ตอนที่ 287 โชคร้าย และสายเกินไป
ตอนที่ 287 โชคร้าย และสายเกินไป “เหอะ! วันนี้ไม่มีใครช่วยเจ้าได้ทั้งนั้น! ถุงฟ้าดิน!” นัยน์ตาของชายชราทอประกายจิตสังหารออกมาพร้อมสีหน้าที่แปรเปลี่ยน ราวกับเขาหวาดเกรงว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรมากไปกว่านี้ ปัจจุบันจึงโบกมือพร้อมกับถุงสีดำที่ลอยลิ่วและขยายขนาดกลางอากาศ ปากถุงขยายออกจนกว้างพอปกคลุมพื้นที่นับร...