ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 715 งานเลี้ยงเซียน
ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 715 งานเลี้ยงเซียน
ราชันเซียนพินาศ ธรรมชาติแล้วเคยวิจัยเหรียญตราฝังเซียน แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถวิจัยอะไรได้
เขารู้สึกเพียงว่าเหรียญตราฝังเซียนนี้แข็งแกร่งมาก ถึงแม้ว่าเขาจะใช้พลังทั้งหมด ก็ยังยากที่จะทำลายมัน
แต่ใครจะคิดว่า มันจะมีพลังที่เหนือกว่าเจตจำนงแท้มหาเต๋า แถมยังมีประโยชน์ต่อกึ่งจอมจักรพรรดิเซียน
ช่างน่าตกใจ
เห็นได้ชัดว่า มีเพียงจอมจักรพรรดิเซียนในตำนานเท่านั้น ที่จะสามารถทำเช่นนี้ได้
เพียงแต่ราชันเซียนพินาศก็รู้สึกถอนหายใจ
ที่กล่าวว่า ราชันเซียนผู้ยิ่งใหญ่เป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกเซียน แต่พวกเขากลับไม่มีคุณสมบัติที่จะมองเห็นพลังที่น่ากลัวที่ซ่อนอยู่ในเหรียญตราฝังเซียน ช่างน่าเศร้า
“สหายเต๋าบอกว่ามีเพียงกึ่งจอมจักรพรรดิเซียนเท่านั้นถึงจะสามารถมองเห็นพลังที่ซ่อนอยู่ภายในนี้ได้ หรือว่า สหายเต๋าได้เข้าใจเจตจำนงแท้มหาเต๋าระดับสมบูรณ์ขั้นเล็กน้อยแล้ว”
ทันใดนั้น ราชันเซียนพินาศก็นึกถึงคำพูดของกู่หยาง เขาก็ตกใจอย่างมาก ม่านตาของเขาหดตัวลง
เขาไม่คิดว่ากู่หยางจะเป็นร่างกลับชาติมาเกิดของกึ่งจอมจักรพรรดิเซียน
เพราะหากเป็นร่างกลับชาติมาเกิดของกึ่งจอมจักรพรรดิเซียน กู่หยางคงจะรู้จักภูเขาฝังเซียนและเหรียญตราฝังเซียนอย่างแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเคยอนุมานเรื่องราวในอดีตของกู่หยาง การแสดงออกของกู่หยางก็ไม่เหมือนกับร่างกลับชาติมาเกิดของกึ่งจอมจักรพรรดิเซียน
ดังนั้น จึงมีเพียงความเป็นไปได้เดียวเท่านั้น
กู่หยาง ได้เข้าใจเจตจำนงแท้มหาเต๋าระดับสมบูรณ์ขั้นเล็กน้อยผ่านหญ้าเซียนปฐมโกลาหล
ช่างเหลือเชื่อ ไม่อาจจินตนาการได้
มหาจอมจักรพรรดิคนหนึ่ง กลับเข้าใจเจตจำนงแท้มหาเต๋าระดับสมบูรณ์ขั้นเล็กน้อย
ถึงแม้ว่าจะเป็นเพราะหญ้าเซียนปฐมโกลาหล แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้คนตกใจจนมึนงง
ท้ายที่สุด ก่อนหน้านี้ก็เคยกล่าวไปแล้ว ระดับของหญ้าเซียนปฐมโกลาหลนั้นสูงมาก แม้แต่เขาที่เป็นเซียนแท้ ก็ไม่สามารถวิจัยอะไรได้ มีเพียงภูเขาทองคำอยู่ตรงหน้า แต่กลับไม่อาจได้รับ
“ฮ่าฮ่า”
กู่หยางยิ้มเบา ๆ ไม่ได้ยอมรับ ไม่ได้ปฏิเสธ
เรื่องนี้ ทำให้ม่านตาของราชันเซียนพินาศหดตัวลงอีกครั้ง เขาสูดลมหายใจเย็นยะเยือก สูญเสียท่าทางของราชันเซียนโดยสมบูรณ์
ไม่มีทาง ช่างน่าตกใจเกินไป
“สหายเต๋าสามารถเอาชนะผู้อาวุโสเต๋าเซียนไปแล้ว ข้าคิดว่าข้าประเมินสหายเต๋าสูงเกินไปแล้ว แต่ใครจะคิดว่า...”
ทันใดนั้น ราชันเซียนพินาศก็รู้สึกซับซ้อน พูดอย่างขมขื่น
“ฮ่าฮ่า แล้วภูเขาฝังเซียนจะเปิดออกเมื่อใด”
กู่หยางยิ้มเบา ๆ ถามขึ้นมา
“อีกสิบปีจะเปิดออก แต่เพราะค่ายกลอาณาเขตเต๋าสวรรค์ต้องการให้พวกเราราชันเซียนคอยเฝ้าระวัง ข้าคงจะไปไม่ได้ แต่หลานสาวที่ยอดเยี่ยมที่สุดของข้าจะไปที่ภูเขาฝังเซียน เพื่อแสวงหาโอกาส หวังว่าสหายเต๋าจะช่วยดูแลนาง”
ราชันเซียนพินาศอธิบาย จากนั้นก็พูดด้วยรอยยิ้ม
“ในเมื่อเป็นคำขอของสหายเต๋าพินาศ ข้าก็จะดูแลนาง”
กู่หยางยิ้มเบา ๆ พูดขึ้นมา
เขามีความรู้สึกดีต่อราชันเซียนพินาศ การช่วยดูแลรุ่นน้องของราชันเซียนพินาศ ถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย
ราชันเซียนพินาศเป็นถึงราชันเซียนผู้ยิ่งใหญ่ บุญคุณของเขามีค่ามาก
หรือแม้แต่กู่หยางยังคิดที่จะมอบบุญคุณที่ยิ่งใหญ่กว่าให้กับราชันเซียนพินาศ
กู่หยางรู้ดีว่าเขาจะไม่อยู่ในโลกเซียนตลอดไป
รอจนกว่าพลังของเขาแข็งแกร่งเพียงพอ เขาจะข้ามเขตทะเลโลก ไปยังโลกที่กว้างใหญ่กว่า เพื่อไล่ตามเต๋าของจอมจักรพรรดิเซียน
เมื่อถึงเวลานั้น ขุมอำนาจของเขาในโลกเซียน ต้องการให้คนดูแล
ถึงแม้ว่าก่อนที่เขาจะจากไป เขาจะทิ้งรากฐานที่สามารถทำให้พันธมิตรหยางพัฒนาไปถึงระดับราชันเซียนได้อย่างง่ายดาย แต่มันก็ยังคงไม่มั่นคง หากไม่มีราชันเซียนคอยดูแลหรือปกป้อง
ราชันเซียนพินาศเป็นตัวเลือกที่ดี
การพูดคุยกับราชันเซียนพินาศนั้นราบรื่นมาก ทั้งสองคนราวกับเป็นเพื่อนสนิทที่อายุต่างกันมาก
ดังนั้น ราชันเซียนพินาศจึงนำสุราวิเศษมากมายออกมา พูดคุยกับกู่หยางเกี่ยวกับเรื่องลับ ๆ ของโลกเซียน ทำให้กู่หยางได้รับประโยชน์มากมาย ได้รับความรู้มากมาย
และในสถานการณ์เช่นนี้ งานเลี้ยงเซียนของพันธมิตรหยางก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ในงานเลี้ยงเซียนครั้งนี้ ไม่ต้องพูดถึงมหาจอมจักรพรรดิ แม้แต่เซียนปฐพีและเซียนสวรรค์ ก็ไม่นับว่าเป็นอันใด
เซียนแท้จากดินแดนเต๋ามากมาย ได้มาที่นี่มากกว่าหนึ่งพันคน
สุราเซียน ของวิเศษมากมาย ถูกนำมาวางบนโต๊ะอาหาร ช่างหรูหราอย่างมาก
เรื่องนี้ ทำให้ขุมอำนาจมากมายตกใจ
เดิมที พวกเขาคิดว่าพันธมิตรหยางไม่มีรากฐานมาก ไม่สามารถนำของดี ๆ ออกมาจัดงานเลี้ยงเซียนได้
พวกเขาไม่คิดเลยว่า พันธมิตรหยางกลับสามารถนำของวิเศษที่สามารถทำให้เซียนสวรรค์รู้สึกหวั่นไหวออกมาจัดงานเลี้ยงเซียนได้ ช่างหรูหรามาก
แน่นอนว่า หลังจากงานเลี้ยงเซียนเริ่มต้นขึ้น บรรดาบุคคลสำคัญต่างก็นำของขวัญของพวกเขาออกมา มันทำให้เซียนแท้ของขุมอำนาจขนาดกลางและเล็กอ้าปากค้าง ดวงตาของพวกเขาเป็นประกาย
โดยเฉพาะมหาจอมจักรพรรดิ พวกเขายิ่งรู้สึกตื่นเต้น แทบจะอดใจไม่ไหวที่จะเลียริมฝีปาก
เพราะในบรรดาของขวัญเหล่านี้ มีบางอย่างที่แม้แต่เซียนแท้ก็ยังต้องรู้สึกหวั่นไหว
หากมอบของวิเศษเหล่านี้ให้กับพวกเขา มันจะทำให้พวกเขามีโอกาสพัฒนาขึ้นไปอีกขั้นอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ได้แต่อิจฉา
ที่นี่ มหาจอมจักรพรรดิเป็นเพียงแค่ตัวตนที่ไร้ค่า
หากไม่ใช่เพราะพวกเขาถูกเซียนแท้ของขุมอำนาจพามาเปิดหูเปิดตา พวกเขาคงจะไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้ามา
“คารวะราชันเซียนพินาศ!”
ณ เวลานี้ จอมจักรพรรดินีจิ้งจอกสวรรค์ได้รับคำสั่งจากกู่หยาง ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความตกใจ แต่ไม่นาน นางก็สงบสติอารมณ์ มองไปยังท้องฟ้า พูดขึ้นมา
เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา เซียนแท้และรุ่นน้องขอบเขตจอมจักรพรรดิต่างก็อ้าปากค้าง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
พวกเขาไม่คิดเลยว่า งานเลี้ยงเซียนของพันธมิตรหยาง จะสามารถดึงดูดราชันเซียนพินาศ ยักษ์ใหญ่ในหมู่ราชันเซียน
ความยิ่งใหญ่ของกู่หยางนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง
จากนั้น พวกเขาก็หันไปมองท้องฟ้าไกล ๆ
ณ ที่นั่น แสงสีแดงก็ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน
จากนั้น มังกรแท้เลือดบริสุทธิ์ 5 ตัวและหงส์เพลิงเลือดบริสุทธิ์ 5 ตัวในขอบเขตเซียนสวรรค์ก็ปรากฏตัวขึ้น พวกมันลากเรือเซียนมาอย่างสง่างาม เต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
“ถึงกับใช้มังกรแท้เลือดบริสุทธิ์และหงส์เพลิงเลือดบริสุทธิ์ 5 ตัวในขอบเขตเซียนสวรรค์ลากเรือเซียน เรื่องแบบนี้ คงจะมีเพียงราชันเซียนเท่านั้นที่ทำได้”
เซียนแท้คนหนึ่งมองท้องฟ้าด้วยความหวาดกลัว
เซียนสวรรค์ แม้แต่ในขุมอำนาจระดับเซียนแท้ ก็ยังเป็นยอดฝีมือที่หายาก มีสถานะที่สูงส่ง
อย่างไรก็ตาม ในสายตาของราชันเซียน กลับเป็นเพียงแค่ตัวตนที่ลากเรือ ช่างน่าเศร้า
แม้แต่เซียนแท้ก็ยังต้องรู้สึกหวาดกลัวและเศร้า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงรุ่นน้องขอบเขตจอมจักรพรรดิ พวกเขาทั้งหมดต่างก็มองเรือเซียนของราชันเซียนพินาศด้วยความหวาดกลัวและคลั่งไคล้
ราชันเซียน เป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกเซียน เป็นผู้ปกครองที่แท้จริง
พวกเขาก็เคยฝันที่จะเป็นราชันเซียน
แต่มหาจอมจักรพรรดิส่วนใหญ่ในที่แห่งนี้รู้ดีว่า ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเกิดในตระกูลสูงส่ง การบรรลุขอบเขตเซียนในอนาคตอาจจะไม่ใช่เรื่องยาก แต่การบรรลุขอบเขตเซียนสวรรค์ เป็นเรื่องยากมาก
ต้องมีโอกาสอันยิ่งใหญ่และโชคชะตา
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง การหวังที่จะเป็นราชันเซียน
โลกเซียนมีอยู่มาเป็นเวลานาน อัจฉริยะที่เกิดใหม่ในแต่ละปีมีจำนวนมากมาย
อัจฉริยะที่พบเจอได้ยากในหมื่นปี อัจฉริยะที่พบเจอได้ยากในล้านปี ไม่นับว่าเป็นอันใด
เมื่อคิดได้เช่นนี้ พวกเขาก็นึกถึงกู่หยาง ผู้ที่ทำให้ราชันเซียนพินาศมาแสดงความยินดีด้วยตัวเอง พวกเขาก็รู้สึกซาบซึ้ง
เปรียบเทียบคนกับคน ก็คือการหาเรื่องใส่ตัว มหาจอมจักรพรรดิที่อยู่ในระดับเดียวกัน ช่องว่างระหว่างพวกเขานั้นใหญ่เกินไป
พวกเขาไม่มีคุณสมบัติที่จะเปรียบเทียบกับกู่หยาง
“ฮ่าฮ่าฮ่า สหายเต๋ากู่หยาง ครั้งนี้ข้าได้นำของขวัญ พระสูตรเซียนพินาศ มาให้ หวังว่าสหายเต๋าจะพอใจ”
ณ เวลานี้ เสียงหัวเราะของราชันเซียนพินาศก็ดังก้องไปทั่วท้องฟ้า ทำให้โลกเซียนสั่นสะเทือน เนื้อหาของคำพูด ยิ่งทำให้คนอ้าปากค้าง