(ฟรี) บทที่ 270 (ฟรี)
(ฟรี) บทที่ 270 (ฟรี)
อาจารย์ใหญ่โอวหยางถูกฆ่าตายอีกแล้ว! และคราวนี้ไม่ใช่แค่เขาคนเดียว
นักผจญภัยระดับสูงคนอื่นๆ ที่หนีออกมาไม่ได้ ก็ถูกตัดหัวไปหมดแล้ว
มีเพียงจูหลิง ที่ดูเหมือนจะมีทักษะเพิ่มความเร็วเหนือกว่าคนอื่น จึงหนีรอดกลับมาได้
แต่...........
ความต่างชั้นของพลัง ไม่ใช่สิ่งที่สามารถชดเชยได้ด้วยทักษะเพิ่มความเร็ว
เธอเพิ่งจะเตือน ก็อบลินอาร์คบิชอปก็ขี่สัตว์อสูรร้าย เดินออกมาจากประตูมิติอย่างเชื่องช้า
ร่างกายที่สูงใหญ่หลายร้อยเมตร
ใหญ่กว่าร่างจริงของลิเดียหลายเท่า แค่หัวอย่างเดียว ก็สูงหลายสิบเมตร เทียบเท่ากับตึกสูง!
การปรากฏตัวของมัน เปรียบเสมือนน้ำเย็น ที่สาดใส่หัวของนักผจญภัยที่โลภมากทุกคน!
อีกฝั่งไม่ใช่เมืองก็อบลินธรรมดา ที่พวกเขาจะรังแกได้!
แต่เป็นเมืองขนาดมหึมา
ที่มีตัวตนระดับตำนานอยู่!
“...........”
ที่แนวป้องกัน
สีหน้าของผู้ว่าการหลินก็เปลี่ยนไป ใบหน้าซีดเผือด
“ฉันน่าจะรายงาน ให้เมืองอิงเทียนส่งคนมา...........”
ความเสียใจฉายชัด ทำให้ใบหน้าของผู้ว่าการหลินช่างมืดมน
ถ้าเขาไม่รีบร้อนอยากจะสร้างผลงาน ตอนนี้ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้!
น่าเสียดาย
ตอนนี้เสียใจไปก็เท่านั้น
ก็อบลินอาร์คบิชอป มองเมืองมนุษย์ที่อยู่เบื้องล่าง ดวงตาเป็นประกาย
“ฮ่าๆๆ เครื่องสังเวยนับล้าน!”
“แถมยังไม่มีตัวตนระดับตำนานคอยปกป้อง โชคดีจริงๆ!”
ที่จัตุรัส
ฝูงชนแตกตื่น
“ตูม!”
คนส่วนใหญ่ ต่างก็มี “ทักษะประเมิน” บางคนยังมีทักษะสอดแนมระดับสูง จึงสามารถมองออกได้ว่า ก็อบลินอาร์คบิชอป และสัตว์อสูรตัวนั้น เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่อาจล่วงเกินได้!
ยิ่งไปกว่านั้น
นักผจญภัยระดับสูงที่เข้าไปก่อนไป เกือบทั้งหมดก็ตายหมดแล้ว
“หนี!”
“หนีเร็ว!”
“รีบหนี!”
...........
จากที่เคยตื่นเต้น ก็กลายเป็นความหวาดกลัว
ทุกคนต่างก็พยายามหลบหนี
ใช้ทักษะต่างๆ วิ่งหนีไปทางด้านนอก
ท่ามกลางฝูงชนที่วุ่นวาย อู๋เทียนจูงมือลิเดีย ยืนอยู่ที่เดิม.....
ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวของเขา
...........
อาจารย์ใหญ่โอวหยาง ตายอีกแล้ว!?
“เดี๋ยวก่อน ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดเรื่องนี้!”
อู๋เทียนส่ายหัว สลัดความคิดแปลกๆ ในใจออกไป แล้วก้มลงไปพูดว่า “ลิเดีย เธอรู้ไหมว่านั่นคือตัวอะไร?”
“นั่นคือก็อบลินอาร์คบิชอป ผู้แข็งแกร่งระดับตำนาน” ลิเดียเองก็มีสีหน้าเคร่งเครียด แต่ก็พูดอย่างใจเย็นว่า “นายท่าน ในเมืองสุ่ยเฉิงไม่มีใครสามารถต้านทานระดับตำนานได้ ตอนนี้วิธีที่ดีที่สุด คือข้ามมิติไปยังโลกอื่น...........”
นักผจญภัยทุกคน ต่างก็มีความสามารถ “ข้ามมิติแบบสุ่ม” ลิเดียเองก็รู้
คำแนะนำของเธอ ก็ถือว่าไม่เลว
ที่จัตุรัส มีหลายคนเลือกที่จะข้ามมิติไปยังโลกอื่น อย่างน้อยก็สามารถหลีกเลี่ยงอันตรายในครั้งนี้ได้
อย่างไรก็ตาม
ในไม่ช้า พวกเขาก็พบว่า...........
มิติถูกปิดผนึกแล้ว!
บนท้องฟ้า
ก็อบลินอาร์คบิชอป มองลงมาด้านล่างด้วยรอยยิ้ม คทาในมือเปล่งประกายสีขาว กลายเป็นม่านพลังขนาดใหญ่ ปกคลุมทั่วทั้งเมือง!
ผู้แข็งแกร่งระดับตำนานลงมือ ปิดผนึกมิติของทั้งเมือง ทำให้ไม่สามารถใช้วิธีข้ามมิติ เพื่อหลบหนีได้!
“บ้าเอ๊ย! หนีไม่ได้!”
“ซวยแล้ว นี่น่ะเหรอพลังระดับตำนาน!”
“พวกสมาคมนักผจญภัยในหัวมีแต่ขี้หรือไง เห็นพวกมันบุ่มบ่ามบุกเข้าไปแบบนั้น ก็นึกว่าจะมีโอกาสดีๆ ที่ไหนได้ ดันมาเจอเรื่องแบบนี้!”
บางคนคร่ำครวญด้วยความสิ้นหวัง บางคนก็ด่าทอไม่หยุดปาก
จริงๆ แล้ว ทั้งสมาคมนักผจญภัย และสมาคมผู้ตื่นรู้ ก็ไม่รู้เรื่องนี้เหมือนกัน
ตอนแรก พวกเขาก็ส่งคนไปสอดแนมโลกอีกฝั่งของประตูมิติ แต่ก็อบลินอาร์คบิชอป มี “สมบัติล้ำค่าระดับตำนาน” ที่สามารถทำให้พวกเขาเข้าใจผิด จึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
“นายท่าน รีบหนีเถอะ ถ้าไม่หนีตายแน่” ลิเดียถอนหายใจ ไม่เหลือความหวังอีกต่อไป
อู๋เทียนยิ้ม แล้วพูดว่า “ระดับตำนานแล้วไง?”
“ฉันไม่กลัว!”
สิ้นเสียง
ลิเดียก็มองเขาด้วยความประหลาดใจ
ผู้แข็งแกร่งระดับตำนาน .... อู๋เทียนไม่กลัวจริงๆ เหรอ!?
“ไม่หนี!” อู๋เทียนพยักหน้า
ในสถานการณ์คับขันแบบนี้ จริงๆ แล้วเขาไม่กลัวเลยซักนิด
เพราะเมื่อเผชิญกับวิกฤตแบบนี้
เขามีทางเลือกมากกว่าหนึ่งทาง
อย่างแรก คือใช้วิธีที่รุนแรงที่สุด ปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ราชาเทพ ทิ้งไว้ในร่างกายของเขา การฆ่าระดับตำนาน ไม่ใช่เรื่องยาก
แต่ผลกระทบ และอิทธิพลจะรุนแรงมาก อาจนำมาซึ่งปัญหาใหญ่
นอกจากนี้ อู๋เทียนยังคงสงสัยในตัวตน และเป้าหมายของราชาเทพ ดังนั้นถ้าไม่จำเป็น เขาก็จะไม่ใช้มัน
อย่างที่สอง คือโหลดเซฟ!
อย่างที่สาม คือทักษะ “เทพจุติ” แต่ต้องมาดูว่าจะสู้กับระดับตำนานได้หรือไม่!
“ยังไงซะ ก็โหลดเซฟได้! สู้ซักตั้งเป็นไง?”
สุภาษิตของตระกูลอู๋(ที่โมเมขึ้นเอง) มีอยู่ว่า
ใครปอดแหก แต่ฉันไม่ปอดแหก!
อู๋เทียนอาศัยความสามารถในการโหลดเซฟ ไม่สนว่าจะชนะหรือไม่ เตรียมที่จะเข้าสู่สถานะ “เทพจุติ”!
สู้กันซักตั้ง!
ฮูมมม———!!!
ชั่วขณะถัดมา
แผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่น
แสงสีขาวอันน่าสะพรึงกลัว พุ่งขึ้นจากพื้นดิน ทะลุทะลวงเมฆ บดบังท้องฟ้า!
