บทที่ 150 ฉู่เฉินคือศิษย์พี่
บทที่ 150 ฉู่เฉินคือศิษย์พี่ เฉียวชางเซิงสะพายกล่องยา เดินออกจากห้องโถงชั้นหนึ่งของโรงพยาบาล ฉู่เฉินและซ่งชิวเดินเข้ามา “ผู้เฒ่าเฉียว ไม่เจอกันนานนะ” ฉู่เฉินยิ้มเล็กน้อย เฉียวชางเซิงมองไปที่ฉู่เฉิน ด้วยท่าทางเคารพ “อาจารย์อาฉู่” ทันทีที่พูดจบ ดวงตาของซ่งชิวก็เบิกกว้าง อาจารย์อาฉู่? ซ่งชิวอ้าปากค้าง ...
