บทที่ 601 อาจารย์ ข้าคิดถึงท่าน!
หลี่หรานหันหลังกลับทันที หญิงสาวนางหนึ่งในอาภรณ์สีขาวยืนอยู่ด้านหลัง แม้แต่เสื้อคลุมตัวใหญ่ก็ไม่สามารถปกปิดรูปร่างที่สง่างามได้ ใบหน้าที่งดงามเย็นชาถึงกระดูก คิ้วและดวงตาดูเฉยเมย แต่มีประกายแสงท่ามกลางนัยน์ตาที่จ้องมองมายังเขา “ท่านอาจารย์?” หลี่หรานกล่าวและมองนางอย่างว่างเปล่า เหลิงอู่เหยียนเหลือบม...
