บทที่ 137 ไนท์แมร์
บทที่ 137 ไนท์แมร์ ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน จู่ๆ ออร่าศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่ก็แผ่ซ่านไปทั่วสวรรค์และโลกในวิหาร ราวกับว่าเจตจำนงโบราณตื่นขึ้น ราวกับว่าพระเจ้าที่ถูกฝังอยู่ในอาณาจักรอันเก่าแก่ของพระเจ้าฟื้นคืนชีพ และออร่าอันน่าสะพรึงกลัวได้แผ่ขยายไปทั่วกาแล็คซีในทันที ไม่ว่าจะเป็นบนดาวดวงใดดวงหนึ...
