บทที่234 น้องชายโง่ของฉัน
หลังเลิกเรียน ซาสึเกะในวัยเจ็ดขวบกำลังรีบวิ่งกลับตระกูล ไม่รู้ว่าทำไมวันนี้เขาถึงมีลางสังหรณ์ไม่ดี ดวงจันทร์สีเลือดบนท้องฟ้าทำให้เด็กชายตัวสั่นเทา ในเวลาเดียวกัน หางตาของเขาก็เหมือนกับมองเห็นบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัว ร่างหนึ่งกำลังกระโดดไปมาบนเสาไฟฟ้า แต่พอเขาเงยหน้ามองขึ้นไป เขาก็ไม่เห็นอะไรผิดปกต...
