บทที่ 150 ทราย
นับตั้งแต่ที่ออสบอร์นได้รับทักษะการทำสมาธิระดับตำนานมาเขาก็ไม่ได้ฝึกฝนมันอย่างจริงจัง เพราะเวลาส่วนใหญ่ของเขาหมดไปกับช่วยเหลือคนรอบข้างซึ่งพากันสร้างปัญหาให้ไม่เว้นแต่ละวัน พ่อมดเฒ่ารู้สึกว่าตนเองเหนื่อยมากกับตัวตนใหม่ในโลกใหม่ บางทีในฐานะพ่อมดคนหนึ่งเขาอาจแบกรับภาระที่หนักหนามากกว่าศาสตราจารย์สาขาว...