บทที่ 278 ดาบสี่ฉื่อสีเขียว
ดวงอาทิตย์ลอยเด่นกลางฟ้า เมฆขาวกระจายตัวไปทั่วทุกทิศ บนท้องฟ้าสูง ลมพัดแรงส่งเสียงหวีดหวิว เสียงพิณแว่วมาจากกลุ่มเมฆ ราวกับสายน้ำไหลจากภูเขาสูง กระจายไปตามสายลม เสียงลมและเสียงพิณผสานกันอย่างกลมกลืน แฝงไปด้วยความรื่นเริงสดใส แม้เกาเสียนจะไม่เชี่ยวชาญเรื่องดนตรี แต่ก็ฟังออกว่าผู้เล่นพิณมีฝีมือไม่ธรรม...
