บทที่ 20 แชทกลุ่มของผู้ข้ามมิติ

"ดูเหมือนจะออกจากลั่วเฉิงไม่ได้แล้ว" หลังจากซื้อตั๋วรถไฟไม่สำเร็จ เจียงเสวียก็ลองซื้อตั๋วเครื่องบิน แต่ผลก็เหมือนกัน

ออกตั๋วไม่สำเร็จทั้งหมด

องค์กรลึกลับนี้มีอิทธิพลมาก ชิงเฉินไม่อยากถูกจำกัดอยู่ในเมืองเดียว ดังนั้นไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีจุดประสงค์อะไร เขาก็คิดว่าตัวเองไม่ควรเปิดเผยตัวตนก่อนจะดีกว่า

เจียงเสวียถามขึ้นมาทันใด: "เอ่อ ชิงเฉิน ทำไมสองปีนี้ไม่เคยเห็นพ่อแม่เธอเลย เธออยู่ที่นี่คนเดียวเหรอ?"

"ครับ" ชิงเฉินพยักหน้า "พวกเขาหย่ากันแล้ว ผมอยู่ที่นี่คนเดียว อ้อ ป้าเจียงเสวียทำงานอะไรเหรอครับ"

"ฉันเป็นครูสอนศิลปะที่โรงเรียนประถมไป๋หม่าแถวนี้" เจียงเสวียไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม เธอลุกขึ้นเก็บชามช้อนบนโต๊ะ "ฉันไปล้างจานนะ"

"ไม่ต้องหรอกครับ วางไว้ตรงนั้นก็ได้ เดี๋ยวผมล้างเอง" ชิงเฉินบอก

"ไม่ได้ ให้เธอทำอาหารแล้ว จะให้ล้างจานด้วยได้ยังไง" เจียงเสวียไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น เดินเข้าครัวไป ปล่อยให้ชิงเฉินและหลี่ถงอวิ๋นอยู่ในห้องนั่งเล่น

เจียงเสวียล้างจานเก่งมาก ไม่นานก็ล้างจานชามในอ่างล้างจานเสร็จหมด เธอเห็นผ้าเปื้อนในห้องน้ำ ก็เอาผ้าพวกนั้นมากอดไว้: "ชิงเฉิน เธออยู่ที่นี่คนเดียวก็ไม่ง่าย ต่อไปถ้ามีเสื้อผ้าเปื้อนก็เอามาให้ป้า ป้าจะซักให้ ไปกันเถอะเสี่ยวอวิ๋น กลับบ้าน พี่ชิงเฉินยังต้องทบทวนบทเรียน"

"เดี๋ยวก่อนครับ ผมซักเองได้..."

ชิงเฉินยังพูดไม่ทันจบ เจียงเสวียก็จูงหลี่ถงอวิ๋นจากไปแล้ว ไม่ให้โอกาสเขาตอบสนองเลย

ชิงเฉินยืนนิ่งอยู่ในห้องที่มืดสลัว เขาไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะทำแบบนี้

เขากลับเข้าห้องนอน ค่อยๆ นอนลงบนเตียง ครุ่นคิดว่าตัวเองควรทำอะไรต่อไป

ในกลุ่มวีแชทของห้องเรียนมีข้อความที่ยังไม่ได้อ่าน 999 ข้อความ ทุกคนกำลังพูดคุยกันเรื่องผู้ข้ามมิติ

แม้แต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับเจียงเสวียคืนนี้ ก็ค่อยๆ กลายเป็นหัวข้อสนทนาของชาวลั่วเฉิง บางทีพรุ่งนี้อาจจะติดเทรนด์ร้อนด้วย

นักเรียน คนทำงาน แม้กระทั่งคนมีอำนาจตัวจริง ต่างก็สนใจคำว่า "ผู้ข้ามมิติ" ตลอดเวลา

เขาสแกนดูประวัติการแชทของกลุ่มห้องเรียน ทุกครั้งที่มีคนพูดถึงลักษณะเฉพาะของผู้ข้ามมิติ หนานเกิงเฉินก็จะออกมาพูดเองว่า ผู้ข้ามมิติพวกนี้ต้องเป็นคนที่เก่งมากๆ แน่นอน...

ตอนนี้ พูดตามตรง ชิงเฉินรู้สึกอยากให้หนานเกิงเฉินข้ามมิติไปเรือนจำหมายเลข 18 สักหน่อย

แม้ว่าถ้าเป็นแบบนั้น ตัวเองก็จะไม่สามารถซ่อนตัวตนได้อีก แต่ตอนนั้น สีหน้าของหนานเกิงเฉินคงจะน่าดูมาก

ชิงเฉินเปิดเสิร์ชเอนจิน อยากดูว่าคู่มือของเหอเสี่ยวเสี่ยวออกมาหรือยัง แต่ห้องไลฟ์ของอีกฝ่ายยังคงมืดอยู่ ไม่มีอัพเดทใหม่ๆ เลย

เขามองดูวีแชทอีกครั้ง แม่ของเขาก็ยังไม่ส่งข้อความมา

ตอนที่เขากำลังจะนอน โทรศัพท์ก็ดังขึ้นทันใด

หน้าจอแสดงชื่อผู้โทร: แม่

ชิงเฉินลุกขึ้นนั่งรับโทรศัพท์: "ฮัลโหล?"

จางหว่านฟางที่ปลายสายพูด: "เสี่ยวเฉิน แม่โอนค่าใช้จ่ายให้พ่อเธอแล้ว"

แต่ชิงเฉินไม่ได้เห็นค่าใช้จ่ายมานานแล้ว

"แม่ครับ สัปดาห์นี้..."

ชิงเฉินอยากบอกว่าต้องจ่ายค่าหนังสือ แต่ยังไม่ทันพูดจบ จางหว่านฟางก็พูดในโทรศัพท์: "เฮ่าเฮ่าเป็นไข้กะทันหัน วันหยุดสุดสัปดาห์คงไปเยี่ยมเธอไม่ได้ เอาละ นอนเร็วหน่อยนะ อย่าลืมเรียนล่ะ"

"ครับ ได้" ชิงเฉินพูดจบก็วางสาย

ในที่สุดเขาก็ได้รับโทรศัพท์ แต่อีกฝ่ายดูเหมือนจะลืมเรื่องที่เขาหนีเรียนไปแล้ว แต่ก็ช่างเถอะ

เวลานี้

"ชิงเฉิน ชิงเฉิน อยู่ไหม อยู่ไหม อยู่ไหม" หนานเกิงเฉินส่งข้อความมาตอนดึก

"มีอะไร?" ชิงเฉินถาม

"เมื่อกี้ฉันเจอกลุ่มหนึ่งในเน็ต บอกว่ายินดีต้อนรับผู้ข้ามมิติทุกคนเข้าไปแลกเปลี่ยน นายจะไปไหม ฉันส่งเลขกลุ่มให้นะ" หนานเกิงเฉินพูดอย่างตื่นเต้น ทำท่าเหมือนเป็นผู้ข้ามมิติแล้ว

ชิงเฉินพูด: "พวกเราไม่ใช่ผู้ข้ามมิติ เข้าไปทำไม?"

หนานเกิงเฉินชะงักไปครู่หนึ่ง: "เข้าไปร่วมวงสนุกไหม บางทีอาจจะได้รู้เรื่องใหม่ๆ ถ้าวันไหนพวกเราข้ามมิติได้ ก็จะได้รู้ข้อมูลล่วงหน้า"

"ฉันไม่ไป นายไปเถอะ" ชิงเฉินบอก

ตอนนี้เขาไม่สนใจกลุ่มผู้ข้ามมิติเลย ถ้าเกิดเป็นกับดักที่องค์กรลับวางไว้ให้คนเข้าไปติดกับล่ะ? บางทีอาจไม่มีอันตราย แต่เขาก็ไม่อยากถูกจำกัดอิสรภาพ

มีแต่พวกโง่ๆ อย่างหนานเกิงเฉินเท่านั้นที่จะเข้าร่วมทุกกระแส

"นายไม่ไปก็ได้ ฉันเข้าไปเล่นๆ ดู" หนานเกิงเฉินพูด

พูดจบ หนานเกิงเฉินก็เงียบไป

อีกสักพัก ชิงเฉินเพิ่งจะรู้สึกง่วงนิดหน่อย หนานเกิงเฉินก็โผล่มาอีก: "ชิงเฉิน..."

"มีอะไรอีกล่ะ?" ชิงเฉินถามอย่างจนใจ

"หัวหน้ากลุ่มนั่นบอกว่าตัวเองเป็นผู้ข้ามมิติ แถมยังบอกว่าเอาถุงเท้าไฮเทคมาจากโลกอีกมิติหลายร้อยคู่ นอกจากระงับกลิ่นเท้า กันเหงื่อแล้ว ยังทำให้คนเดินได้เร็วเหมือนบิน อายุยืน บอกว่าใช้เทคโนโลยีนาโนกระตุ้นจุดฝังเข็ม... นายจะเอาสักสองคู่ไหม?" หนานเกิงเฉินถาม

ชิงเฉิน: "???"

บ้าบออะไรกับถุงเท้าที่เอามาจากโลกอีกมิติ!

พวกต้มตุ๋นสมัยนี้ก็เกินไปแล้ว เกาะกระแสอะไรก็ได้เลยเหรอ? เขารู้ว่ากลุ่มผู้ข้ามมิตินี่ไม่น่าไว้ใจ แต่ก็ไม่คิดว่าจะไม่น่าไว้ใจขนาดนี้

ชิงเฉินถาม: "นายซื้อหรือยัง?"

หนานเกิงเฉินตอบ: "ฉันไม่มีเงินน่ะสิ ถ้ามีเงินก็อาจจะซื้อสักคู่ลองดู..."

ชิงเฉินอึ้งไปครู่หนึ่ง

ชิงเฉินอึ้งไปครู่หนึ่ง: "...เจ๋งมาก"

หนานเกิงเฉินพูดต่อ: "ในกลุ่มยังมีผู้ข้ามมิติบอกว่าเขาได้ยาปรับเปลี่ยนพันธุกรรมจากโลกอีกมิติมา ดื่มแล้วจะกลายเป็นผู้มีพลังพิเศษได้"

"อืม แล้วในกลุ่มมีคนพูดอะไรอีก?"

"ยังมีผู้ข้ามมิติคนหนึ่งบอกว่า เขารู้จักเศรษฐินีหลายคนที่นั่นที่ต้องการมีลูก เขาสามารถแนะนำให้รู้จักได้"

"อืม... แล้วในกลุ่มมีคนพูดอะไรอีก?" ชิงเฉินพอจะเข้าใจแล้วว่ากลุ่มแชทผู้ข้ามมิตินี้เป็นที่รวมตัวของพวกต้มตุ๋น

เขาถึงกับสงสัยว่า ในกลุ่มนั้นนอกจากหนานเกิงเฉินแล้ว คนอื่นๆ ล้วนเป็นคนโกง มีแค่หนานเกิงเฉินที่เป็นคนโง่