรน จากนั้นก็มองไปที่ตงหลิวเยว่หรงที่กำลังตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำ

เขามองไปที่นักศึกษาชายคนอื่นๆ ที่อยู่ในน้ำ  ทุกคนต่างทำท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาว

เฮ้อ!

นักศึกษา  ก็ยังเป็นนักศึกษา  ช่างไร้เดียงสาเสียจริงๆ

วางกับดักแบบนี้ มันช่าง…  เต็มไปด้วยช่องโหว่

เฉินหยางบิดขี้เกียจ  เปิดแอพติ๊กต่อกในโทรศัพท์  ถ่ายคลิปตงหลิวเยว่หรงที่ตกน้ำอยู่ไกลๆ

“อาจารย์เฉิน!”  เฉินเค่อซินกระโดดโหยงๆ ด้วยความร้อนใจ “อาจารย์ทำอะไรอยู่คะ?”

เฉินหยางตอบ “ไม่เห็นรึไง  ฉันกำลังถ่ายติ๊กต่อกอยู่”

“นี่!  นี่มันเกินไปแล้ว!  นักศึกษาตกน้ำ  ไม่ไปช่วย  กลับมัวแต่ถ่ายติ๊กต่อก!   แย่จริงๆ!”  เฉินเค่อซินแกล้งทำท่าทางโกรธ  แต่ในใจกลับแอบดีใจ

เยี่ยม!

เธอคาดไว้แล้วว่าเฉินหยางจะไม่ยอมลงไปช่วย  ยังไงซะเธอก็จงใจเปิดช่องโหว่ขนาดนั้น

เดี๋ยวพอเอาตัวตงหลิวเยว่หรงขึ้นมา   เฉินหยางโดนไล่ออกแน่

“เกินไปแล้ว!  อาจารย์เฉินไม่คิดจะช่วยเลยหรือไง”

“ใช่!  อาจารย์เฉิน  ทำแบบนี้ได้ยังไง”

หลิวหลง  กรรมการกีฬาพูดด้วยความโกรธ

“อาจารย์เฉิน  ทำแบบนี้มันเกินไปแล้ว!  ไม่กลัวว่าจะเป็นอันตรายถึงชีวิตหรอไง”

ฉินเจียว  หัวหน้าห้องต่อว่า

จริงๆ แล้วทั้งคู่ต่างก็รู้ความจริง

นักศึกษาคนอื่นๆ ที่มีนิสัยรักความยุติธรรม  ต่างก็รุมต่อว่าเฉินหยาง

ส่วนตงหลิวเยว่หรงเห็นเฉินหยางโดนทุกคนด่า  ก็รู้สึกโล่งใจ

“โอ๊ย!   ขา!”

ทันใดนั้น ตงหลิวเยว่หรงก็ต้องตกใจสุดขีด  เมื่อรู้สึกว่าน่องข้างขวาเป็นตะคริว!

ความเจ็บปวดทำให้เธอแทบตาตั้ง

แต่เธอก็รู้จักธรรมชาติของน้ำเป็นอย่างดี แค่ขาข้างเดียว เธอไม่เป็นอะไร

แต่ในวินาทีต่อมา  ตงหลิวเยว่หรงกลับรู้สึกขนลุกซู่  เหมือนมีมือเย็นๆ ใต้สระกำลังจับขาเธอไว้

แล้วลากเธอลงไป!

“ช่วย… อุ๊บ อุ๊บ…”

ดวงตาของตงหลิวเยว่หรงเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว แต่น้ำก็ท่วมหัวเธอไปเสียแล้ว

เธอพยายามดิ้นรนจะขึ้นไปข้างบน  แต่ก็ถูกดึงลงมาอีกครั้ง

“สุดยอดไปเลย!   พี่สาวเยว่หรง  แสดงได้เนียนมาก!”

เฉินเค่อซินที่อยู่ริมสระเห็นตงหลิวเยว่หรงลอยขึ้นลง ประกอบกับสีหน้าท่าทางที่เหมือนจริง เธอถึงกับปรบมือให้ในใจ

นักศึกษาคนอื่นๆ ที่รู้เห็นเป็นใจต่างก็ตะลึงงันไปตามๆ กัน

“สาวสวยนี่แสดงเก่งจริงๆ!   แม่พูดไม่ผิดจริงๆ ด้วย!”  นักศึกษาชายคนหนึ่งพูดด้วยความตื่นเต้น

เฉินหยางกำลังถ่ายวิดีโอ!

ทันใดนั้น เหมือนกับว่าเขารู้สึกถึงบางอย่าง  ดวงตาคมกริบจ้องไปยังใต้น้ำตรงที่ตงหลิวเยว่หรงอยู่

เขามองอย่างละเอียด  ก็พบว่ามีเงาดำๆ ซ่อนอยู่ใต้น้ำ

“หึ!   กล้ามาหาเรื่องถึงที่นี่  อยากตายรึไง!”

เฉินหยางโยนโทรศัพท์ให้เฉินเค่อซิน “ถือไว้ให้ดีๆ ล่ะ!”

พูดจบเฉินหยางก็กระโดดลงไปในน้ำทันที

เขารวดเร็วเหมือนลูกธนู  พุ่งไปหาตงหลิวเยว่หรงในชั่วพริบตา

“เวร!  เร็วขนาดนั้นเลย?”   หลิวหลง  กรรมการกีฬาเบิกตากว้าง

ความเร็วขนาดนี้นักว่ายน้ำอาชีพยังต้องอาย!

ชั่วพริบตาเดียว เฉินหยางก็มาถึงหน้าตงหลิวเยว่หรงแล้ว

ตอนนี้ตงหลิวเยว่หรงเริ่มขาดอากาศหายใจ  เธอเห็นเงารางๆ  เหมือนเส้นผมของผู้หญิงอยู่ใต้น้ำ

ตงหลิวเยว่หรงหวาดกลัวจนแทบกรีดร้อง แต่ร้องไม่ออก

ในขณะนั้น  ก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้า

ชายคนนั้นดึงเธอขึ้นไป

ตงหลิวเยว่หรงโผล่ขึ้นเหนือน้ำ  มองเห็นใบหน้าของเฉินหยาง  ไอ้คนหลอกลวง!

ทว่า…  ตอนนี้เขาดูหล่อเหลา  ดูดี  ราวกับโพธิสัตว์ที่จุติลงมาช่วยชีวิต!

“ช่วยด้วย!”

ตงหลิวเยว่หรงเหมือนปลาหมึก  พุ่งเข้าหาเฉินหยางอย่างแรง  หน้าอกนุ่มนิ่มทั้งสองข้างถูไถไปบนใบหน้าเฉินหยาง

“หลบไป!”

เฉินหยางผลักตงหลิวเยว่หรงออกไป  และดำลงไปใต้น้ำ

เขาเห็นมันแล้ว

ลิงขนดำ!

บนหัวของมันมีขนสีดำยาวเหมือนผมผู้หญิง

“ลิงน้ำ?”

เฉินหยางตกใจ

ลิงน้ำ  หรือที่เรียกว่าผีน้ำ

แต่แน่นอนว่ามันไม่ใช่ผี แต่เป็นลิงชนิดหนึ่ง  ถูกพวกหมอผีเลี้ยงดูด้วยวิธีพิเศษ  จนกลายเป็นสัตว์ประหลาด  มีพลังมหาศาล  เชี่ยวชาญการทำร้ายผู้คนในน้ำ

ในสมัยราชวงศ์หมิงเคยมีสำนักหนึ่งที่ฝึกฝนวิชาชั่วร้ายนี้โดยเฉพาะ  ควบคุมผีน้ำออกไปทำร้ายผู้คน

ผีน้ำที่ทรงพลังที่สุดเคยฆ่าฟันผู้คนบนสนามรบนับไม่ถ้วน!

วิชาชั่วร้ายแบบนี้มีอีกมาก

จางซานฟง  อาจารย์ของเขา  ต่อมาได้ทำสงครามกับพวกนอกรีต  ใช้เวลานานถึง 60 ปี  กำจัดวิชาชั่วร้ายทั้งหมด  ทำให้วิชาเหล่านี้สูญหายไป

ไม่คิดเลยว่าหลังจากผ่านไปเกือบ 800 ปี  วิชาควบคุมลิงน้ำจะปรากฏขึ้นอีกครั้ง!

เฉินหยางเอื้อมมือไปจับลิงน้ำตัวนั้น

ดูเหมือนลิงน้ำจะสัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของเฉินหยาง มันจึงรีบมุดหัวหนีไปทางท่อระบายน้ำ

ทว่า…   มันจะหนีจากการควบคุมของเฉินหยางได้อย่างไร

เฉินหยางคว้าผมมันไว้  แล้วโยนมันขึ้นไปบนขอบสระทันที

“จิ๊ จิ๊ จิ๊!”   เสียงร้องแหลมเล็กดังมาจากปากลิงน้ำ

เหล่านักศึกษาต่างตกใจสุดขีด  เมื่อเห็นลิงตัวใหญ่เกือบครึ่งหนึ่งของคน  ถูกโยนขึ้นมาจากน้ำ