บทที่ 245 ไพ่ตายของจี้หยูกำลังจะถูกเปิดเผย  

เมื่อรูปแบบถูกทำลาย หลังจากที่หญิงชุดดำลึกลับจากไป หลูมู่หยานมองกลุ่มของจี้หยูด้วยรอยยิ้ม

“จี้หยู เจ้าพาใครมามอบบัตรประจำตัวให้เราหรือเปล่า”

ใบหน้าของจี้หยูเปลี่ยนเป็นสีดำ “เจ้ามองตัวเองสูงเกินไป”

“จะสูงหรือไม่เดี๋ยวก็รู้” หลูมู่หยานเลิกคิ้วขึ้น

วันนี้ภัยพิบัตินี้จะต้องถูกกำจัด

จี้หยูก็มีความคิดเช่นเดียวกันและต้องการฆ่าหลูมู่หยานที่นี่ เขาหันกลับมาและพูดกับผู้นำของทีมชั้นยอดของมหาอำนาจอื่น ๆ  “พวกเขามีกระเบื้องหยกสีม่วงจำนวนมากอยู่ในมือ ฆ่ามันซะ!”

คนไม่กี่คนที่อยู่รอบตัวเขาเพิ่งเห็นว่ารูปแบบของโนยะพังทลาย พวกเขาอยากจะออกไปบ้าง แต่ตอนนี้พวกเขาอดไม่ได้ที่จะกระตือรือร้นหลังจากได้ยินจี้หยูพูดแบบนี้

แม้ว่าเขาจะกลัวซีหนานและหลัวเย่ แต่พวกเขาก็ไม่กลัวการรวมตัวกันของผู้คนมากมาย

“ตกลง! ฆ่า!

หลังจากบรรลุข้อตกลง จี้หยูและพรรคพวกของเขาก็ชักดาบออกมาล้อมหลูมู่หยานและคนอื่น ๆ

หลูมู่หยานเม้มปากและพูดกับคนที่อยู่ข้างเขา “ชิงเหรียญหยกทั้งหมดของพวกเขา”

“ตกลง!” คนของพวกเขาเตรียมพร้อมและแทบรอไม่ไหวที่จะพุ่งตรงไป

แล้วคนอื่นล่ะ? พวกเขาสามารถเอาชนะสัตว์ประหลาดจำนวนมากที่ล้อมรอบด้วยกระแสของสัตว์ร้ายได้ ดังนั้นมันจะท้าทายมากขึ้นใช่ไหม?

ในไม่ช้าผู้คนทั้งสองฝ่ายก็ต่อสู้กัน คนในฝั่งของหลูมู่หยาน เป็นแบบหนึ่งต่อสองหรือหนึ่งต่อสาม

ทันใดนั้น ร่างของจี้หยูก็ปรากฏต่อหน้านาง และลมฝ่ามืออันแรงก็พัดใบหน้าของนาง

ดวงตาของหลูมู่หยานเย็นชา และนางรีบถอยห่างจากการลอบโจมตีของจี้หยูด้วยการก้าวเท้าทันที “เจ้ามีความสามารถขนาดนั้น”

“หึ ข้าจะฆ่าเจ้าให้ได้” จี้หยูตะคอกอย่างเย็นชาพร้อมกับดาบยาวสีแดงในมือของเขา

ดาบสั้นที่เขาใช้อย่างสะดวกที่สุดและทรงพลังที่สุดขาดการติดต่อกับเขาในครั้งที่แล้ว และเขาไม่ได้เอามันออกไปเมื่อเขาจากไป ดังนั้นเขาจึงต้องใช้ดาบยาวสำรองเป็นอาวุธ

“เจ้าเอามีดสั้นของข้าไปเหรอ” เขายังคงต้องการที่จะได้สิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์กลับมา

หลูมู่หยานยกริมฝีปากขึ้นและยิ้ม หยิบดาบปลายแหลมสีทองเข้มสองเล่มออกมาจากวงแหวนอวกาศและโยนมันให้จี้หยูด้วยความขยะแขยง “คืนเจ้าไป อย่าพูดว่าผู้หญิงคนนี้โลภในสิ่งที่เจ้าทำพัง”

ใบหน้าของจี้หยูรู้สึกประหลาดใจและหยิบมีดสั้นอย่างระมัดระวัง และใบหน้าของเขาก็มืดมนทันทีหลังจากฉีดหยวนหลี่

“รัศมีโลหะในสิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์ของข้าหายไปโดยสิ้นเชิง เจ้าทำมือและเท้าหรือไม่” เขาพูดว่าหลูมู่หยานจะกรุณาคืนดาบให้เขาได้อย่างไร ปรากฏว่าโลหะทั้งหมดในดาบถูกนำออกไป

หลูมู่หยานพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ลมหายใจโลหะชนิดใด? เจ้ามีสมมติฐานใช่ไหม?”

โดยธรรมชาติแล้ว นางไม่สามารถบอกเขาเกี่ยวกับอาวุธเวทย์มนตร์ของนางได้ เพราะดาบสั้นของเขาเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดพรสวรรค์ในการกลืนกิน และที่นี่ก็มีรูปแบบสะท้อนกลับ บางทีผู้อาวุโสของนิกายหลักทั้งหกอาจเฝ้าดูทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขา นางไม่ต้องการเปิดเผยมากเกินไป

“เจ้าหลอกลวงผู้คนมากเกินไป” นกหยินในสายตาของจี้หยูไม่สามารถปกปิดได้อีกต่อไป และเขาแทบไม่ได้มีเจตนาฆ่าคนอย่างรุนแรง

เขาฉีดพลังชีวิตจากร่างกายของเขาเข้าไปในดาบยาวสีแดงในมือ และหรี่ตาเพื่อเหวี่ยงลงมาที่หลูมู่หยาน

แสงและเงาขนาดใหญ่ควบแน่นจากกลางอากาศ ไม่ไกลจากหัวของหลูมูหยาน แสงดาบขนาดใหญ่ก็กระจายออกเป็นแสงดาบนับพัน ยิงออกมาจากทุกทิศทุกทางเพื่อโอบล้อมนาง

มือของหลูมู่หยาน แสงดาบสีทองขนาดใหญ่พุ่งออกมาจากเท้าของนาง และเมื่อมันตกลงตรงหน้านาง ดาบยักษ์ก็กลายเป็นดาบบินสีทองสิบเล่ม

กระบี่บินก่อตัวเป็นวงกลมเพื่อปกป้องหลูมู่หยานในนั้น

“แยกย้าย!” ทันทีที่สิ้นเสียงของนาง กระบี่บินสิบเล่มก็หมุนอย่างรวดเร็ว

แสงดาบสีทองที่แหวกอากาศออกมาจากดาบบินอย่างรวดเร็ว และกลายเป็นแสงดาบนับพันเพื่อพบกับรัศมีดาบของจี้หยู

“บูมบูม!!” แสงดาบนับพันเชื่อมต่อกัน และเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว และแผ่นดินก็สั่นสะเทือน

แสงที่ส่องประกายทำให้ปรมาจารย์ดาบที่อยู่ ณ ที่นี้อดไม่ได้ที่จะหลับตาลง

หลังจากลืมตาอีกครั้ง หลูมู่หยานและจี้หยู ต่างก็ได้รับบาดเจ็บจากแสงดาบของกันและกันและถอยกลับไปหนึ่งก้าว

ริมฝีปากของหลูมู่หยานแดงก่ำ เสื้อผ้าของจี้หยูขาดวิ่น และร่างกายของเขาก็ขาดวิ่นด้วยพลังดาบหลายแห่ง

“ข้าประเมินเจ้าต่ำไปจริง ๆ” นี่เป็นครั้งแรกที่ จี้หยู และเรน ทะเลาะกันอย่างน่าอาย

หลูมู่หยานเลิกคิ้ว “กันและกัน”

นางเคยประเมินจี้หยูต่ำเกินไปมาก่อน ตอนนี้เป็นเขาที่ตัดพละกำลังทั้งหมด แต่ด้วยพลังของเจียนจงนางใช้อาวุธเวทย์มนตร์ของนางเพื่อต่อสู้หรือได้รับบาดเจ็บภายใน

ที่สำคัญคือจี้หยูยังไม่ได้เล่นไพ่โฮล

นางต้องชื่นชมในใจว่า จี้หยูเป็นศิษย์ชั้นยอดของมหาอำนาจจริง ๆ ทั้งในด้านพลังการต่อสู้และความยืดหยุ่น

“วันนี้ข้าจะกำจัดเจ้าอย่างแน่นอน” ดวงตาของจี้หยูระเบิดออกมาด้วยเจตนาฆ่า

หลูมู่หยานหัวเราะเบา ๆ ยิ้มเหมือนดอกไม้ “สิ่งที่เจ้าพูดเป็นสิ่งที่ข้าคิดจริง ๆ”

บิงจิตัวสั่นเมื่อเห็นสายตานี้ในดวงตาของนาง ยิ่งนายน้อยยิ้มสวยเท่าไหร่ ก็ยิ่งหมายความว่านางกำลังจะเป็นบ้า เขาโบกปีกและถอยห่างจากไหล่ของหลูมู่หยานอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกกระทบกระเทือน

โมหยานเข้าใจนิสัยของหลูมู่หยานเป็นอย่างดี เขายื่นอุ้งเท้าออกไปจับงูสีขาวตัวเล็กที่ห้อยอยู่ที่ข้อมือของนางแล้วเคลื่อนตัวออกห่างจากที่บางแห่ง

เมี่ยวเมี่ยวพยายามดิ้นรนอย่างไม่มีความสุข เสียงของนั่วนั่วดังขึ้น “หัวหน้าโมเจ้าจับข้าทำไม? ข้าจะไปกับนายน้อย”

เนื่องจากการกลืนแกนคริสตัลมอนสเตอร์ระดับ 6 จำนวนมาก เมี่ยวเมี่ยวหก็ประสบความสำเร็จในการเข้าสู่ระดับ 6 เมื่อไม่กี่วันก่อน ความสามารถในการกลายพันธุ์แบบนี้ทำให้โมหยานประหลาดใจ

“ได้เวลาฝึกแล้ว” โมหยานชำเลืองมองเมี่ยวเมี่ยวและโยนนางเข้าไปในวงต่อสู้ “นักดาบมนุษย์ระดับจูเนียร์และระดับกลางของจักรพรรดิดาบคือเป้าหมายของเจ้า หากเจ้าไม่สามารถฆ่าสิบคนได้ ก็อย่ากินนิวเคลียสคริสตัลในวันนี้”

ฐานการบ่มเพาะของเมี่ยวเมี่ยว ได้รับการปรับปรุงเร็วเกินไป และแน่นอนว่าจะทิ้งข้อเสียไว้ในอนาคตโดยไม่ต้องพึ่งพาการต่อสู้เพื่อรวบรวมความแข็งแกร่งของเขา

“อาจารย์ หัวหน้าโมรังแกข้า” เมี่ยวเมี่ยวดู หลูมู่หยานและบ่นทั้งน้ำตา

หลูมู่หยาน ยกยิ้มที่มุมปากของนาง แม้ว่านางจะรู้สึกเป็นทุกข์กับเมี่ยวเมี่ยว แต่นางก็ไม่สามารถตามใจได้ “ระดับการฝึกฝนที่ไม่คงที่ของเจ้าควรได้รับการชดเชยด้วยการต่อสู้จริง ๆ โมหยานหวังดีต่อเจ้า”

โมหยาน หลูมู่หยาน ไม่ตามใจเมี่ยวเมี่ยวเมื่อก่อน และมีร่องรอยของความพึงพอใจในดวงตาลึก ๆ ของเขา

เมี่ยวเมี่ยวจ้องไปที่โมหยานและพูดอย่างสมเพช “ถ้าข้าฆ่านักดาบมนุษย์ราชาดาบมากกว่าสิบคน ข้าจะได้รับรางวัลอะไรไหม”

“การฆ่าหนึ่งตัวจะให้รางวัลแก่เจ้าเป็นแกนคริสตัลมอนสเตอร์ระดับ 6 สองเม็ดและเม็ดยาระดับ 3” หลูมู่หยาน เล่นกับจี้หยู ในขณะที่โบกมือส่งสัญญาณ

เมี่ยวเมี่ยว ดีใจเมื่อได้ยินรางวัลดังกล่าว ด้วยการสะบัดหางของงู ร่างกายของนางก็เปลี่ยนจากความหนาของนิ้วของนางเป็นงูหลามยักษ์ที่ยาวกว่าสิบเมตร ด้วยปากขนาดใหญ่ นางกัดไปที่เป้าหมายที่ถูกล็อกไว้

หลูมู่หยานใจดีมากจนบิงจิพูดไม่ออก และเจ้าของก็เอาใจงูตัวเมียตัวน้อยมากเกินไป

เมื่อเห็นพฤติกรรมของเมี่ยวเมี่ยวอีกครั้ง เขาก็อดไม่ได้ที่จะลูบหน้าผากของเขา ทำไมความงามเล็ก ๆ น้อย ๆ รอบตัวเขาถึงรุนแรง? ยังชื่นชมอยู่ไหม...

จี้หยูและหลูมู่หยาน ใช้ดาบของพวกเขาเพื่อโจมตีและค่อย ๆ ตกลงไปด้านล่าง และเขาก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าหยวนหลี่ ของผู้หญิงคนนี้บริสุทธิ์กว่าของเขามาก

เขาเกรงว่าความแข็งแกร่งของร่างกายของนางจะไม่น้อยไปกว่าเขา ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาไม่อยากจะฆ่าหลูมู่หยานด้วยการขัดสีมาก่อน

เขาจับดาบยาวแน่น หายใจเข้าลึก ๆ ดวงตาของเขาแสดงความมุ่งมั่น และหยิบยันต์ปิดผนึกออกมาจากวงแหวนอวกาศ

ดวงตาของหลูมู่หยานสแกนตรายันต์ในมืออย่างระมัดระวังด้วยกลิ่นอายลึกลับและโบราณ และคิดว่าไพ่ตายของจี้หยูกำลังจะถูกเปิดเผย!