บทที่ 147 คลื่นสัตว์ประหลาด เริ่มการต่อสู้!

ควันดำม้วนตลบ พวยพุ่งขึ้นมา

มนุษย์นับหมื่น ไม่มีที่สิ้นสุด สัตว์ประหลาดนับหมื่น ไม่อาจมองเห็นปลายด้วยตาเปล่า

คลื่นสัตว์ประหลาดที่บุกมาครั้งนี้ ไม่ใช่แค่หลายหมื่นตัวอย่างที่ตรวจพบในตอนแรก แต่มีจำนวนใกล้แสนตัวแล้ว!

สัตว์ประหลาดที่สามารถเกณฑ์มาได้จากรัศมีหลายร้อยกิโลเมตรหรือไกลกว่านั้น แทบทั้งหมดได้มารวมตัวกันภายใต้การนำของบรรดาราชาสัตว์ประหลาด วิ่งบ้าคลั่งมุ่งหน้าสู่เมืองฉี

ยังไม่มีสัญญาณของราชาสัตว์ประหลาดระดับ SSS ปรากฏ ไม่รู้ว่าหลบซ่อนอยู่ที่ไหนเพื่อคอยสังเกตการณ์สนามรบที่กำลังระเบิดขึ้นอย่างลับๆ

แต่ในตอนนี้ ในคลื่นสัตว์ประหลาด จำนวนของสัตว์ประหลาดระดับ SS ที่นำหน้ามากลับมากเกินคาด แค่คาดคะเนคร่าวๆ ก็มีเกือบร้อยตัวแล้ว! เมื่อเห็นภาพนี้ สีหน้าของเหล่าผู้มีพลังพิเศษของเมืองฉีต่างก็ดูไม่ดีเลย ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขายังเก็บผู้มีพลังพิเศษส่วนหนึ่งไว้ในเมืองเพื่อเป็นกองหนุน และยังต้องทำหน้าที่รักษาความสงบอีกด้วย

แม้ว่าพวกเขาจะนำกำลังผู้มีพลังพิเศษออกโจมตีก่อน ดึงแนวรบออกไปไกลจากเมืองฉีพอสมควร

แต่ตอนนี้ที่เชิงเมืองฉียังมีผู้รอดชีวิตจำนวนมากที่ยังไม่ได้รับเข้าเมือง หากในกลุ่มผู้รอดชีวิตเหล่านี้มีคนที่มีเจตนาร้าย มีพลังแข็งแกร่ง และเตรียมพร้อมที่จะก่อความวุ่นวายในช่วงที่คลื่นสัตว์ประหลาดบุกมา ก็เป็นไปได้

แต่ไม่มีใครรู้ว่าในนั้นจะมีคนแบบเดียวกับหวางซานและพวกอีกหรือไม่

ตอนนี้ในคลื่นสัตว์ประหลาดมีสัตว์ระดับ SS มากมายขนาดนี้ ทั้งเมืองฉีของพวกเขา รวมกับเมืองเล็กๆ ที่ย้ายมาสร้างเมืองใหม่ใกล้ๆ เมืองฉีในช่วงนี้ แม้จะรวมผู้มีพลังพิเศษระดับ SS ทั้งหมดก็มีแค่ยี่สิบกว่าคนเท่านั้น...

"ศึกครั้งนี้ ยากแล้ว..."

หวงจางพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด มองดูคลื่นสัตว์ประหลาดที่เคลื่อนเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

อีกไม่เกินหนึ่งนาที ทั้งสองฝ่ายก็จะปะทะกันแล้ว

เขาเพิ่งเลื่อนขั้นมาถึงระดับ SS ไม่นาน ยังไม่ทันได้ทำให้ระดับมั่นคงดี

ตอนนี้พลังของเขา พูดอย่างเคร่งครัดแล้วยังไม่ถึงระดับ SS ปกติ เกรงว่าเมื่อต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดระดับเดียวกัน อาจจะดูลำบากอยู่บ้าง

ตอนนี้อีเสวียและเฉินเสวียนทั้งสองคนลอยอยู่กลางอากาศ อีเสวียไม่ได้รู้สึกอะไรกับคลื่นสัตว์ประหลาดและจำนวนสัตว์ประหลาดระดับ SS ตรงหน้า

ในใจของเธอ เมืองที่อยู่เบื้องหลังมีหลี่เสี่ยวคุมเชิงอยู่ แม้ว่าในคลื่นสัตว์ประหลาดจะมีผู้แข็งแกร่งมากแค่ไหน ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่

สิ่งเดียวที่ต้องพิจารณาเป็นพิเศษก็คือราชาสัตว์ประหลาดที่ยังซ่อนตัวอยู่และยังไม่ปรากฏตัว

พวกมันจะปรากฏตัวเมื่อไหร่? ครั้งนี้พวกมันมากันกี่ตัว? นี่ต่างหากที่เป็นปัญหาที่ค่อนข้างจริงจังในตอนนี้!

ถึงแม้ว่าจะมีหลี่เสี่ยวอยู่ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถพึ่งพาหลี่เสี่ยวได้ทุกเรื่อง บางอย่างก็ต้องให้พวกเขาจัดการเอง

"โครม!"

ตอนนี้ คลื่นสัตว์ประหลาดด้านล่างและผู้มีพลังพิเศษฝ่ายมนุษย์ได้ปะทะกันแล้ว

แม้ว่าจำนวนของคลื่นสัตว์ประหลาดจะมากมาย แต่จำนวนของผู้มีพลังพิเศษก็ไม่น้อยเช่นกัน ในชั่วพริบตา ด้านล่างก็เต็มไปด้วยการฆ่าฟันอย่างดุเดือด

แขนขาของสัตว์ประหลาดแต่ละเผ่าพันธุ์กระเด็นไปทั่ว ชิ้นส่วนและอวัยวะของสัตว์ป่าพร้อมกับเลือดสาดกระเซ็นไปทั่วทุกที่

ฝ่ายมนุษย์ก็ไม่ได้รับผลดีอะไร ผู้มีพลังพิเศษบาดเจ็บและถอยร่นไปทีละคนๆ

ด้านล่าง ผู้มีพลังพิเศษอย่างหวงจาง ซูชิง และหวางหยาง ที่พลังไม่แข็งแกร่งพอ กำลังต่อสู้อย่างยากลำบากในคลื่นสัตว์ประหลาด ต้านทานอย่างลำบากยากเย็น

แต่ถ้ายังคงเป็นแบบนี้ต่อไป ในที่สุดก็จะเกิดการสูญเสียจริงๆ

อีเสวียขยับเล็กน้อย "เฉินเสวียน เจ้าลงไปช่วยเถอะ แม้ว่าในคลื่นสัตว์ประหลาดจะมีพลังระดับ SS มาก แต่พลังระดับ SSS ของเจ้าถ้าลงไปต่อสู้ ก็เท่ากับเป็นการถล่มทลายพวกมันอย่างไม่ต้องสงสัย"

เฉินเสวียนชะงักไปชั่วครู่ กวาดตามองรอบสนามรบ

เสือขาวประหลาดและงูใหญ่สีดำที่ตรวจพบก่อนหน้านี้ กลับซ่อนตัวอยู่ ไม่ได้ลงมือโดยตรง

ไม่ยากที่จะจินตนาการว่า หากเขาซึ่งเป็นมนุษย์ระดับ SSS ลงมือก่อน แทรกเข้าไปในสนามรบ

เสือขาวประหลาดและงูใหญ่สีดำที่ซ่อนตัวอยู่มีโอกาสสูงมากที่จะฉวยโอกาสโจมตีเมื่อเฉินเสวียนเผลอ

สำหรับปฏิกิริยาของเฉินเสวียน อีเสวียดูเหมือนจะไม่กังวล เพียงแค่ส่ายหน้าเล็กน้อยพร้อมยิ้ม "ไม่เป็นไร หลี่เสี่ยวไม่ได้บอกหรือ? พลังของข้าแข็งแกร่งกว่าเจ้าเล็กน้อย ถ้าราชาสัตว์ประหลาดปรากฏตัว ต้านทานไว้สักพักก็ไม่มีปัญหา เจ้าลงไปช่วยเหลือได้อย่างสบายใจ"

แม้ว่าในช่วงนี้เฉินเสวียนจะได้รับผลไม้เสริมพลังพิเศษและผลไม้เสริมพลังจิต บวกกับการเสริมและเพิ่มพลังจากเนื้อราชาสัตว์ประหลาดไม่น้อย

หลี่เสี่ยวก็เคยพูดแบบนี้จริง แต่ตอนนั้นหลี่เสี่ยวพูดค่อนข้างคลุมเครือ ไม่ได้บอกชัดเจนว่าความแตกต่างด้านพลังระหว่างพวกเขาสองคนมีมากแค่ไหน

ถ้าให้เฉินเสวียนรู้ความจริง ผู้แข็งแกร่งที่สุดของเมืองฉีคนนี้อาจจะรู้สึกด้อยไปเลยก็ได้

พลังของอีเสวียยังคงมากกว่าเฉินเสวียนประมาณสามเท่า! ในขณะที่พลังของเฉินเสวียนเพิ่มขึ้นอย่างมาก อีเสวียก็ก้าวหน้าเร็วกว่า!

แม้ว่าพลังจะไม่สามารถวัดได้อย่างแม่นยำในการต่อสู้จริง แต่ถ้าเอาผู้มีพลังระดับ SSS สองคนที่มีพลังเท่ากับเฉินเสวียนมา ก็ยังไม่สามารถเอาชนะอีเสวียในตอนนี้ได้ แม้แต่การเสมอกันก็ยังยาก

แต่ถ้าเป็นสามคน อีเสวียอาจจะมีโอกาสเสมอได้

หลังจากครุ่นคิดอยู่หลายครั้ง เห็นคนคุ้นเคยด้านล่างบาดเจ็บทีละคนๆ เฉินเสวียนก็ไม่สนใจอะไรอีกต่อไป

เพราะพวกเขาผู้มีพลังพิเศษฝ่ายมนุษย์ไม่เหมือนกับพวกสัตว์ประหลาด เฉินเสวียนทำไม่ได้ที่จะมองดูผู้มีพลังพิเศษบาดเจ็บล้มตายมากขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากค้อมกายให้อีเสวียเล็กน้อย เขาก็รีบมุ่งหน้าลงไปยังสนามรบด้านล่าง

"คุณอีเสวีย ขอรบกวนคุณควบคุมสถานการณ์ก่อน เมื่อราชาสัตว์ประหลาดปรากฏตัว ผมต้องสู้กับตัวหนึ่งให้ได้ เพื่อทดสอบพลังของผมในตอนนี้!"

อีเสวียเพียงแค่พยักหน้าเบาๆ มองส่งเฉินเสวียนที่พุ่งเข้าไปในคลื่นสัตว์ประหลาด จากนั้นเธอก็เริ่มระแวดระวังรอบๆ อีกครั้ง เตรียมพร้อมสำหรับราชาสัตว์ประหลาดที่อาจจะปรากฏตัวได้ทุกเมื่อ

......

ในขณะนี้ ที่ขอบนอกสุดของสนามรบคลื่นสัตว์ประหลาดด้านล่าง

หวางซานกำลังนำทีมเล็กๆ ของตนเคลื่อนไหวอยู่ที่ชายขอบของคลื่นสัตว์ประหลาดทั้งหมด

ไม่ใช่เพื่อช่วยเมืองฉีรบ พวกเขากำลังหวังจะฉวยโอกาสจากคลื่นสัตว์ประหลาดครั้งนี้ ดูว่าจะได้โอกาสสักหน่อยไหมที่จะฆ่าสัตว์ประหลาดที่ค่อนข้างอ่อนแอตรงขอบนอก

ด้วยวิธีนี้ หากผู้มีพลังพิเศษของเมืองฉีพบพวกเขา ก็สามารถบอกได้ว่าพวกเขาก็กำลังต่อสู้กับสัตว์ประหลาดเช่นกัน หลังจากนั้นคงไม่ถึงขั้นไล่พวกเขาออกไปจนไม่ให้อยู่แม้แต่บริเวณใกล้เมืองฉีใช่ไหม?

วิธีนี้ได้ผลดีทีเดียว

เพราะผู้มีพลังพิเศษของเมืองฉีบุกออกมาก่อน ในคลื่นสัตว์ประหลาดยังมีสัตว์ประหลาดที่ทำหน้าที่บัญชาการโดยเฉพาะ พวกมันรวบรวมสัตว์ประหลาดที่มีพลังแข็งแกร่งระดับ SS หรือแม้แต่ระดับ S ทั้งหมดไว้ที่กองกลาง

ใช้สัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งเหล่านี้เป็นดาบคมกริบในการเจาะทะลวงเข้าไปในกองทัพผู้มีพลังพิเศษ! ส่วนสัตว์ประหลาดตรงขอบนอก ที่แข็งแกร่งที่สุดก็แค่ระดับ A เท่านั้น สำหรับทีมเล็กๆ ของหวางซาน ก็เหมือนกับการฟันแตงโมเท่านั้นเอง สังหารได้อย่างง่ายดาย

แต่สัตว์ประหลาดก็ไม่ใช่พวกโง่ ไม่มีทางที่จะไม่พบความผิดปกติในสนามรบ

ไม่นาน ก็มีสัตว์ประหลาดตั้งใจมุ่งหน้ามาทางหวางซาน

และยิ่งไปกว่านั้น

พลังของมันยังเป็น ระดับ SS! "บ้าเอ๊ย!! พวกผู้มีพลังพิเศษของเมืองฉีกินข้าวแกลบหรือไง ปล่อยให้สัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งขนาดนี้มาทางพวกเราได้ยังไง!!"

เมื่อหวางซานพบสัตว์ประหลาดระดับ SS ตัวนี้ เขาก็ด่าออกมาทันที แล้วหมุนตัววิ่งหนีอย่างรวดเร็ว

แต่เมื่อเขานำทีมเตรียมจะหนี เขาก็พบว่าอีกทิศทางหนึ่งก็มีสัตว์ประหลาดระดับ SS อีกตัวล้อมเข้ามา!

(จบบทที่ 147)