บทที่ 302: ผลชิงจินพันปี
อวิ๋นฉางเฟิงมองสุ่ยอวี้จวินเงียบๆ สังเกตสีหน้าที่เปลี่ยนไปบนใบหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่าย เขารู้สึกโล่งใจแต่ก็อดสงสารสุ่ยอวี้จวินไม่ได้ การพลาดท่าต่อหน้าศิษย์ชั้นในของสำนักเซินเสียวมากมายเช่นนี้ บารมีที่สุ่ยอวี้จวินสั่งสมมาหลายร้อยปีคงจะสั่นคลอนและถูกตั้งคำถาม ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม การที่สุ่ยอวี้จวิน...
