บทที่ 56 : หมัดสวรรค์ห้าสายฟ้า
บทที่ 56 : หมัดสวรรค์ห้าสายฟ้า
“โอสถหลอมลมปราณสองเตา?”
“เจ้าไม่ได้ซื้อแค่วัสดุสำหรับปรุงโอสถหลอมลมปราณแค่เตาเดียวหรอกหรือ?”
“ไม่สิ!”
“เจ้า...เจ้าปรุงมันสำเร็จตั้งแต่อยู่ที่ตระกูลหลินแล้ว?”
ผู้อาวุโสตันเฉินเพิ่งจะรู้สึกตัว, เเละยิ่งไม่อยากจะเชื่อเข้าไปใหญ่
ตอนที่อยู่ที่ตระกูลหลิน หลินเสวียนพึ่งจะได้รับเปลวเพลิงโอสถมาไม่ใช่หรือ?
เเล้วแบบนี้…เขาจะปรุงโอสถหลอมลมปราณสำเร็จในทันทีเลยได้อย่างไร?
“ใช่แล้ว!” หลินเสวียนพยักหน้า
“อสูรกายชัดๆ!”
ผู้อาวุโสตันเฉินและองครักษ์สิบสามร้องออกมาพร้อมกันด้วยความตกตะลึง!
“หลินเสวียน, พอเทียบกับเจ้าแล้ว ข้ารู้สึกได้เลยว่าตัวเองแก่แล้วจริงๆ”
ผู้อาวุโสตันเฉินกล่าวอย่างขมขื่น
มันน่าขมขื่นจริงๆ!
เส้นทางการเป็นนักปรุงโอสถของผู้อาวุโสตันเฉินนั้นเต็มไปด้วยขวากหนาม...ทุกย่างก้าวล้วนยากลำบากแสนสาหัส
ศึกษาตำรับยาสามปี
ตามหาเปลวเพลิงโอสถสามปี
ฝึกฝนการปรุงโอสถอีกสามปี
ผู้อาวุโสตันเฉินใช้เวลาถึงสิบปีกว่าจะปรุงโอสถเตาเเรกสำเร็จ!
ตอนนี้ผ่านมาหลายสิบปีแล้ว โอสถที่ดีที่สุดที่เขาเคยปรุงได้…ก็เป็นแค่โอสถระดับสีเหลืองขั้นต่ำเท่านั้น แถมโอกาสสำเร็จยังไม่สูงอีก
เเต่หลินเสวียนเพิ่งจะมาเรียนรู้การปรุงโอสถได้นานเท่าไหร่กันเชียว?
เขากลับสามารถปรุงโอสถหลอมลมปราณได้อย่างง่ายดาย!
ดูท่า…การที่เขากล่าวว่าสามารถปรุงโอสถระดับสีเหลืองขั้นสูงได้นั้น, คงไม่ใช่เรื่องโกหกเสียแล้ว
“ตกลง!”
“เรื่องนี้ข้าจะไปสืบหาข้อมูลให้เจ้าเอง!” องครักษ์สิบสามตัดสินใจ
“เช่นนั้นก็รบกวนท่านองครักษ์สิบสามด้วย!” หลินเสวียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ทั้งหมดก็พูดคุยกันอีกเล็กน้อย…หลังจากนั้นงานเลี้ยงจึงสิ้นสุดลง
…….
“ของขวัญเยอะจริงๆด้วย!”
หลังจากที่ทุกคนกลับไปหมดแล้ว หลินเสวียนก็เริ่มตรวจสอบของขวัญที่ได้รับ
เงินมีไม่มากนัก…มีแค่ไม่กี่หมื่นตำลึง
แต่สิ่งที่หลินเสวียนไม่เคยขาดแคลนที่สุดก็คือเงิน!
มีเเต่ผลไม้สำหรับโอสถหลอมลมปราณเท่านั้นที่ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นหัวใจ
ส่วนของขวัญที่มีค่าที่สุดคือศิลาวิญญาณขั้นต่ำสิบสองก้อนจากหอลงทัณฑ์, และโอสถหลอมลมปราณจากผู้อาวุโสตันเฉิน
“โอสถเหล่านี้แม้จะเทียบกับโอสถที่ข้าปรุงเองไม่ได้…แต่มันก็สามารถช่วยเพิ่มพูนลมปราณได้บ้าง”
หลินเสวียนหยิบโอสถมากิน, จากนั้นก็หยิบศิลาวิญญาณขึ้นมาฝึกฝน
[นายท่าน, ศิลาวิญญาณเหล่านี้เยี่ยมมาก!]
[แต่โอสถพวกนี้มันทำให้รู้สึกเสียดายทรัพยากรจริงๆ…เมื่อเทียบกับที่นายท่านปรุงเองแล้ว มันมีคุณภาพเเย่กว่าอย่างสิ้นเชิง]
วิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐานบ่นอย่างไม่พอใจ
“ทนๆใช้ไปก่อนเถอะ!”
“รอให้ได้เบาะแสของอสูรโลหิตทองคำก่อน…ถึงตอนนั้นข้าจะปรุงโอสถหลอมลมปราณกับโอสถก่อกำเนิดให้ทีละหลายๆเตาเลย!” หลินเสวียนปลอบด้วยรอยยิ้ม
“สัญญาเเล้วนะนายท่าน!”
วิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐานตอบรับอย่างตื่นเต้น
……
วันรุ่งขึ้น!
หลินเสวียนไปที่หอทรัพยากรอีกครั้ง เพื่อซื้อวัสดุปรุงยาจำนวนมาก
แน่นอนว่าต้องมีผลหวงหยวน…เเละหลินเสวียนซื้อมาสามผล!
นอกจากนี้ เขายังซื้อผลเผยหยวน…ซึ่งเป็นส่วนผสมในการปรุงโอสถก่อกำเนิด
เเละตอนนี้คะแนนสะสมที่หลินเสวียนสะสมมาทั้งหมดถูกใช้ไปจนหมดเกลี้ยง
โชคดีที่ตอนนี้เขามีส่วนผสมของโอสถหลอมลมปราณและโอสถก่อกำเนิดครบแล้ว, สิ่งที่ขาดก็มีแค่โลหิตของอสูรโลหิตทองคำเท่านั้น
หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้ว…หลินเสวียนก็ไปที่หอคัมภีร์เพื่อรับรางวัล!
“หลินเสวียน, มาแล้วหรือ!”
“ข้ารอเจ้าอยู่นานแล้ว”
เมื่อหลินเสวียนไปถึง, ผู้อาวุโสกงก็ลุกขึ้นยิ้มจนหน้าบานเป็นจานเชิง
“คาระวะ…ท่านผู้อาวุโสกง!” หลินเสวียนทักทายด้วยรอยยิ้ม
“หลินเสวียน!”
“ตามข้ามาเลย!”
“วิชาระดับสีเหลืองขั้นสูงทั้งหมดอยู่ทางนี้!”
ผู้อาวุโสกงพาหลินเสวียนไปยังเขตเก็บวิชาระดับสีเหลืองขั้นสูงด้วยตัวเอง
“แถวนี้คือวิชาบ่มเพาะ”
“แถวนี้คือวิชาดาบ!”
“แถวนี้คุณภาพดีที่สุด!”
ผู้อาวุโสกงอธิบายด้วยรอยยิ้ม
“แถวนี้ดีที่สุดงั้นเหรอ?”
หลินเสวียนยิ้ม จากนั้นก็เริ่มมองหาวิชาที่ต้องการในแถวที่ดีที่สุด
“นี่มันวิชาหมัดมวยนี่?”
สายตาของหลินเสวียน, ตกอยู่ที่วิชาการต่อสู้เล่มหนึ่ง
[หมัดสวรรค์ห้าสายฟ้า]
“ถูกต้อง!”
“นี่เป็นวิชาหมัดมวย, ถ้าฝึกสำเร็จ พลังหมัดจะอัดแน่นไปด้วยพลังของสายฟ้า…เดินทางบนความแข็งแกร่งอันไร้เทียมทาน”
“เจ้ามีเคล็ดวิชาฝึกฝนร่างกายอยู่เเล้ว….บอกได้เลยว่าวิชานี้เหมาะกับเจ้ามาก!” ผู้อาวุโสกงพยักหน้า
“ใช่…มันเหมาะมากจริงๆ” หลินเสวียนพยักหน้า
วิชาดาบ….หลินเสวียนมีดาบคลั่งสังหารวิญญาณแล้ว!
ดังนั้น…ตอนนี้มันถึงเวลาที่เขาต้องพิจารณาวิชามือเปล่าบ้างเเล้ว
ไม่งั้น ถ้าหากมันเกิดเหตุการณ์ดาบหักแบบตอนสู้กับตู้ถิงอีก…เขาก็คงลำบากมากเเน่ๆ
ยิ่งไปกว่านั้น…ด้วยพลังของวิชาระฆังทองคำอมตะ, พลังของหมัดสวรรค์ห้าสายฟ้าก็จะเพิ่มเป็นเท่าทวีคูณ!
วิชาหมัดมวย!
สำหรับหลินเสวียนแล้ว มันคงเป็นเรื่องที่เหมาะสมอย่างถึงที่สุด
“เอาล่ะ, เอาเล่มนี้แหละ!”
หลินเสวียนเลิกลังเลเเละเลือกหมัดสวรรค์ห้าสายฟ้าทันที
“งั้นหลินเสวียน…เราไปกันเถอะ”
“ไปที่ถ้ำของข้าแล้วค่อยเริ่มจดจำวิชา”
ผู้อาวุโสกงยิ้มเเล้วเชิญหลินเสวียนออกไป
“มีกฎว่าห้ามเอาวิชาออกไปข้างนอกไม่ได้ไม่ใช่เหรอครับ?”
หลินเสวียนถามอย่างงุนงง
“ตามกฎคือไม่ได้”
“แต่หลินเสวียน, เจ้าน่าจะรู้นะว่ากฎทุกอย่างมันต้องมีข้อยกเว้น”
“เเละนั่นคือถ้ำของข้าอยู่ในหอคัมภีร์”
“ในเมื่อยังไม่ออกจากหอคัมภีร์, มันก็ไม่มีปัญหาอะไร” ผู้อาวุโสกงโบกมือ
“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง!” หลินเสวียนหัวเราะเบาๆ
“อีกอย่างถ้ำของข้านั้นเงียบสงบกว่าที่นี่มาก… เจ้าสามารถจดจำวิชาหมัดสวรรค์ห้าสายฟ้าได้อย่างใจจดใจจ่อ” ผู้อาวุโสกงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“เช่นนั้นก็ขอรบกวนท่านผู้อาวุโสกงแล้ว” หลินเสวียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
อีกอย่าง, ค่ายกลรวบรวมพลังวิญญาณในถ้ำของผู้อาวุโสนั้นน่าจะมีประสิทธิภาพมากกว่าของศิษย์สิบลำดับแรก
วิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐาน…น่าจะชอบมาก
……
[ว้าว!]
[นายท่าน, พลังวิญญาณที่นี่เข้มข้นมากกว่าที่บ้านเราเยอะเลย!]
[ข้าขอแนะนำว่า…บ้านของพวกเราต้องมีค่ายกลแบบนี้บ้าง!]
เป็นอย่างที่คิด!
ทันทีที่เข้ามาในถ้ำของผู้อาวุโสกง…วิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐานก็ตะโกนร้องอย่างตื่นเต้น
“อืม, ดีจริงๆนั่นแหละ”
“แต่ถ้าเราอยากจะสร้างค่ายกลที่บ้าน ก็ต้องมีตำราวิชาค่ายกลเสียก่อน”
“เเต่เรื่องนี้ยังไม่ต้องรีบร้อนมากนัก”
หลินเสวียนยกยิ้ม
จากนั้นเขาก็เริ่มจดจำวิชาหมัดสวรรค์ห้าสายฟ้า!
……
[นายท่าน, ท่านกลัวพลังสายฟ้าหรือไม่?]
ทันใดนั้น, เสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้นในจิตใจของหลินเสวียน
ครู่ต่อมา…รอบๆตัวของหลินเสวียนก็มีประกายสายฟ้าปรากฏขึ้น พร้อมเสียงคำรามดังก้อง!
…………………………
