ตอนที่ 44 ลงชื่อเข้าใช้ที่เกาะหมอก

บนท้องฟ้า หวังอี้เหินดาบเหมือนกับเซียนในตำนาน

หมอกหนามาก แม้แต่สายตาของหวังอี้ก็มองเห็นได้เพียงระยะทางประมาณสองร้อยเมตรเท่านั้น แม้ว่าจะใช้พลังจิต แต่ก็สามารถรับรู้ได้ในระยะที่ใกล้เคียงกัน

เมื่อมาถึงบริเวณใจกลางทะเลสาบ หวังอี้ก็ต้องลดระดับความสูงลง

"สองร้อยเมตร น่าจะเพียงพอแล้ว" ที่ความสูงนี้ หวังอี้สามารถมองเห็นผิวทะเลสาบได้อย่างเลือนลาง โดยไม่ต้องกังวลว่าจะถูกสัตว์ประหลาดในทะเลสาบโจมตีอย่างกะทันหัน

หมอกสีขาวปกคลุม พืชน้ำไหวเอน น้ำในทะเลสาบไหลเชี่ยว มีเสียงคำรามดังขึ้นเป็นระยะๆ ไม่รู้ว่ามีสัตว์ประหลาดอยู่มากแค่ไหน

"วูบ!" สิ่งมีชีวิตคล้ายมังกรที่มีความยาวกว่าร้อยเมตร เกล็ดสีดำม่วง และลำตัวที่ใหญ่กว่าถังน้ำโผล่ออกมาจากผิวน้ำ ก่อให้เกิดคลื่นลูกใหญ่

หวังอี้มองดูอย่างเย็นชา แล้วบินต่อไปยังใจกลางทะเลสาบ

สัตว์ประหลาดที่อาศัยอยู่ในทะเลสาบแห่งหมอกเหล่านี้ไม่ใช่เป้าหมายในการเดินทางของเขา

ในระหว่างนั้น หวังอี้ก็ถูกสัตว์ประหลาดในทะเลสาบโจมตีหลายครั้ง แต่เขาก็จัดการด้วยมีดบิน

เมื่อเดินทางไปเรื่อยๆ และค้นหาไปเรื่อยๆ ในไม่ช้า เกาะแห่งหนึ่งก็ปรากฏต่อสายตาของหวังอี้

เป็นเกาะที่มีพืชพรรณอุดมสมบูรณ์ เขียวขจี ปกคลุมด้วยหมอก และเงียบสงบ

หวังอี้ลอยตัวนิ่งๆ อยู่กลางอากาศ สังเกตเกาะลึกลับที่เงียบสงบแห่งนี้สักครู่ แล้วจึงค่อยๆ บินเข้าไป ในระหว่างนั้น จิตใจของเขาก็อยู่ในสภาวะเตรียมพร้อมสูงสุด

ฟู่ หวังอี้ลงมาจากฟากฟ้า รองเท้าบู๊ตเหยียบเบาๆ บนหาดทรายที่นุ่ม

"ลงชื่อเข้าใช้" หวังอี้เปิดแผงลงชื่อเข้าใช้สีทองโดยไม่ลังเล

เมื่อแสงสีทองสว่างขึ้นเป็นสัญลักษณ์ พร้อมๆ กันนั้น หวังอี้ก็ได้ยินเสียงที่ไพเราะอีกครั้ง

[ติ๊ง ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ลงชื่อเข้าใช้สำเร็จ รางวัลต้นกล้าเถาวัลย์เมฆาหนึ่งต้น]

[ต้นกล้าเถาวัลย์เมฆาได้ถูกใส่ลงในพื้นที่แผง]

[จำนวนครั้งที่สามารถลงชื่อเข้าใช้ที่สถานที่นี้ได้คือ: 0]

"เอ๊ะ" คิ้วของหวังอี้กระตุก

เขาสามารถมองเห็นได้ว่า มีการแสดงเพิ่มขึ้นที่ด้านล่างของแผงลงชื่อเข้าใช้สีทอง ซึ่งเป็นพื้นที่สี่เหลี่ยมที่มีช่องๆ หนึ่งในช่องมีต้นไม้ที่เหมือนกับต้นฟักทองวางอยู่เงียบๆ ความยาวเพียงสองเมตรเศษๆ

นี่คือ 'ต้นกล้าเถาวัลย์เมฆา'

เถาวัลย์เมฆาเป็นพืชชีวิตชนิดหนึ่งที่ได้รับความนิยมอย่างมากในจักรวาล เป็นที่ชื่นชอบของผู้แข็งแกร่งและลูกศิษย์ของผู้แข็งแกร่ง

มูลค่าของเถาวัลย์เมฆาหนึ่งต้นนั้นสูงมากในจักรวาล

ในระหว่างกระบวนการเพาะปลูก เถาวัลย์เมฆาสามารถพัฒนาและแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างต่อเนื่อง เถาวัลย์เมฆาที่เติบโตเต็มที่สามารถใช้ปกป้องร่างกายหรือใช้โจมตีศัตรูได้ เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด

เส้นทางวิวัฒนาการของเถาวัลย์เมฆามีมากมายหลายแบบ ซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับสมบัติล้ำค่าต่างๆ ที่สามารถดูดซับได้

หากวางไว้บนโลก จะสามารถดูดซับพลังจักรวาลได้เท่านั้น ถึงขั้นสูงสุดก็จะมีพลังระดับดาวเคราะห์ขั้นที่เจ็ดหรือแปด

แต่ถ้าเลี้ยงด้วยสมบัติล้ำค่าต่างๆ ก็สามารถกลายเป็น 'อมตะ' ได้ แต่ค่าใช้จ่ายนั้นสูงมาก

...

หวังอี้คิดทบทวนข้อมูลเกี่ยวกับ 'เถาวัลย์เมฆา' การลงชื่อเข้าใช้ 'หมู่เกาะหมอก' เพื่อรับ 'เถาวัลย์เมฆา' นั้นค่อนข้างเหนือความคาดหมายของเขา

หวังอี้เผยให้เห็นสีหน้าที่ไม่พอใจ

น่าเสียดายที่นี่เป็นเพียงต้นกล้า หากต้องการเติบโตไปถึงระดับดาวเคราะห์ อาจต้องใช้เวลานานพอสมควร

เว้นแต่จะมีสมบัติล้ำค่าอย่าง 'คริสตัลมู่หยา' เพื่อเพิ่มความเร็วในการเติบโต

และการเพาะปลูก 'เถาวัลย์เมฆา' นั้นไม่ง่ายนัก หากไม่มีใครแนะนำ หวังอี้ก็คงไม่รู้เรื่องนี้

"แต่มีก็ยังดีกว่าไม่มี..." หวังอี้สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วมองไปที่เกาะที่ปกคลุมด้วยหมอกสีขาว เงียบสงบ และมีต้นไม้หนาแน่น ราวกับป่าดึกดําบรรพ์โบราณอีกครั้ง

หวังอี้รู้ดีว่าบนเกาะนี้มีวิญญาณพืชจำนวนมาก

ในโลกนี้ ต้นกำเนิดของวิญญาณพืชนั้นไม่มีการกล่าวถึงที่เป็นเอกภาพ บางคนกล่าวว่าวิญญาณพืชเกิดจากการกลายพันธุ์พิเศษ บางคนก็กล่าวว่าวิญญาณพืชวิวัฒนาการมาจากการดูดซับพลังพิเศษตามธรรมชาติของจักรวาล... กล่าวโดยสรุปก็คือ มีการกล่าวถึงมากมาย แต่ไม่มีข้อสรุปที่แน่นอน

แต่มีข้อหนึ่งที่ได้รับการยืนยัน นั่นคือ หลังจากที่พืชพรรณเปลี่ยนแปลงไปแล้ว กลายเป็น 'วิญญาณพืช' ตราบใดที่ไม่เข้าใกล้ก็จะไม่มีอันตรายใดๆ และวิญญาณพืชแต่ละอย่างก็เปรียบเสมือนการรวบรวมแก่นแท้ของสวรรค์และโลก ซึ่งล้วนมีสรรพคุณพิเศษ

คำแปลภาษาไทยของประโยคนี้คือ:

แต่หวังอี้รู้ว่า สิ่งที่เรียกว่า 'วิญญาณพืช' แท้จริงแล้วมาจากฝีมือของบาบาต้า สิ่งมีชีวิตอัจฉริยะจากยานอวกาศอวิ๋นโม่ที่ฝังลึกอยู่ใต้เกาะหมอกมานานถึงห้าหมื่นปี เจ้านายของบาบาต้าเคยเป็นผู้ที่แข็งแกร่งมาก แต่ถูกศัตรูสังหารวิญญาณจนสิ้น และสุดท้ายก็เสียชีวิตบนโลก ยานอวกาศเองก็ได้รับความเสียหายอย่างหนักจนไม่สามารถใช้งานได้ ต้องอยู่ใต้ดินเรื่อยมา

และอำนาจของดาวอวิ๋นโม่ก็ถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิง! โลกจึงรอดพ้นมาได้เพราะเจ้านายของบาบาต้าได้ใช้วิชาลับด้านอวกาศที่ทรงพลังบังพิกัดในจักรวาลมืดก่อนที่จะเสียชีวิต ทำให้คนนอกไม่สามารถค้นพบตำแหน่งของโลกได้

ความปรารถนาของบาบาต้าคือการหาผู้สืบทอดที่เหมาะสมให้กับเจ้านายที่เสียชีวิตไป

และผู้สืบทอดนี้จะต้องมีความสามารถทางจิตวิญญาณที่สูงมาก หรือพูดอีกอย่างคือ 'ความกว้างของสมอง' ที่สูงมาก!

ในเนื้อเรื่องเดิม ความกว้างของสมองของหลัวเฟิงสูงถึง 21! เป็นมนุษย์โลกที่มีความกว้างของสมองสูงที่สุด จึงได้รับเลือกจากบาบาต้าให้เป็นผู้สืบทอดของดาวอวิ๋นโม่

พูดถึงเรื่องนี้ บาบาต้าในฐานะสิ่งมีชีวิตอัจฉริยะนั้น โดยเนื้อแท้แล้วเป็นสิ่งที่มีอยู่จริงในโลกเสมือน หากไม่มีเครื่องมือ ก็ยากที่จะออกจากยานอวกาศได้ด้วยตัวเอง

เพื่อคัดเลือกศิษย์ให้กับเจ้านาย ในช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของมนุษยชาติ เมื่อผู้แข็งแกร่งของมนุษย์เพิ่งปรากฏตัว บาบาต้าก็โยนเมล็ดเถาวัลย์เมฆาออกไป และเลี้ยงด้วยคลิสตัลมู่หยาสามเม็ดเพื่อให้ความแข็งแกร่งเติบโตอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกัน ก็มีคริสตัลมู่หยาสองเม็ดที่ถูกบดเป็นผง ซึ่งถูกดูดซับโดยต้นไม้บางต้น ก่อตัวเป็นสิ่งที่เรียกว่า 'วิญญาณพืช'นี่คือเหตุผลที่เกาะหมอกเงียบสงบมาก บนเกาะนั้น นอกจาก 'วิญญาณพืช' จำนวนมากแล้ว ยังมีเถาวัลย์เมฆาที่น่ากลัวอีกด้วย

สัตว์ประหลาดในทะเลสาบอื่นๆ ไม่กล้าขึ้นไปเลย

แม้แต่บนโลกในปัจจุบัน นอกจาก 'หง' และ 'เทพสายฟ้า' แล้ว ก็ไม่มีผู้แข็งแกร่งของมนุษย์คนใดที่จะสามารถต่อกรกับเถาวัลย์เมฆาต้นนี้ได้

หวังอี้ครุ่นคิดอยู่ในใจ เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะไปยุ่งกับเถาวัลย์เมฆาต้นนี้ในตอนนี้ เพราะสู้ไม่ได้

ยานอวกาศที่บาบาต้าอยู่ตั้งอยู่ลึกลงไปหนึ่งหมื่นกว่ากิโลเมตรใต้เกาะหมอก และยังมีการปลอมตัว หากบาบาต้าไม่เต็มใจ ก็จะไม่สามารถค้นหายานอวกาศได้เลย

เว้นแต่บาบาต้าจะคิดว่าเขา 'มีพรสวรรค์ที่แตกต่าง' เป็นอัจฉริยะที่สามารถสืบทอดเสื้อคลุมของเจ้านายเขาได้ ก็อาจจะพาเขาไปได้