บทที่ 217 เป็นเจ้า
“หินวิญญาณนับพัน” เสียงของหลูมู่หยานไม่ดังเกินไป แต่มันชัดก้องไปทั่วสถานที่ คนของหยุนซีโม่ที่นั่งข้าง ๆ ยิ้มบาง ๆ ไม่ว่านางจะมีหินจิตวิญญาณหรือไม่ พวกเขาไม่กังวลเลย พวกเขาทุกคนรู้ว่าอารมณ์ของนางจะไม่ปล่อยให้ตัวเองต้องทนทุกข์ทรมาน มู่ตันเห็นหลูมู่หยานมองมาที่ตนเองอย่างยั่วยุ “หนึ่งพันสอง” “หนึ่งพันห...