บทที่ 252
บทที่ 252 ในขณะที่ก้อนเนื้อสีดำน่าขยะแขยงค่อยๆ โผล่ออกมาจากแผล มันก็ยังคงขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับส่งเสียงร้องไห้แหลมเล็กน่าขนลุก "แง๊ แง๊" เหมือนเด็กทารก เสียงแหลมบาดแก้วหู สร้างความหวาดผวาให้กับทุกคนในห้อง เพียงแค่ได้เห็นก้อนเนื้อสีดำที่เคลื่อนไหวไปมา ก็เกินพอที่จะทำให้ทุกคนขนลุกขนพองแล้ว ยิ่งไ...