(ฟรี) บทที่ 160 เกิดอุบัติเหตุ

การแข่งขันระหว่างทีมของสวี่ชิวเหวินและสาขาการออกแบบอุตสาหกรรมจะมีขึ้นในบ่ายวันที่ 2 ธันวาคม ซึ่งเป็นการแข่งขันรอบก่อนรองชนะเลิศ

ช่วงบ่ายของวันแข่ง อัฒจันทร์ของสนามฟุตบอลใหญ่มหาวิทยาลัยเจียวทงเต็มไปด้วยผู้คน แต่ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาชาย

หยางไป่ซานราวกับสัตว์ดุร้าย

ต่อหน้านักศึกษามหาวิทยาลัยเจียวทงจำนวนมาก หยางไป่ซานไม่แสดงความเมตตาใดๆและไม่ได้ปฏิบัติต่อคู่ต่อสู้ของเขาในฐานะมนุษย์เลย

ก่อนจบครึ่งแรก หยางไป่ซานยิงแฮตทริกโดยตรง ทำให้คู่ต่อสู้ไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อกร

ในช่วงครึ่งหลัง ตงจุนเตือนให้เขาใจเย็นๆ แต่หยางไป่ซานยังคงควบคุมตัวเองไม่ได้และยิงเพิ่มอีกสองประตู

เมื่อสิ้นสุดการแข่งขัน ทีมเทคโนโลยีสารสนเทศผ่านเข้าสู่รอบรองชนะเลิศด้วยสกอร์ 5-0 เหนือสาขาการออกแบบอุตสาหกรรม

การแข่งขันของทีมอื่นก็จบลงแล้วเช่นกัน

ตามที่คาดไว้ ทั้งสี่ทีมที่ผ่านเข้าสู่รอบรองชนะเลิศล้วนมาจากสถาบันเจียงหลิง

ทีมของมหาวิทยาลัยเจียวทงทั้งหมดตกรอบในการแข่งขันรอบนี้

ผลการแข่งขันฟุตบอลของมหาวิทยาลัยเจียวทงนั้นน่าผิดหวังมาโดยตลอด แต่ปีนี้หดหู่เป็นพิเศษ

การออกแบบอุตสาหกรรมถือเป็นทีมที่แข็งแกร่งของมหาวิทยาลัยเจียวทง แต่พวกเขาก็พ่ายแพ้ให้กับน้องใหม่เทคโนโลยีสารสนเทศที่เพิ่งเข้าร่วมการแข่งขันในปีนี้ด้วยสกอร์ 5-0

แน่นอนว่านักศึกษามหาวิทยาลัยเจียวทงรู้สึกผิดหวังอย่างมาก

ในตอนเย็นของวันนั้นมีการประกาศผลจับสลากรอบรองชนะเลิศ

สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์จะพบกับวิศวกรรมเครื่องกล

ส่วนทีมของสวี่ชิวเหวินจะต้องเจอกับวิศวกรรมโยธา

สวี่ชิวเหวินและกลุ่มของพวกเขาเคยโต้ตอบกับภาควิชาวิศวกรรมโยธามาก่อนในระหว่างการฝึกทหาร

พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกันอีกในรอบรองชนะเลิศนี้

วิศวกรรมโยธามีความแข็งแกร่งมาโดยตลอด และในปีนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น

ดังนั้น ไม่เพียงแค่นักศึกษาจากสถาบันเจียงหลิงเท่านั้น แม้แต่นักศึกษาจากมหาวิทยาลัยเจียวทงก็เชื่อว่าวิศวกรรมโยธาจะชนะอย่างไม่ต้องสงสัย

อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ที่ได้ทำให้ทุกคนต้องตะลึง

ภายใต้การโจมตีอย่างไม่หยุดหย่อนจากทีมเทคโนโลยีสารสนเทศ ทีมวิศวกรรมโยธาแสดงให้เห็นถึงจุดอ่อนมากมาย โดยเสียสองประตูติดต่อกันในครึ่งแรกและสองประตูตามมาในครึ่งหลังโดยหยางไปซานและปีกอีกคนหนึ่ง

รอบรองชนะเลิศจบลงด้วยสกอร์รวม 4-0

ผลลัพธ์นี้ทำให้ทุกคนคาดไม่ถึง

อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นทีมวิศวกรรมโยธายอมรับความพ่ายแพ้อย่างสง่างามและปรบมืออย่างอบอุ่นเพื่อแสดงความยินดีกับทีมเทคโนโลยีสารสนเทศที่ได้รับชัยชนะ

เกมที่สองในช่วงบ่าย สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์พบกับวิศวกรรมเครื่องกล

ผลลัพธ์ก็ไม่น่าแปลกใจเช่นกัน วิทยาการคอมพิวเตอร์เอาชนะไปด้วยสกอร์ 2-1

พรุ่งนี้ วันที่ 4 ธันวาคม ทีมเทคโนโลยีสารสนเทศและทีมวิทยาการคอมพิวเตอร์จะแข่งขันกันในรอบชิงชนะเลิศ

ที่ปรึกษากวนฉงซานไม่ได้คาดหวังว่าชั้นเรียนของเขาจะผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ

เมื่อทราบถึงผลการแข่งขันเขาก็ดีใจมากและส่งข้อความหาตงจุนทันทีหลังจบแมตช์เพื่อกระตุ้นให้พวกเขาพยายามให้เต็มที่ในรอบชิงชนะเลิศ

ในช่วงเย็น ตงจุนยังคงเลี้ยงมื้อค่ำพวกเขาที่ร้านเดิมเช่นเคย

เหล่าชายหนุ่มที่ตื่นเต้นดื่มกันจนเวียนหัว

บังเอิญว่าคืนนี้สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ก็มาเลี้ยงฉลองที่ร้านเดียวกัน ระหว่างมื้ออาหาร ทั้งสองฝ่ายบังเอิญเจอกันขณะเข้าห้องน้ำ

ในตอนแรกก็ไม่มีอะไรมาก แต่เมื่อหยางไป่ซานรู้ว่ามีหญิงสาวสาขาเทคโนโลยีสารสนเทศหลายคนอยู่กับพวกวิทยาการคอมพิวเตอร์ เขาก็ตะโกนด้วยความโกรธ “พวกผู้หญิงเหล่านั้นยังเป็นนักศึกษาของชั้นเรียนเราหรือเปล่า?!”

เขาตะโกนว่าจะไปหาพวกนั้นเพื่อประณาม แต่ก็ถูกหยุดโดยตงจุน จินฮ่าวหนาน และคนอื่นๆ

โดยไม่คาดคิด หยางไป่ซานไม่ได้ไปที่นั่น แต่หลิ่วเหลียงจากสาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์กลับนำกลุ่มคนมาหาพวกเขาแทน

มีชายหนุ่มหกคนและหญิงสาวเจ็ดหรือแปดคน หญิงสาวเหล่านี้ก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากจูผิงกับเพื่อนๆจากสาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ

ทันทีที่หลิ่วเหลียงนำจูผิงและคนอื่นๆเข้ามา สีหน้าของคนในห้องก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจูผิงและสาวๆซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชาย มันก็ไม่ต่างอะไรกับการตบหน้าเหล่าชายหนุ่มจากสาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ

แม้แต่สีหน้าของจินฮ่าวหนานก็เปลี่ยนไป ซึ่งจินตนาการได้ว่าคนอื่นๆจะโกรธแค่ไหน

โชคดีที่หยางไป่ซานเมาแล้วในเวลานี้ ไม่อย่างนั้นด้วยนิสัยหุนหันพลันแล่นของเขา การต่อสู้ทางวาจาคงหลีกเลี่ยงไม่ได้

หลิ่วเหลียงไม่ได้พูดอะไรมาก แค่บอกว่าพวกเขาจะชนะการแข่งขันในวันพรุ่งนี้อย่างแน่นอน

ขณะที่พูด นักศึกษาหญิงหลายคนที่อยู่ข้างหลังก็จ้องมองผู้คนในห้องส่วนตัว

ตงจุนพูดอย่างใจเย็น “แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!”

ทั้งสองฝ่ายแยกย้ายกันโดยไม่มีการทะเลาะวิวาทใดๆ

รอบชิงชนะเลิศจะมีขึ้นในวันที่ 4 ธันวาคม เวลา 15.00 น.

ในตอนเช้า ทั้งหกคนตื่นขึ้นเพื่อไปประทับบัตรออกกำลังกาย จากนั้นจึงกลับมาที่หอพักเพื่อนอนต่อ

พวกเขานอนถึงประมาณเก้าโมง จนกระทั่งประตูห้องถูกเคาะ

สวี่ชิวเหวินลุกจากเตียงไปเปิดประตู และหลังจากประตูเปิด ตงจุนก็รีบเข้ามาด้วยสีหน้ากังวล

เมื่อเห็นว่าคนอื่นๆยังคงหลับอยู่ ตงจุนก็รีบปลุกทุกคนให้ตื่นและพูดว่า “ที่ปรึกษาเพิ่งโทรหาฉันเมื่อกี้ ดูเหมือนว่าเลขาธิการหลี่จากมหาวิทยาลัยเจียวทงจะรู้เรื่องที่เราใช้คนนอกมาเข้าร่วมการแข่งขัน”

หลายคนเพิ่งตื่นและยังไม่มีสติ แต่เมื่อได้ยินคำพูดของตงจุน พวกเขาก็ฟื้นทันที

หยางไป่ซานถามทันที “ตัวแทนชั้นเรียน เกิดอะไรขึ้น? ใครคือเลขาธิการหลี่?”

“นายไม่รู้จักเลขาธิการหลี่ด้วยซ้ำ? เธอเป็นอาจารย์จากคณะกรรมการสันนิบาตเยาวชนของมหาวิทยาลัย ไม่ว่าจะเป็นวิทยาเขตหลักหรือสถาบันเจียงหลิงของเรา ทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับสหพันธ์นักศึกษาจะต้องผ่านเธอ”

เมื่อได้ยินเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงเช่นนี้ หยางไป่ซานก็ถามอย่างร้อนรน “แล้วเลขาธิการหลี่รู้ได้ยังไงว่าเราใช้ผู้เล่นจากภายนอก?”

ตงจุนพูดด้วยสีหน้ากังวล “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ที่ปรึกษาไม่ได้บอกอะไร แต่ดูเหมือนว่ามีคนร้องเรียนมันต่อเลขาธิการหลี่ ที่ปรึกษายังกล่าวอีกว่าเลขาธิการหลี่ต้องการให้ชิวเหวิน เหล่าหยาง และฉันไปพบเธอตอนนี้”

สวี่ชิวเหวินเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว และเมื่อรู้ว่าเป็นเลขาธิการหลี่ที่เรียกพวกเขา สวี่ชิวเหวินก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย

เขาพูดอย่างรวดเร็ว “ฉันรู้จักเลขาธิการหลี่ เธอเป็นคนดีมาก เราแค่ต้องไปที่นั่นด้วยทัศนคติที่จริงใจและยอมรับความผิดพลาด ทุกอย่างควรจะไม่เป็นอะไร”

เมื่อได้ยินคำพูดของสวี่ชิวเหวิน ความกังวลใจของหยางไป่ซานและตงจุนก็คลายลงเล็กน้อย

หลังจากนั้นทันที สวี่ชิวเหวินและหยางไป่ซานก็รีบอาบน้ำ จากนั้นทั้งสามก็มุ่งหน้าไปที่มหาวิทยาลัยเจียวทงด้วยกัน

พวกเขามาถึงห้องทำงานของเลขาธิการหลี่ สวี่ชิวเหวินไม่ได้มาเป็นครั้งแรก ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับสถานที่นี้

หลังจากเคาะประตูและได้ยินเสียงจากด้านในว่า “เข้ามา” พวกเขาก็เข้าไปในห้อง

ทันทีที่เข้ามา สวี่ชิวเหวินก็ต้องประหลาดใจ

เฉิงลู่ที่เขาไม่ได้เจอมาระยะหนึ่งแล้วก็อยู่ในห้องเช่นกัน พร้อมกับหญิงสาวอีกคนที่เขาไม่รู้จักแต่เคยพบก่อนหน้านี้

ทั้งสองกำลังจัดเรียงสิ่งที่ดูเหมือนเอกสารเหมือนครั้งที่แล้ว

หลังจากที่สวี่ชิวเหวินและเพื่อนๆของเขาเข้ามา เลขาธิการหลี่ก็แสดงความยินดีกับความสำเร็จในการแข่งขันเป็นอันดับแรก

“สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศไม่เคยเข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลมาก่อน ครั้งนี้เธอไม่เพียงแค่เข้าร่วมการแข่งขัน แต่ยังเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศอีกด้วย เธอทำได้ดีมาก นำเกียรติยศมาสู่ภาควิชามากมาย โดยเฉพาะกับที่ปรึกษาของเธอ แต่...”

น้ำเสียงของเลขาธิการหลี่เปลี่ยนไป “พวกเธอไม่ใจกล้าไปหน่อยเหรอ?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หยางไป่ซานและตงจุนก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเล็กน้อย

เลขาธิการหลี่ไม่ได้อธิบายรายละเอียดในทันที แต่หันไปหาเฉิงลู่และหญิงสาวอีกคน “แค่นี้ก็พอแล้วล่ะ พวกเธอออกไปก่อนและอย่าลืมปิดประตูด้วยล่ะ ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักนะ”

เฉิงลู่และหญิงสาวอีกคนหันหลังกลับและออกจากห้องทำงาน

/////