บทที่ 315 แก่นแท้ชีวิตแกว่งไกว!
พูดจบ จ้านไถเยี่ยก็ยื่นชามข้าวให้เขา เมล็ดข้าวแต่ละเม็ดดูใสกระจ่างภายใต้แสงอาทิตย์ ดูเปล่งประกายและนุ่มนวล บวกกับกลิ่นหอมอ่อนๆ เป็นธรรมชาติ ยิ่งทำให้จิตใจของผู้คนหวั่นไหว แต่ในขณะนี้ จี๋เหลียงผิงไม่ได้สนใจข้าววิญญาณ แต่กลับจดจ่ออยู่กับคำพูดที่น่าตื่นเต้นของจ้านไถเยี่ยเมื่อครู่ คนของสำนักเมี่ยวเทียนม...
