บทที่ 481 ทหารโรโดค การแลกเปลี่ยนคะแนน【ฟรี】

 

กล่าวอีกนัยหนึ่ง นี่คือการเตรียมการที่ใช้ระยะเวลานับหมื่นปี

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งหมื่นเจ็ดถึงแปดพันปีก่อน หลังจากสิ้นสุดยุคที่แล้ว จนถึงช่วงเวลาที่อาณาจักรมนุษย์รุ่งเรืองเมื่อหกถึงเจ็ดพันปีก่อน

ระบบเจ้าเมืองได้วางแผนและเตรียมการเพื่อต้อนรับการมาถึงของเหล่าเจ้าเมืองชุดนี้

สิ่งนี้ทำให้จงเซินรู้สึกเหมือนถูกวางแผนไว้อย่างลึกซึ้ง การเตรียมการที่พิถีพิถันเช่นนี้ อีกทั้งยังมีรูปแบบการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน

ทำให้เขาอดสงสัยไม่ได้ว่า การดำรงอยู่ของทวีปนี้อาจมีความหมายเพียงเพื่อเล่นเกมเจ้าเมือง

ข้อมูลต่างๆ ที่รวมเข้าด้วยกัน ยังทำให้จงเซินได้ข้อสรุปใหม่ว่า กลุ่มของพวกเขาอาจไม่ใช่เจ้าเมืองเพียงกลุ่มเดียว

หากพิจารณาย้อนกลับไปเมื่อหกถึงเจ็ดพันปีก่อน หลังจากสิ้นสุดยุคที่แล้ว อาณาจักรมนุษย์ที่รุ่งเรือง และเมืองใหญ่ที่เฟื่องฟูมากมายจงเซินมีความมั่นใจถึงหกในสิบส่วนว่าผู้อยู่อาศัยดั้งเดิมของอาณาจักรมนุษย์เหล่านี้อาจมีเชื้อสายของเจ้าเมือง

และถ้าจะคาดการณ์ไปให้กล้ากว่านี้ ชนเผ่าต่างๆ ที่ครองทวีปในยุคก่อนนั้นก็อาจเป็นเจ้าเมืองเช่นกัน

จากการพิจารณาเส้นทางการขึ้นมาและพัฒนาของพวกเขา ทำให้สามารถค้นพบสิ่งที่ผิดปกติได้บางอย่าง

เพียงแต่ยังไม่ทราบว่าเหตุใดสถานะของพวกเขาจึงเปลี่ยนไป จากเจ้าเมืองกลายเป็นผู้อยู่อาศัยดั้งเดิมในยุคถัดไป

ซึ่งเรื่องนี้ยังมีความลับอีกมากที่รอการสำรวจ

"ข้าคิดว่าข้าเข้าใจแล้ว"

"ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ยินดีต้อนรับการเข้าร่วมของเจ้าคานิเกีย ผู้ได้รับความโปรดปรานจากวิญญาณสายลม"

"เจ้าเป็นจอมเวทย์ที่ยอดเยี่ยม เราจะต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กัน ก้าวไปทีละก้าวเพื่อสร้างดินแดนอันยิ่งใหญ่"

"ข้ารอคอยสิ่งนี้"

จงเซินเอื้อมมือไปตบไหล่ของเขาเบาๆ กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ลึกซึ้ง

คานิเกียยิ้มแสดงฟัน ใช้มือข้างหนึ่งตบที่อกด้านซ้ายของตน และพยักหน้าให้จงเซิน

"ข้าก็รอคอยเช่นกัน"

"ข้าอยากรู้ว่าจะมีใครมาเป็นผู้บังคับบัญชาข้าไหม?"

เขากล่าวเป็นนัย พร้อมบอกเป็นนัยถึงจอมเวทย์ธาตุน้ำระดับกลางสองคนก่อนหน้านี้

"เฮ้ เจ้าเป็นจอมเวทย์ธาตุลมคนเดียวในดินแดน"

"ดังนั้น เจ้าจะอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของข้าโดยตรงก็พอ"

"ตอนนี้ไปเข้าร่วมทีมก่อนเถอะ หาที่ที่เจ้าอยากอยู่ในแถวเอาเอง"

จงเซินกล่าวพร้อมรอยยิ้ม ยื่นมือไปดันเขาเบาๆ

คานิเกียก้มตัวเล็กน้อย ยิ้มและเดินออกไปจากด้านข้างของจงเซิน

ท่าทางการก้าวเดินของเขายังคงคล่องแคล่ว เบาเหมือนกับเป็นลูกของสายลม

การเป็นผู้ได้รับความโปรดปรานจากวิญญาณสายลมบวกกับพรสวรรค์เวทมนตร์ธาตุลมระดับตำนาน ทำให้ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเหมือนสายลมที่พัดเบาๆ

เขาเดินไปยังแถวของทีม เจอที่ว่างหลังฟาเวียด์แล้วก็ยืนสงบนิ่ง

เวลานี้ ทหารโรโดคสี่คนที่ยืนรออยู่ด้านข้างก็รอมานานแล้ว

พวกเขามีโล่ทรงว่าวที่แข็งแรงติดหลัง นอกจากนี้ยังพกดาบยาวประมาณ 1.8 เมตร และมีค้อนทุบติดที่เอว

ทหารโรโดคระดับสี่เหล่านี้สวมหมวกเหล็กทรงกลมที่มีแผ่นโลหะยื่นออกมาทั้งสองด้านของหมวก

พวกเขาสวมเกราะเหล็กสีดำเทาที่แข็งแรง และมีเกราะโซ่คลุมแขนและครึ่งล่างของร่างกาย

รองเท้าบูทที่พวกเขาสวมใส่มีลักษณะพิเศษ มีเดือยแหลมฝังอยู่ที่ปลายรองเท้าและส้นรองเท้า

การจัดเตรียมอุปกรณ์เช่นนี้ทำให้พวกเขาเป็นทหารราบหนักได้อย่างเต็มที่

ในการต่อสู้ที่ตำแหน่งและการป้องกันเมือง ทหารโรโดคมีชื่อเสียงที่โด่งดัง

"ในนามของป่าเขาและผืนดิน"

"ริคาร์โด/มาสเปโรทหารโรโดค"

"คาสเปอร์/อันเคเกรนทหารโรโดค"

"รายงานตัว!"

"เจ้าเมืองผู้ยิ่งใหญ่ ขอให้ท่านได้เพลิดเพลินกับผืนดินอันอุดมสมบูรณ์ตลอดไป"

รูปร่างของทหารโรโดคทั้งสี่คนไม่ถือว่าสูงใหญ่ มีความสูงระหว่าง 175 ถึง 180 เซนติเมตร ไม่อ้วนและไม่แข็งแกร่งมาก

รูปร่างนี้ในทหารราบหนักถือว่าเป็นรูปร่างธรรมดามาก

อาจเป็นเพราะอาณาจักรโรโดคมีภูเขามาก วิถีชีวิต อาหาร วัฒนธรรม และประเพณีล้วนส่งผลต่อรูปร่าง

แม้ว่ารูปร่างและขนาดของพวกเขาจะส่งผลต่อพละกำลังในการต่อสู้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ทหารโรโดคอ่อนแอลง

แม้พวกเขาจะไม่ได้สูงใหญ่ แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาเป็นที่ยอมรับกัน

"ยินดีต้อนรับพวกเจ้าสู่ดินแดนของเรา"

"จากนี้ไป เราจะเดินไปด้วยกัน"

จงเซินกล่าวทักทายสองสามคำ

สำหรับเรื่องที่ต้องทำแบบนี้ซ้ำๆ เขาเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายแล้ว

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทหารโรโดคสี่คนก็ยืนขึ้นช้าๆ

เกราะที่แข็งแรงบนร่างกายช่วยเพิ่มค่าป้องกัน แต่ก็เพิ่มน้ำหนักให้กับพวกเขาด้วย

เมื่อพวกเขาลุกขึ้น ทุกการเคลื่อนไหวของร่างกายทำให้เกิดเสียงโลหะกระทบกัน

เมื่อยังไม่ได้รับคำสั่งจากจงเซินทหารโรโดคเหล่านี้ยังคงยืนอยู่ในท่าที่ตั้งตรงเป๊ะ

ดูเหมือนเข้มงวด แต่ก็แสดงถึงระเบียบวินัยอย่างมาก

จงเซินมองไปยังพวกเขา และเริ่มตรวจสอบคุณสมบัติ

【ทหารโรโดค: ริคาร์โด】

【คุณสมบัติ: ยอดเยี่ยม】

【ระดับ: lv10】

【คุณสมบัติ: (คลิกเพื่อขยาย)】

【ระดับความหิว: 80】

【ความจงรักภักดี: 80】

จงเซินคลิกเพื่อขยายคุณสมบัติ

【พลัง: 44】

【ความว่องไว: 21】

【สติปัญญา: 12】

【เสน่ห์: 10】

【พลังชีวิต: 630】

【ความเสียหายจากการฟัน: 94～97】

【ความเสียหายจากการทุบ: 59～62】

【ค่าการป้องกันศีรษะ: 35】

【ค่าการป้องกันร่างกายส่วนบน: 60】

【ค่าการป้องกันร่างกายส่วนล่าง: 30】

【ค่าต้านทานเวทมนตร์: 35】

【ทักษะ: ฟันด้วยขวานอย่างต่อเนื่อง lv10 (เมื่อเปิดใช้จะพุ่งไปข้างหน้า ระหว่างการพุ่งจะฟันอย่างต่อเนื่อง ความเร็วในการเคลื่อนที่จะลดลง 30% ทุกครั้งที่ฟันต่อเนื่องจะสร้างความเสียหายจากการฟัน 1.5 เท่า ทักษะจะคงอยู่ 20 วินาที ในช่วงฟันต่อเนื่อง การตอบสนองของร่างกายจะลดลงอย่างมาก เวลาคูลดาวน์ 1 ชั่วโมง)】

【โหมดขวานและโล่ lv10 (เมื่อเปิดใช้จะถือขวานด้ามยาวและโล่ทรงว่าวเพิ่มพลังคุณสมบัติ 8 หน่วย มีความสามารถในการป้องกันด้วยโล่ที่แข็งแกร่งขึ้น และความสามารถในการป้องกันและโจมตีตอบโต้ที่แข็งแกร่งขึ้น คงอยู่ 30 นาที เวลาคูลดาวน์ 2 ชั่วโมง)】

【โหมดถือสองมือ lv10 (ถือขวานด้ามยาวในมือหนึ่งและค้อนทุบในอีกมือหนึ่ง โจมตีเป้าหมายอย่างบ้าคลั่ง เพิ่มความเร็วในการโจมตี 30% ลดการใช้พลังงาน 20% ทุกครั้งที่โจมตีจะเพิ่มความเสียหายอีก 0.2 เท่า คงอยู่ 10 นาที เวลาคูลดาวน์ 2 ชั่วโมง)】

【โหมดค้อนและโล่ lv10 (ถือโล่ทรงว่าวและค้อนทุบ เพิ่มค่าป้องกัน 10 หน่วย ความเหนียวเพิ่มขึ้น 35% และค่าต้านทานเวทมนตร์เพิ่มขึ้น 20% คงอยู่ 1 ชั่วโมง เวลาคูลดาวน์ 2 ชั่วโมง)】

【ทักษะแฝง: การป้องกัน (ในการต่อสู้ในดินแดนจะได้รับการเพิ่มความเสียหาย 15%)】

【ลูกหลานแห่งภูเขา (ในการต่อสู้ในภูเขาจะได้รับการเพิ่มความเสียหาย 10% และเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ 15%)】

(ทหารโรโดคที่มีชื่อเสียง สามารถแปลงโหมดการต่อสู้ได้หลายรูปแบบ มีความสามารถในการป้องกันด้วยโล่ที่แข็งแกร่ง และมีความสามารถในการทำความเสียหายที่ไม่ธรรมดา ในการต่อสู้ป้องกันเมืองบนภูเขา พวกเขาสามารถเพิ่มพลังของตนเองได้อย่างมาก

แต่พวกเขาไม่มีความสามารถในการโจมตีจากระยะไกล จึงต้องการการป้องกันและสนับสนุนจากนักธนูระยะไกลที่ยอดเยี่ยมหรือกองทัพจอมเวทย์)

จงเซินอดทนดูข้อมูลรายละเอียดของทหารโรโดค

เมื่อพิจารณาจากมุมมองของทหารราบหนัก ทหารโรโดคเหล่านี้เป็นผู้เชี่ยวชาญในการต่อสู้ประชิดตัว

แต่ตามที่คำแนะนำในตอนท้ายสรุปไว้ ทหารโรโดคขาดความสามารถในการโจมตีจากระยะไกลอย่างมีประสิทธิภาพ

พวกเขาไม่มีอาวุธโจมตีจากระยะไกล ความเร็วในการเคลื่อนที่ก็ค่อนข้างธรรมดา และยังขาดทักษะในการพุ่งไปข้างหน้า

พวกเขามีโหมดการต่อสู้สามโหมด ซึ่งสามารถตอบสนองต่อสถานการณ์การต่อสู้ต่างๆ ได้ ทักษะโจมตีเพียงอย่างเดียวที่พวกเขามีเหมาะสำหรับการบุกโจมตีในระยะประชิด

เมื่อทหารราบของทั้งสองฝ่ายเข้าประชิดกัน การฟันต่อเนื่องจะสามารถกดดันทหารราบของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างมีประสิทธิภาพ

นอกจากนี้ยังมีทักษะแฝงสองทักษะ ถ้าดินแดนของจงเซินอยู่ในป่า ทหารโรโดคจะสามารถใช้พลังของพวกเขาได้อย่างเต็มที่

ดูจากทักษะแฝงทั้งสองนั้นก็พอเข้าใจแล้วว่าทำไมทหารโรโดคถึงได้รับฉายาในตำนานว่า "ราชาแห่งการป้องกันเมืองบนภูเขา"

ในป้อมปราการบนภูเขา หากกำแพงเมืองหรือแนวหน้าได้รับการจัดตั้งขึ้นด้วยทหารโรโดคจำนวนมาก ทหารราบหนักทั่วไปจะยากมากที่จะโจมตีเข้ามาได้

และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ในภูเขา ทหารม้าหนักจะไม่สามารถใช้พลังการต่อสู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

นักธนูระยะไกลก็จะถูกกดดันโดยนักแม่นปืนโรโดค

ด้วยเหตุนี้ จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมทหารโรโดคจึงสามารถสร้างชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ในดินแดนของตนเองได้

แต่เมื่อเปรียบเทียบกับการป้องกันเมือง ทหารโรโดคกลับไม่มีข้อได้เปรียบในการโจมตีและบุกทะลวง

แต่ละอาณาจักรล้วนมีหน่วยทหารที่แข็งแกร่งในแต่ละด้าน มีจุดเด่นและข้อได้เปรียบของตนเอง

หากจงเซินสามารถสรรหาหน่วยทหารที่มีจุดเด่นจากอาณาจักรอื่นๆ มาให้ได้มากที่สุด เมื่อถึงเวลาที่ต้องทำการต่อสู้ขนาดใหญ่ ก็จะสามารถประสานงานระหว่างกองกำลังทหารแต่ละหน่วยได้

นี่ก็เป็นวิธีการหนึ่งที่นำข้อดีของแต่ละหน่วยทหารมาผสมผสานกัน เพราะในฐานะเจ้าเมืองจงเซินจะไม่ได้ถูกจำกัดโดยค่ายอาณาจักรหรือเผ่าพันธุ์ใดๆ เมื่อตอนนั้นจะสามารถสร้างกองทัพผสมที่หลากหลาย และสามารถเพิ่มพลังการต่อสู้ได้เกินความคาดหมาย

"อืม...พวกเจ้าเข้าร่วมแถวไปได้"

"ริคาร์โดเจ้าเป็นหัวหน้าของพวกเขา"

จงเซินโบกมือ และชี้ทหารโรโดคคนหนึ่งเป็นหัวหน้ากลุ่มเล็ก

ตอนนี้ในดินแดนของเขามีทหารโรโดคเพียงสี่คนเท่านั้น ยังไม่เป็นกองกำลังใหญ่ สามารถสังเกตเพิ่มเติมต่อไปได้

ทหารโรโดคสี่คนไม่มีคำพูดใดๆ เดินเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบ

ด้วยเหตุนี้ บัตรอัญเชิญระดับสี่ทั้งหมดจึงถูกใช้จนหมด

ทหารระดับสี่ต้องใช้ 3 หน่วยควบคุม ดังนั้นตอนนี้หน่วยควบคุมทั่วไปของจงเซินจึงอยู่ที่【153/288】

งานด้านหลังบ้านของดินแดนได้ถูกจัดการเสร็จสิ้น ทหารก็ได้จัดระเบียบใหม่อีกครั้ง

ขณะนี้โดริสและทาซีย่าได้นั่งเครื่องจักรหนักกลับไปยังเขตที่อยู่อาศัยแล้ว

ทาซีย่ามีผ้าคลุมสีดำคลุมร่างกาย【ผ้าคลุมหนังหมู】

ตอนนี้เป็นเวลาเกือบบ่ายโมงแล้ว ชั้นน้ำแข็งที่เหลืออยู่ได้ละลายไปเกือบหมดแล้ว เหลือเพียงความหนา 20-30 เซนติเมตรเท่านั้น

แม้ว่าชั้นน้ำแข็งเหล่านี้จะดูเหมือนละลาย แต่ในความเป็นจริงแล้วมันหายไปโดยตรง การหายไปนี้จะใช้เวลา 2 ชั่วโมงเต็ม

เมื่อชั้นน้ำแข็งละลายจนหมดจงเซินและพวกเขาก็สามารถกลับมาสัมผัสพื้นดินได้อีกครั้ง

ตอนนี้จงเซินยังมีสิ่งสุดท้ายที่ต้องทำให้เสร็จ

นั่นคือการแลกเปลี่ยนคะแนน

แม้ว่าการแลกเปลี่ยนจะดำเนินต่อไป 24 ชั่วโมง แต่เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกขัดจังหวะด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆจงเซินตัดสินใจทำการแลกเปลี่ยนก่อนออกเดินทาง

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาก็เตรียมการทันที รีบทำการแลกเปลี่ยนคะแนนให้เสร็จเร็วๆ จะได้มุ่งหน้าขึ้นเหนือไปหารังกริฟฟินบนภูเขา

จงเซินเปิดเมนู【คะแนนแห่งเหมันต์】โดยมีเพียงตัวเลือก【การแลกเปลี่ยนคะแนน】

จนถึงตอนนี้ ยอดคงเหลือของคะแนนจงเซินคือ 37,300 คะแนน มากกว่าช่วงครึ่งแรกของเหมันต์ราวสองพันคะแนน

หลังจากพิจารณาอย่างคร่าวๆ แล้ว เขาก็เปิดเมนู【การแลกเปลี่ยนคะแนน】ทันที

ครั้งนี้ หมวดหมู่ในร้านแลกเปลี่ยนมีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง จาก 4 หมวดหมู่เหลือ 3 หมวดหมู่

【การแลกเปลี่ยนทรัพยากร】【ไอเทมพิเศษ】【กล่องสุ่มคะแนน】

เมื่อเปรียบเทียบกับการแลกเปลี่ยนคะแนนครั้งก่อน ไม่มีตัวเลือก【ทรัพยากรเสริม】และไม่มี【สิ่งก่อสร้างป้องกัน】และ【บัตรอัญเชิญ】ให้แลกเปลี่ยนเช่นกัน

ประเภทของการแลกเปลี่ยนคะแนนยังสะท้อนถึงการปรับปรุงของระบบเจ้าเมืองสำหรับการพัฒนาของเจ้าเมืองในช่วงนี้

หากทหารน้อย ก็จะมีตัวเลือกแลกเปลี่ยนบัตรอัญเชิญ

หากการป้องกันดินแดนอ่อนแอ ก็จะมีตัวเลือกแลกเปลี่ยนสิ่งก่อสร้างป้องกัน

แน่นอนว่านี่เป็นมาตรฐานทั่วไป ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของเจ้าเมืองคนใดคนหนึ่ง

อย่างไรก็ตามจงเซินไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้มากนัก

ด้วยประสบการณ์จากการแลกเปลี่ยนครั้งก่อนจงเซินตัดสินใจได้เด็ดขาดมากขึ้นในครั้งนี้

เริ่มต้นที่【การแลกเปลี่ยนทรัพยากร】วัสดุเวทมนตร์ทั้ง 5 ธาตุและอัญมณีเวทมนตร์ที่พบบ่อยที่สุด เขาแลกเปลี่ยนจนถึงขีดจำกัด

ใช้คะแนนไปทั้งหมด 6,500 คะแนน ดังนั้นเขาจึงเหลือ 30,800 คะแนน

จากนั้นเขามุ่งเน้นการแลกเปลี่ยนไปที่【ไอเทมพิเศษ】

ก่อนอื่นเขาจัดการแลกเปลี่ยนระเบิดของก็อบลินจากรุ่นที่ Ⅱ ถึง Ⅴ จนถึงขีดจำกัดที่สามารถแลกเปลี่ยนได้

จากนั้นคือ【เครื่องขุดเจาะพลังเวท】สองเครื่อง พร้อม【หัวเจาะพิเศษ】หกชุด แต่ละชุดใช้ 250 คะแนน

ในส่วนนี้ใช้คะแนนไปทั้งหมด 11,300 คะแนน

เหลือคะแนนอยู่ 19,500 คะแนน

เขาแลกเปลี่ยน【หมาป่าตรวจการณ์เวทมนตร์ระดับสี่】3 ตัว และ【หมาป่าตรวจการณ์เวทมนตร์ระดับสาม】5 ตัว

นี่เป็นไอเทมเวทมนตร์พิเศษที่ดินแดนต้องการอย่างมาก สามารถเสริมความสามารถในการป้องกันดินแดนได้

ในอนาคต ดินแดนจะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ไม่เล็กลง ความสามารถในการตรวจจับการแอบแฝงจะมีความสำคัญอย่างยิ่ง

นอกจากหมาป่าตรวจการณ์จงเซินยังแลกเปลี่ยน【คัมภีร์เวทมนตร์ระดับห้า】ชุดหนึ่ง

【คัมภีร์เวทมนตร์อุกกาบาตแห่งสวรรค์ระดับห้า】1 ชิ้น

【คัมภีร์เวทมนตร์พายุสายฟ้าระดับห้า】1 ชิ้น

【คัมภีร์เวทมนตร์พายุความหนาวเย็นระดับห้า】1 ชิ้น

【คัมภีร์เวทมนตร์ไฟนรกสามชั้นระดับห้า】1 ชิ้น

【คัมภีร์เวทมนตร์ฝนแสงศักดิ์สิทธิ์ระดับห้า】1 ชิ้น

สุดท้ายจงเซินยังแลกเปลี่ยน【เครื่องยิงตาข่ายพลังเวทระดับหายาก】2 เครื่อง

พร้อมตาข่ายผสมโลหะ24 ชุด ที่สามารถใช้จับและตรึงสัตว์ยักษ์ระดับบอสได้ชั่วคราว

การแลกเปลี่ยนนี้ใช้คะแนนทั้งหมด 11,000 คะแนน

ทำให้เหลือคะแนน 8,500 คะแนน

คะแนนแปดพันกว่าคะแนนที่เหลือจงเซินตั้งใจจะใช้ทั้งหมดไปกับ【กล่องสุ่มคะแนน】เพื่อเสี่ยงโชค

นี่ก็เป็นนิสัยอย่างหนึ่งของเขา

ทุกครั้งที่แลกเปลี่ยนคะแนนเขาจะเหลือคะแนนบางส่วนไว้ใช้กับการสุ่มรางวัล

ถ้าโชคดี เขาอาจจะได้ไอเทมพิเศษที่มีมูลค่าหรือไอเทมระดับตำนาน ซึ่งก็คุ้มค่าอย่างมาก

แม้ว่าโชคไม่ดี เขาก็ยังได้ไอเทมหายากหรือไอเทมระดับตำนานที่ไม่ถือว่าแย่นัก

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาก็เปิดเมนู【กล่องสุ่มคะแนน】ทันที

【กล่องสุ่มคะแนนที่ตื่นเต้นเร้าใจ】

【ใช้ 500/1000/1500 คะแนน เพื่อสุ่มกล่องสุ่มคะแนนระดับต่างๆ】

【กล่องสุ่มคะแนนไม่มีการจำกัดมูลค่าขั้นต่ำและขั้นสูงของรางวัล และไม่จำกัดประเภทของรางวัล】

【ยิ่งมีมูลค่าสูงและหายากมากขึ้น โอกาสในการได้รับก็ยิ่งลดลง】

【กล่องสุ่มคะแนนที่มีระดับสูงขึ้น โอกาสในการได้รับไอเทมคุณภาพสูงจะเพิ่มขึ้นเล็กน้อย】

【ทุกครั้งที่ทำการสุ่ม จะมีการสุ่มกล่องสุ่มคะแนนห้ากล่องที่มีรางวัลแตกต่างกันออกมา และต้องเลือกเปิดหนึ่งในนั้น】

【(คลิกเพื่อเลือกระดับของกล่องสุ่มคะแนน)】

นี่เป็นครั้งที่สองที่จงเซินเล่นกล่องสุ่มคะแนนในคาสิโนไม่มีคนขับรถใหม่ มีแต่คนขับรถเก่าที่เชี่ยวชาญ เมื่อคุ้นเคยแล้วจงเซินก็เริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น

ไม่จำเป็นต้องวอร์มอัพ เขาคลิกเลือกกล่องสุ่มคะแนนระดับ 1,500 คะแนนโดยตรง

เป็นกล่องสุ่มคะแนนที่ต้องใช้คะแนนมากที่สุดในรอบนี้

เมื่อคะแนนถูกหัก การเลือกทั้งหมดก็หายไป และในที่สุดถุงสีทองที่ส่องประกายก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง

พร้อมเอฟเฟกต์แสงที่แวววาวเล็กน้อย จากถุงนั้นมีหีบสี่เหลี่ยมสีทองอ่อนห้ากล่องบินออกมา

กล่องเหล่านี้ไม่มีลวดลายใดๆ และมีขนาดเท่ากัน

เมื่อเปรียบเทียบกับกล่องสุ่มระดับ 500 คะแนนต่างกันเพียงสีเท่านั้น จากสีเหลืองอ่อนกลายเป็นสีทองอ่อน

กล่องสุ่มสีทองอ่อนห้ากล่องเรียงกันลอยอยู่ตรงหน้าจงเซิน

มีลักษณะทั้งคล้ายกับวัตถุในจินตนาการและวัตถุจริงจงเซินเหยียดตามองกล่องเหล่านี้ทีละกล่องอย่างคล่องแคล่ว

จากกล่องแรกไปยังกล่องที่ห้า คำแนะนำของแต่ละกล่องมีดังนี้

【เครื่องบินพลังเวทมนตร์ (สีม่วง)】

【ชุดเครื่องมือทำงานพื้นฐาน (สีน้ำเงิน)】

【ขนนกของผู้ที่ตกสวรรค์ (สีม่วง)】

【หนังสือ: 《คู่มือเบื้องต้นการสร้างอาวุธเวทมนตร์ด้วยรูน》】

【แซนด์วิชแฮมรมควัน (สีเขียว)】

รางวัลที่กล่องสุ่มระดับ 1,500 คะแนนสามารถให้ได้นั้นถือว่าดีมาก

ในห้ากล่องนี้มีไอเทมหายากสองชิ้น ไอเทมคุณภาพดีและไอเทมคุณภาพสูงอย่างละชิ้น และยังมีหนังสือที่ดูเหมือนจะเป็นประเภททางเทคนิคอีกด้วย

พูดตามตรงจงเซินค่อนข้างสนใจเครื่องบินพลังเวทมนตร์มาก

ไอเทมเวทมนตร์เหล่านี้มักมีคุณสมบัติพิเศษบาง

อย่าง

นอกจากนี้ยังมีหนังสือชื่อ《คู่มือเบื้องต้นการสร้างอาวุธเวทมนตร์ด้วยรูน》

บางทีหนังสือเล่มนี้อาจเป็นกุญแจในการเปิดยุคอาวุธเวทมนตร์ด้วยรูนในดินแดนของเขา

สำหรับขนนกหายากนั้นจงเซินไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ แม้ว่าไอเทมหายากจะมีคุณสมบัติพิเศษบางอย่าง แต่ก็มีโอกาสเลือกเพียงครั้งเดียว

“ขอคำแนะนำหน่อย ข้าควรเลือกอันไหน?”

ปัญหานี้ของการเลือกถูกส่งไปยังโมดูลคำแนะนำของเขา

(เลือกหนังสือเถอะ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงหนังสือเบื้องต้น แต่ก็เป็นหนังสือเกี่ยวกับอาวุธเวทมนตร์ด้วยรูนที่หายากในโลกภายนอก เอาไปให้ลุงคนแคระก่อน เมื่อเวลาผ่านไปอาจจะทำให้เจ้าได้รับความประหลาดใจบางอย่าง)

เมื่ออ่านคำแนะนำแล้วจงเซินไม่ลังเลอีกต่อไป

เขาเลือกกล่องสุ่มที่มี《คู่มือเบื้องต้นการสร้างอาวุธเวทมนตร์ด้วยรูน》อยู่ข้างในโดยตรง

เกี่ยวกับอาวุธปืนจงเซินมีความคิดที่กล้ามาก และวัสดุที่สำคัญที่สุดก็มีอยู่แล้ว

ตอนนี้สิ่งที่ขาดหายไปคือประสบการณ์ในการผลิตที่เกี่ยวข้อง และปัญหาบางอย่างในด้านพลังเวทมนตร์

หากมีหนังสือเล่มนี้ อาจทำให้เกิดการเปิดประตูไปสู่สิ่งใหม่ๆ ได้

เมื่อเขาเลือกเสร็จ กล่องสุ่มทั้งห้ากล่องก็เหลือเพียงกล่องเดียว

กล่องสุ่มนั้นเปิดออกต่อหน้าเขา เผยให้เห็นหนังสือปกสีเหลืองน้ำตาลที่เก่าแก่

บนปกหนังสือไม่มีสัญลักษณ์หรือลวดลายใดๆ หน้ากระดาษแตกเสียหายอย่างชัดเจน

มุมขวาล่างมีรอยพับ ขอบทั้งสองด้านก็มีรอยฉีกขาดเป็นเส้นๆ