บทที่ 411 หนีออกจากดินแดนซื่อซวี่ (ซากปรักหักพังศักดิ์สิทธิ์)
"ตอนนั้นเจ้านี่ตายอย่างทรมานเหลือเกิน..." จั้นเหนียนมองดูกะโหลกขนาดมหึมาในโพรงดินและนึกย้อนไป "มีปีศาจฟ้าที่เล่นดาบคนหนึ่ง ฟันดาบออกมาเป็นพันๆ ครั้งในพริบตาเดียว ไม่เพียงแต่ตัดหัวของหนู่ป๋อเท่านั้น แต่ยังสับร่างกายมันเป็นชิ้นๆ แม้แต่จิตวิญญาณเทพก็ถูกทำลาย ไม่มีทางฟื้นคืนชีพได้อีกแล้ว..." จางซีเป่าคิ...
