บทที่ 39 แก่นแท้ของตลาดผี
คำพูดของเสิ่นหยวนทำให้ใบหน้าที่ร่าเริงของเจ้าของร้านอาหารเช้าในยามค่ำคืนแข็งทื่อขึ้นมาทันที ตลาดที่พลุกพล่านพลันตกอยู่ในความเงียบสงัดน่าขนลุก ดวงตานับไม่ถ้วนจับจ้องมาที่เสิ่นหยวน ร่างของเขาสะท้อนอยู่ในแววตาว่างเปล่าเหล่านั้น แมวเมนคูนสำรวจรอบๆ อย่างระมัดระวัง เสียงคำรามเตือนดังก้องอยู่ในลำคอ ขนของม...