บทที่ 301 น่าสงสาร!
"นางเป็นทาสที่หนีออกมายาก ขอให้ท่านรักนางอย่างเต็มที่" เกาเสียนกอดไหล่เล็กๆ ของโจวหยู่หลิง ไม่รู้ทำไมถึงนึกถึงบทกวีของหลี่เป๋าท่อนนี้ขึ้นมา โจวหยู่หลิงมีใบหน้าเล็กๆ คิ้วเรียวบาง รูปหน้าเล็กกะทัดรัดน่ารัก รูปร่างก็เช่นกัน ดูน่าเอ็นดู โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อก่อนเธอเคยฝึกวิชาหยกกระจ่างโดยเฉพาะ นอนอยู่ตร...
