บทที่ 21 192 ครั้ง! 496 คะแนน!

เครือข่ายการต่อสู้ในอวกาศแบ่งออกเป็นโหมดการต่อสู้หลายคนมากกว่า 10 โหมด เช่น เกมเอาชีวิตรอด 1000 คน, เอาชีวิตรอดในอวกาศ, การแข่งขันจัดอันดับ, การจับคู่แข่งขัน, การประลองส่วนตัว เป็นต้น

อย่างเช่นเกมเอาชีวิตรอด 1000 คน หรือเอาชีวิตรอดในอวกาศ มักจะเป็นการจับคู่ทีม 3-10 คน นอกจากจะทดสอบความสามารถส่วนตัวแล้ว ยังทดสอบการทำงานเป็นทีมด้วย จึงได้รับความนิยมอย่างมาก

สตรีมเมอร์ศิลปะการต่อสู้หลายคนมักจะเล่นสองโหมดนี้เป็นประจำ

ถ้าร่วมมือกันดี ก็สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าได้

หลี่หยวน, เหยียนโจว, เฉิงฉี และคนอื่นๆ มักจะรวมทีมเข้าร่วมในยามว่าง แล้วก็โดนถล่มอย่างหนัก...

แต่สำหรับยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้ที่มุ่งมั่นจะไปถึงขีดจำกัดของชีวิตและฝึกฝนทักษะศิลปะการต่อสู้อย่างแท้จริง

พวกเขามักจะมุ่งเน้นไปที่ 'การแข่งขันจัดอันดับ'

ทั้งสองฝ่ายมีสมรรถนะร่างกายเท่ากันทั้งหมด สามารถเลือกอาวุธโบราณได้อย่างอิสระ... สิ่งที่แข่งขันกันคือทักษะศิลปะการต่อสู้และจิตสำนึกในการต่อสู้ของทั้งสองฝ่าย

เป็นการต่อสู้ทางศิลปะการต่อสู้ที่บริสุทธิ์ที่สุด

มีเพียงผู้ชนะเท่านั้นที่มีชีวิตรอด

ตั้งแต่ม.5 เป็นต้นมา นอกจากการฝึกฝนในโลกจริงแล้ว หลี่หยวนใช้เวลาวันหยุดหนึ่งวันต่อสัปดาห์ ปิดเทอมฤดูร้อน ปิดเทอมฤดูหนาว... เกือบทั้งหมดไปกับการแข่งขันจัดอันดับ

สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ต้องการฝึกฝนทักษะศิลปะการต่อสู้ของตนเองผ่านการต่อสู้เสมือนจริงที่ใกล้เคียงกับการต่อสู้จริงทีละการต่อสู้

...

ในพื้นที่การต่อสู้ของการแข่งขันจัดอันดับ มีเวทีขนาดใหญ่ ไม่มีผู้ชมแม้แต่คนเดียว

ฉึบ! ฉึบ! หลี่หยวนและร่างสีแดงเพลิงปรากฏขึ้นพร้อมกันที่สองฝั่งของเวที

"หลี่หยวน?"

"หลินหลานเยว่ เธอก็จับคู่แข่งขันจัดอันดับเหรอ?" ทั้งสองคนตาโต ต่างก็ไม่ทันตั้งตัว

ทั้งสองฝ่ายไม่มีใครคิดว่า หลังจากการประลองจบลงไม่ถึงสองนาที จะถูกจับคู่กันอีกครั้ง

มันหายากมาก

ไม่ว่าจะเป็นการแข่งขันจัดอันดับหรือการจับคู่แข่งขัน ล้วนเป็นการจับคู่กับยอดฝีมือระดับเดียวกันทั่วโลก

ยอดฝีมือระดับทองทั่วโลกมีเท่าไหร่? อย่างน้อยก็สิบล้านคน

ทั้งสองฝ่ายต่างเงียบไป สามวินาทีต่อมา

"ฉันจะไม่ยอมแพ้"

หลินหลานเยว่เอ่ยปากก่อน เธอจ้องมองหลี่หยวน พูดเสียงเย็น "ทักษะศิลปะการต่อสู้ของน่ยอาจจะแข็งแกร่งกว่าฉันเล็กน้อย แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องแพ้"

"อืม อืม คุณพูดถูก" หลี่หยวนพยักหน้า

42 วินาทีต่อมา

บนเวที

"ฉึก!"

หอกราวกับมังกร หลี่หยวนพุ่งออกไปอย่างฉับพลันอีกครั้ง หอกอันดุดันทะลุทรวงอกของหลินหลานเยว่อีกครั้ง

"นาย..." หลินหลานเยว่อดทนต่อความเจ็บปวดรุนแรงจากการถูกหอกใหญ่แทงทะลุร่าง เพิ่งจะร้องออกมาได้คำเดียว

ทั้งร่างก็กลายเป็นความว่างเปล่า

"ฉลาดขึ้นนิดหน่อย ไม่ได้โจมตีอย่างดุเดือดแล้ว คอยหยั่งเชิงอยู่ตลอด" หลี่หยวนเก็บหอก ส่ายหน้าเบาๆ "น่าเสียดายที่ฉันแค่แสร้งเปิดช่องโหว่นิดเดียว ก็หลงกลอีกแล้ว"

"นายอยากเอาชนะฉันมากเกินไป"

"ยิ่งอยากชนะ ก็ยิ่งง่ายที่จะแพ้" หลี่หยวนพึมพำ "ต้องรักษาสภาพจิตใจให้มั่นคงเสมอ"

"มั่นคงเหมือนสุนัขแก่ ถึงจะมุ่งหน้าไปได้อย่างไม่หยุดยั้ง"

ตอนนี้

หลี่หยวนได้รับการแจ้งเตือนจากระบบแล้ว "ขอแสดงความยินดี ผู้พิทักษ์·หยวน คุณชนะการแข่งขันจัดอันดับระดับทองครั้งนี้ คะแนน +10!"

"คะแนนระดับของเธอสูงกว่าฉัน"

"ดังนั้นระบบจึงตัดสินว่า ฉันชนะแล้วได้โบนัสคะแนนเหรอ?" หลี่หยวนคิดในใจ

ชนะการต่อสู้หนึ่งครั้ง ได้ 10 คะแนน ถือว่าสูงมากแล้ว

"จับคู่ต่อ" หลี่หยวนนึกในใจ

...

ในพื้นที่ส่วนตัวอีกแห่งหนึ่ง

"น่ารำคาญจริง!!"

"ไอ้หลี่หยวนบ้านั่น ต้องตั้งใจแน่ๆ อาาา!!"

หลินหลานเยว่ผมแดงยืนอยู่คนเดียวในฉากอวกาศ ในที่สุดก็ทนไม่ไหว ระเบิดอารมณ์ออกมา กัดฟันพูดกับตัวเอง "ฉันสาปแช่งให้นายไม่ได้แต่งงานชาตินี้"

แพ้แล้ว หลินหลานเยว่ไม่สนใจ

เธอแพ้ในการแข่งขันจัดอันดับมาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว

ถ้าแค่แพ้หลี่หยวนสองครั้งธรรมดา เธอก็คงไม่โกรธขนาดนี้

เมื่อตกลงจะประลอง เธอก็เตรียมใจไว้แล้วว่าอาจจะแพ้

จุดสำคัญ

คือวิธีการแพ้

สองครั้ง ทั้งคู่ถูกหอกแทงทะลุหน้าอก ครั้งหนึ่งอาจเป็นเรื่องบังเอิญ แต่สองครั้ง ยังจะเป็นเรื่องบังเอิญอีกหรือ?

"ใจเย็น! หลินหลานเยว่ เธอต้องใจเย็น" หลินหลานเยว่สูดหายใจลึก พยายามทำให้ตัวเองสงบลง "การฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ ต้องใจเย็นก่อน เจอเรื่องอะไรก็ต้องไม่ตื่นตระหนก"

ทันใดนั้น

ติ๊ง — มีสายเรียกเข้า

มองชื่อที่แสดงบนหน้าจอการติดต่อ

"พี่รอง?" หลินหลานเยว่ลังเลเล็กน้อย พูดเสียงเบา "เสี่ยวชิง รับสาย"

อึ้ม~ ภาพเปลี่ยนไป หน้าจอแสดงชายหนุ่มคนหนึ่ง สวมชุดศิลปะการต่อสู้สีฟ้า ดูหล่อเหลาทีเดียว

ใบหน้าของชายหนุ่มคล้ายคลึงกับหลินหลานเยว่อยู่บ้าง

"น้องสาว" ชายหนุ่มยิ้มพูด

"พี่รอง" หลินหลานเยว่กดความหงุดหงิดในใจลง ยิ้มบางๆ "ทำไมจู่ๆ ถึงติดต่อมาหาหนูล่ะ"

"ยังไง? พี่ติดต่อเธอไม่ได้เหรอ?" ชายหนุ่มยิ้มพูด

"ฮึ!"

หลินหลานเยว่อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงฮึ "พี่รอง พี่ลองนับดูสิว่าไม่ได้ติดต่อหนูมานานเท่าไหรแล้ว"

ชายหนุ่มยิ้มอย่างเอ็นดู พูดว่า "พี่ได้ยินเสี่ยวเชียงบอกว่า เธอแพ้การประลองกับเพื่อนร่วมชั้นในเครือข่ายการต่อสู้ในอวกาศ ก็เลยรีบมาถามไถ่เธอไง"

"กู่เชียงหานปากโป้งนี่" หลินหลานเยว่ขมวดคิ้วพูด "พรุ่งนี้ไปโรงเรียนต้องสั่งสอนเขาแล้ว"

"เสี่ยวเชียงก็แค่เป็นห่วงเธอ ถึงได้บอกพี่" ชายหนุ่มยิ้มพูด "เธอก็เป็นพี่สาวเขานะ อย่ารังแกเขามากนัก"

"รู้แล้วน้า—" หลินหลานเยว่ลากเสียงยาว

แต่ในใจกลับกำลังคิดว่า พรุ่งนี้ไปถึงโรงเรียนจะจัดการกู่เชียงหานยังไงดี

"พี่ดูวิดีโอการต่อสู้ของเธอแล้ว" ชายหนุ่มพูดอย่างจริงจัง "ที่เธอแพ้ก็เป็นเรื่องปกติ นอกจากเสียเปรียบเรื่องอาวุธแล้ว ทักษะหอกของเด็กผู้ชายคนนั้นก็สูงกว่าเธอมาก พี่ประเมินว่าน่าจะถึงขั้นกลางของระดับ 3 แล้ว"

"ขั้นกลางของระดับ 3 เหรอ?" หลินหลานเยว่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เธอรู้จักการแบ่งระดับของทักษะศิลปะการต่อสู้

หลินหลานเยว่รู้สึกได้ว่าทักษะศิลปะการต่อสู้ของหลี่หยวนสูงกว่า แต่ไม่คิดว่าจะแข็งแกร่งกว่าตัวเองมากขนาดนี้

"ทักษะของเขา น่าจะอยู่ในระดับ 3 เหมือนกัน อาจจะมีโอกาสติดอันดับใน 'อันดับเยาวชนดาวสีน้ำเงิน' ด้วยซ้ำ" ชายหนุ่มพูด "พอจะมีคุณสมบัติรับตรงได้แล้ว"

"อันดับเยาวชนดาวสีน้ำเงิน?" หลินหลานเยว่ยิ่งประหลาดใจ

ด้วยมุมมองของครอบครัวเธอ ย่อมเข้าใจความหมายของอันดับนี้ดี

"คุณสมบัติร่างกายของเขาเป็นยังไง?" ชายหนุ่มถามอย่างไม่ใส่ใจนัก

"ก็ธรรมดา คงประมาณระดับ 6 ต้นๆ ยังไม่ตื่นพลังพิเศษทางศิลปะการต่อสู้" หลินหลานเยว่ส่ายหน้า

เธอก็พอรู้จักสถานการณ์ของหลี่หยวนอยู่บ้าง

"ยังไม่ตื่นพลังพิเศษทางศิลปะการต่อสู้เหรอ?" ชายหนุ่มอึ้งไป ส่ายหน้าพูด "น่าเสียดายหน่อย"

ชายหนุ่มก็แค่ถามไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้สนใจจริงๆ

สำหรับเขาแล้ว ความดีหรือไม่ดีของหลี่หยวนไม่สำคัญ

"น้องสาว ทักษะของเธอเพิ่งจะพัฒนาถึงระดับ 3 ใช่ไหม" ชายหนุ่มยิ้มพูด "ถ้าประลองกันปกติ ร้อยครั้งเธอก็ยากจะชนะเด็กผู้ชายคนนั้นสักครั้ง"

หลินหลานเยว่กัดริมฝีปากล่างโดยไม่รู้ตัว

ในใจเธอไม่ยอมรับ แต่ก็รู้ดีว่าสายตาของพี่ชายคนรองเธอ ยังแม่นยำกว่าอาจารย์ซวี่ป๋อเสียอีก

"การมีอัจฉริยะทางศิลปะการต่อสู้แบบนี้เป็นเพื่อนร่วมชั้น ก็เป็นเรื่องดีนะ" ชายหนุ่มยิ้มพูด "ก็ถือว่าเป็นการเตือนสติเธอหน่อย จะได้ไม่คิดว่าตัวเองเป็นที่หนึ่งของชั้นปีแล้วหยิ่งผยองไป"

"หนูไม่ได้เป็นแบบนั้นสักหน่อย" หลินหลานเยว่ขมวดคิ้ว "พี่รอง พี่มาปลอบใจหนู หรือมาสั่งสอนหนูกันแน่?"

"ฮ่าๆ ได้"

"ความผิดของพี่เอง ไม่สั่งสอนเธอแล้ว" ชายหนุ่มหัวเราะ "เธอฝึกฝนทักษะให้ดีๆ นะ ยังมีเวลาอีกครึ่งปี พยายามติดอันดับเยาวชนดาวน้ำเงินให้ได้"

"มีประวัตินี้ พอเข้ามหาวิทยาลัยสวรรค์ซิงหัวก็จะได้รับความสนใจมากขึ้น พ่อก็จะขอทรัพยากรจากตระกูลมาให้เธอได้มากขึ้นด้วย" ชายหนุ่มพูด

"อืม หนูรู้แล้ว" หลินหลานเยว่พยักหน้า

เธอก็อายุไม่น้อยแล้ว ใกล้จะบรรลุนิติภาวะ เข้าใจสถานการณ์การดำเนินงานของตระกูลดี

ลูกหลานมีมากเกินไป มีแต่ตัวเองที่โดดเด่นพอ ถึงจะได้รับการบ่มเพาะด้วยทรัพยากรของตระกูล

ไม่อย่างนั้น แม้จะบรรลุนิติภาวะแล้ว ก็จะได้รับเงินเดือนละ 50,000 เหรียญดาวสีน้ำเงินเป็นค่าครองชีพเท่านั้น

อย่างอื่นก็ไม่ต้องคิดแล้ว

"อีกสองสัปดาห์ พี่กับพี่ใหญ่จะกลับมาจากประเทศอเมริกา จะมาเยี่ยมเธอโดยเฉพาะ" ชายหนุ่มยิ้มพูด

"พวกพี่จัดการเรื่องเสร็จแล้วเหรอ? พ่อมาด้วยไหม?" หลินหลานเยว่ดูตื่นเต้นมาก

"พ่อต้องไปประเทศรัสเซีย ทางกองทัพยังมีธุระ" ชายหนุ่มส่ายหน้าพูด

"อ่อ!" หลินหลานเยว่าเม้มปาก ดูผิดหวังอยู่บ้าง

ไม่นานนัก

หลินหลานเยว่ปิดการสนทนากับพี่ชายคนรอง

"ทักษะหอกระดับ 3 ขั้นกลาง วรยุทธ์ระดับ 3?" หลินหลานเยว่พึมพำ "หลี่หยวนคนนี้ พัฒนาเร็วจริงๆ"

เธอจำได้ชัดเจน

ตอน ม.4 ในการจัดอันดับของชั้นปีไม่มีชื่อหลี่หยวน อีกฝ่ายเพิ่งจะโดดเด่นขึ้นมาตอน ม.5

เพียงแค่หนึ่งปี ก็พุ่งขึ้นมาติดอันดับ 30 ของชั้นปีในการสอบปลายภาคของ ม.5 คะแนนทักษะศิลปะการต่อสู้ยังแซงหน้าเธอไปอีก

จริงๆ แล้ว การเสียตำแหน่งที่หนึ่งในรายวิชาเดียวแทบไม่มีผลกระทบต่อหลินหลานเยว่เลย

แต่ก็ทำให้เธอจดจำชื่อหลี่หยวนได้

"การสอบครั้งนั้น คะแนนทักษะของฉันน้อยกว่าแค่ไม่กี่คะแนน แสดงว่าช่องว่างไม่ได้มากนัก" หลินหลานเยว่กัดฟัน "ตอนนี้ ทักษะศิลปะการต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งกว่าฉันมากขนาดนี้แล้วเหรอ?"

หลินหลานเยว่ไม่ค่อยเข้าใจ

ทั้งๆ ที่ตัวเองได้รับการศึกษาด้านศิลปะการต่อสู้ที่ดีที่สุดตั้งแต่เด็ก มีอาจารย์สอนดาบโดยเฉพาะ ตัวเองก็ฝึกฝนอย่างหนัก... แต่กลับถูกอีกฝ่ายไล่ตามและแซงหน้าอย่างรวดเร็ว

"บางที"

"ก็อย่างที่พ่อพูด โลกนี้มีอัจฉริยะอยู่เสมอ" หลินหลานเยว่ส่ายหน้าเบาๆ "น่าเสียดายที่ยังไม่ตื่นพลังพิเศษทางศิลปะการต่อสู้ อยากจะมีความสำเร็จใหญ่ในวงการศิลปะการต่อสู้ ยากเกินไป"

ปากของเธอโกรธ คิดว่าในการประลองสองครั้งนี้ หลี่หยวนตั้งใจทำ

แต่ในส่วนลึกของจิตใจ หลินหลานเยว่รู้สึกเสียดายหลี่หยวนอยู่บ้าง

"ต่อไปเถอะ"

"ตามวิธีฝึก 'จิตใจ' ที่พ่อช่วยฉัน ฉันน่าจะทำการแข่งขันจัดอันดับได้ประมาณสี่สิบครั้งต่อเนื่อง" หลินหลานเยว่เริ่มจับคู่ต่อ

คนทั่วไปเล่นเกมอิเล็กทรอนิกส์ เล่นนานๆ ก็ปวดหัว

การต่อสู้เสมือนจริงในเครือข่ายการต่อสู้ในอวกาศ เป็นภาระต่อจิตใจและสติมากกว่านั้นมาก

โดยเฉพาะเมื่อบาดเจ็บและพ่ายแพ้ ความเจ็บปวดรุนแรงนั้นเป็นการกระตุ้นจิตใจอย่างรุนแรง

ดังนั้น การต่อสู้เสมือนจริงจึงไม่สามารถดำเนินต่อไปได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

...

3 ทุ่ม

เครือข่ายเสมือนจริง เครือข่ายการต่อสู้ในอวกาศ ในพื้นที่ส่วนตัวของหลี่หยวน

"ในที่สุด ก็ใกล้แล้ว" หลี่หยวนสูดหายใจลึก สายตากวาดมองหน้าจอการแข่งขันจัดอันดับของตัวเอง:

การแข่งขันจัดอันดับ: ระดับทอง

คะแนน: 496 (1000 คะแนนสามารถเข้าร่วมการแข่งขันเลื่อนขั้น)

...

ตั้งแต่บ่ายสองโมงถึงสามทุ่ม

เจ็ดชั่วโมง หลี่หยวนแทบไม่ได้หยุดพัก ต่อสู้ติดต่อกัน 192 ครั้ง

ชนะ 120 ครั้ง แพ้ 72 ครั้ง

และสะสมคะแนนจาก 112 คะแนน ขึ้นมาถึง 496 คะแนน

เหลืออีกแค่ 4 คะแนนก็จะถึง 500 คะแนน เหลือแค่ชัยชนะอีกหนึ่งครั้งเท่านั้น

(จบบท)