บทที่ 8 เงา

จะอยู่รอดในคุกที่เต็มไปด้วยสัตว์ร้ายเหล็กกล้านี้ได้อย่างไร? ชิงเฉินไม่สามารถหวังพึ่งลู่กวางอี้ที่มาไม่รู้ทางได้ เพราะเขากลัวว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาจะถูกเปิดเผย

เขาก็ไม่สามารถหวังพึ่งคนจากโลกเดียวกันได้ เพราะพวกเขาแย่กว่าเขาเยอะ

ดังนั้น ชิงเฉินจึงแสดงความสามารถของตนออกมาอย่างตรงไปตรงมา เพื่อพิสูจน์ว่าตัวเองมีประโยชน์

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหลี่ชูถงคือผู้ที่มีสถานะสูงส่งที่สุดในคุกนี้ การทำแบบนี้แม้จะเสี่ยง แต่ก็เป็นทางออกที่ดีที่สุด

หลี่ชูถงเดินจากไปอย่างสบายๆ มือไพล่หลัง เย่ว่านและแมวตัวใหญ่เดินตามข้างๆ ส่วนหลินเสี่ยวเสียวยิ้มแย้มหายไปไหนไม่รู้

ตอนอาหารกลางวัน หลินเสี่ยวเสียวโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้อีก เขาถอดรองเท้าออก นั่งยองๆ บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามโต๊ะอาหารของหลี่ชูถง

แมวตัวใหญ่ชำเลืองมองเขา เย่ว่านขมวดคิ้วพูด "ให้เกียรติหน่อยต่อหน้าเจ้านาย"

หลินเสี่ยวเสียวกลอกตา "เจ้านายยังไม่ว่าอะไรเลย คุณแม่เย่ก็อย่าจู้จี้นักเลย"

หลี่ชูถงยิ้มพูด "สืบได้อะไรมาบ้าง?"

หลินเสี่ยวเสียวพูด "ข้อมูลระบุว่าเขาเป็นนักเรียนมัธยมปลายจากเมืองที่ 18 พ่อแม่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ได้รับมรดกก้อนหนึ่ง ไม่มีประวัติอาชญากรรม ไม่มีคดีความ ไม่มีญาติ"

"ทำได้สะอาดนี่ เขาถูกตัดสินด้วยข้อหาอะไร?" หลี่ชูถงถาม

"ลักทรัพย์ครับ สำนวนระบุว่าเขาขโมยโทรศัพท์จอ LCD ที่มีมูลค่าพอดีกับการลงโทษ" หลินเสี่ยวเสียวตอบ

ในเวลาสั้นๆ แค่นี้ หลินเสี่ยวเสียวดูสำนวนของชิงเฉินด้วย

หลี่ชูถงครุ่นคิด "เขาถูกตัดสินกี่ปี?"

"ตัดสินจำคุก 6 เดือนครับ" หลินเสี่ยวเสียวตอบ

"ต่อไป" หลี่ชูถงยิ้มพูด

"เมื่อกี้ลู่กวางอี้คนนั้นติดต่อกับเด็กนี่แล้ว" หลินเสี่ยวเสียวยิ้มพูด "หลังจากลู่กวางอี้เข้ามา เขาก็อาศัยอวัยวะกลไกคุณภาพสูงของตัวเอง กดดันกลุ่มอิทธิพลดั้งเดิมในคุก ภายในเดือนเดียวก็สู้กับอีกสองฝ่ายจนกลายเป็นสถานการณ์สามเส้า ตอนนั้นผมก็สงสัยว่าเขามารวมอำนาจในคุกหมายเลข 18 เหรอ จนวันนี้ผมถึงเข้าใจ ที่แท้ลู่กวางอี้มาบุกเบิกทางให้เจ้าชิงเฉินนี่นี่เอง"

หลี่ชูถงพูดขึ้นทันที "ตระกูลชิงอาจกำลังจะเลือกเงารุ่นต่อไป"

เย่ว่านและหลินเสี่ยวเสียวตกตะลึงพร้อมกัน "เงารุ่นต่อไป? ชิงเฉินเป็นหนึ่งในผู้ท้าชิงเหรอ? ดังนั้นที่เขามาที่นี่ก็เพราะมีภารกิจ"

ตระกูลใหญ่ต้องมีทั้งภาพลักษณ์ภายนอกและการจัดการภายใน

หัวหน้าตระกูลชิงคือภาพลักษณ์ภายนอก ส่วนเงาคือการจัดการภายใน

เงาทำงานสกปรกโดยเฉพาะ มีอำนาจมาก เป็นผู้ปกครองโลกใต้ดินของกลุ่มตระกูลชิง นอกจากหัวหน้าตระกูลแล้วไม่มีใครควบคุมได้

แต่กระบวนการคัดเลือกเงาแต่ละรุ่นโหดร้ายมาก เหมือนการเลี้ยงแมลงพิษในโถ

"ดูเหมือนตระกูลชิงจะทำให้ทุกคนไม่เป็นสุขอีกแล้วสินะ" หลี่ชูถงพูดอย่างรำพึง

ขณะพูดคุยกัน มีนักโทษเดินผ่านมาโดยบังเอิญ ห่างออกไปกว่า 5 เมตร เย่ว่านหันไปมองอีกฝ่ายทันที

นักโทษคนนั้นถูกสายตาน่าขนลุกจ้องมา จึงหันหลังเดินไปทางอื่นโดยไม่รู้ตัว

หลี่ชูถงทั้งสามคนไม่พูดถึงเรื่องนี้ต่อ หลินเสี่ยวเสียวเปลี่ยนเรื่องถาม "เจ้านายครับ ถึงเขาจะเป็นผู้ท้าชิงตำแหน่งเงา ก็ไม่จำเป็นต้องทำให้ประวัติสะอาดขนาดนี้นี่ครับ เหมือนไม่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลชิงเลย"

หลี่ชูถงพูด "คนของตระกูลชิงฉลาดเหมือนผี อย่าเดาเลย รอดูไปเถอะ"

พูดไปพูดมา หลี่ชูถงก็อุ้มแมวสีเทาตัวใหญ่บนโต๊ะมากอด ลูบคางแมวเบาๆ แมวหลับตาอย่างสบาย นอนขดอยู่บนตักหลี่ชูถงอย่างเกียจคร้าน

เขาพูดกับหลินเสี่ยวเสียว "ฉันสนใจชิงเฉินคนนี้มากขึ้นแล้ว นายไปลองดูนิสัยเขาหน่อย"

หลินเสี่ยวเสียวตกใจ "เจ้านายชอบเขาเหรอครับ? เขาไม่ใช่พวกเดียวกับเรานะ!"

"ฉันแค่ให้นายไปลองดูเขาเท่านั้น ไม่ได้จะทำอะไร" หลี่ชูถงยิ้ม "อีกอย่าง แย่งคนจากมือตระกูลชิง มันจะไม่สนุกกว่าหรือไง?"