ตอนที่ 12 ซ่อนพรสวรรค์เล็กๆ น้อยๆ

เหนือยอดเขาเต่าหยวน แสงทองสาดส่องลงมา เสียงสวรรค์ดังก้องไปทั่วทั้งสำนักเกาซาน เหล่าศิษย์จำนวนมากหันมองไปทางยอดเขาเต่าหยวน ซึ่งเป็นยอดเขาที่ลึกลับที่สุดของสำนัก และเป็นสถานที่ที่เหล่าหัวหน้ายอดเขาต่อสู้กันบ่อยที่สุด

ยอดเขาเต่าหยวนเป็นดั่งดินแดนลึกลับในใจของศิษย์หลายคน แม้จะเป็นหนึ่งในเจ็ดยอดเขาของสำนักเกาซาน แต่กลับมีตัวตนที่ไม่เด่นชัด ศิษย์จำนวนมากรู้จักชื่อของผู้นำยอดเขาเต่าหยวน แต่ไม่เคยเห็นตัวจริง เพราะมียันต์ป้องกันถึง 99 ชั้นรอบยอดเขา ประกอบไปด้วยค่ายกลป้องกัน โจมตี ซ่อนเร้น และคุณสมบัติอื่นๆ อีกหลายสิบแบบ หากไม่ได้รับอนุญาตจากฮั่วหยุนเฟย ไม่มีใครสามารถขึ้นยอดเขาได้

สถานการณ์ที่ไม่เหมือนใครนี้ ทำให้ยอดเขาเต่าหยวนและผู้นำยอดเขาเต่าหยวนในตำนานยิ่งกลายเป็นปริศนามากขึ้นไปอีก ศิษย์เอกจากยอดเขาอื่นอาจเคยเห็นฮั่วหยุนเฟยเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น

แสงสีทองอันศักดิ์สิทธิ์ปกคลุมอยู่หนึ่งวันเต็มๆ จนกระทั่งยามเย็น ความเคลื่อนไหวรอบยอดเขาเต่าหยวนก็กลับคืนสู่ความสงบ

"อาจารย์ ข้าบรรลุระดับทงเทียนขั้น 9 แล้ว!" เย่ปู้ฝานเกือบจะกระโดดด้วยความตื่นเต้น ฮั่วหยุนเฟยทำให้เขาจากมนุษย์ธรรมดาก้าวข้ามสู่ระดับทงเทียนขั้น 9 นี่เป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน!

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังมีร่างศักดิ์สิทธิ์โบราณ เส้นลมปราณที่แข็งแกร่งดุจเหล็กกล้าของเขายากที่จะเปิดทะลวงได้ แต่ในมือของฮั่วหยุนเฟย กลับทำได้อย่างง่ายดาย ซึ่งเป็นสิ่งที่แม้แต่อาจารย์ยอดเขาแต่ละแห่งของสำนักเซียนเต๋าอี้ก็ไม่สามารถทำได้

"ไม่เลว นี่แหละถึงจะสมกับเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์" ฮั่วหยุนเฟยพยักหน้าด้วยความพอใจ ในขณะนี้รอบกายของเย่ปู้ฝานเปล่งประกายทองอ่อนๆ เมื่อเขาหมุนเวียนพลังปราณ เลือดทองคำจะรวมตัวกันเป็นพลังที่ทรงพลัง การเคลื่อนไหวของเขาแสดงออกถึงท่าทางของอัจฉริยะชั้นยอด

ตอนนี้ในสำนักเกาซาน นอกจากฮั่วหยุนเฟยแล้ว เย่ปู้ฝานน่าจะเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์อันดับหนึ่ง

เย่ปู้ฝานคุกเข่าลง น้ำตาคลอเบ้า "อาจารย์ ศิษย์…"

ฮั่วหยุนเฟยแกล้งทำหน้าขรึม "รีบลุกขึ้น ข้าเป็นอาจารย์ของเจ้า นี่คือสิ่งที่ข้าควรทำ ไม่ต้องขอบคุณ"

"ไม่ ศิษย์ต้องจดจำพระคุณนี้ไว้ หากวันใดอาจารย์ประสบปัญหาและต้องการให้ศิษย์สละชีวิต ศิษย์จะไม่ลังเลแม้แต่น้อย" เย่ปู้ฝานกล่าวอย่างจริงจังพร้อมคำนับด้วยความเคารพ

"ข้าจะมีเรื่องอะไรได้?" ฮั่วหยุนเฟยหัวเราะ "ในยุคนี้ อย่าว่าแต่อาณาจักรตะวันออกเลย แม้แต่จงโจว หรือทั้งดาวเหนือ เป่ยโต้ว? ก็ไม่มีใครที่จะพรากชีวิตข้าไปได้!!!"

เย่ปู้ฝานที่ยังไม่สงบลง อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ฮั่วหยุนเฟยขัดขึ้นก่อน "พอแล้ว ข้ารู้ว่าเจ้าคือเด็กดีที่รู้จักตอบแทนบุญคุณ ข้าสัญญากับเจ้าเลยว่าถ้าข้าต้องการอะไร ข้าจะไม่เกรงใจแน่นอน"

"ขอบคุณอาจารย์" เย่ปู้ฝานคำนับอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นยืน

ฮั่วหยุนเฟยหยิบหนังสือสีทองเล่มหนึ่งออกมา "นี่เป็นของขวัญต้อนรับจากข้า อย่ารังเกียจล่ะ"

"คัมภีร์จักรพรรดิสวรรค์" เย่ปู้ฝานรับมาและเมื่อเห็นชื่อถึงกับตกตะลึง จักรพรรดิสวรรค์! นั่นคือบุคคลแบบไหนกัน! เป็นยอดแห่งจักรพรรดิ ผู้ที่ถูกขนานนามว่าเป็นจักรพรรดิแห่งสวรรค์ไม่ใช่ใครที่จะเป็นกันได้ง่ายๆ ตั้งแต่ยุคโบราณมามีจักรพรรดิสวรรค์ที่ถูกบันทึกไว้เพียงไม่กี่คนเท่านั้น

เย่ปู้ฝานเปิดหน้าแรกของคัมภีร์จักรพรรดิสวรรค์และเนื้อหาทำให้เขาตกใจจนต้องหยุดอ่าน

"ร่างศักดิ์สิทธิ์โบราณบรรลุจักรพรรดิ! ไร้เทียมทานในจักรพรรดิทั้งปวง จึงขนานนามว่าจักรพรรดิสวรรค์ นี่คือคัมภีร์ที่ร่างศักดิ์สิทธิ์โบราณบรรลุจักรพรรดิและรวบรวมขึ้นเพื่อให้ร่างศักดิ์สิทธิ์ในยุคหลังได้เดินตามเส้นทางสู่จักรพรรดิ"

หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขาเปิดไปยังบทที่เกี่ยวกับระดับทงเทียนและจมอยู่ในเนื้อหา

ยืนอยู่บนยอดเขา เขาเข้าสู่สภาวะลืมตนอย่างแท้จริง เมื่อเวลาผ่านไป โลหิตทองคำรอบตัวของเย่ปู้ฝานก็เข้มข้นยิ่งขึ้น ราวกับว่ามังกรทองกำลังรวมตัวกันและกำลังทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

"ไม่เลว คล้ายกับข้าตอนหนุ่มๆ เลย" ฮั่วหยุนเฟยพยักหน้าด้วยความพอใจ เห็นศิษย์ของตนยอดเยี่ยมเช่นนี้ ทำให้หัวใจของเขายิ่งรู้สึกยินดีกว่าตนเองบรรลุระดับใหม่เสียอีก นี่เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดมาก

"ฮั่วหยุนเฟย” นอกยอดเขาเต่าหยวนเซี่ยเซวียนเจินเหรินมาพร้อมกับศิษย์หญิงคนหนึ่ง แต่ถูกยันต์ทั้ง 99 ชั้นขัดขวางทำให้ไม่สามารถเข้าไปได้ ฮั่วหยุนเฟยโบกมือเปิดทางให้ทั้งสองบินเข้ามาภายใน

“อาจารย์ ที่นี่มีพลังวิญญาณเข้มข้นกว่ายอดเขาเซียนสวรรค์หลายสิบเท่า กระทั่งพลังฝึกตนของข้าก็ยังได้รับผลกระทบ” ศิษย์หญิงพูดขึ้นด้วยความประหลาดใจ

“ชู่ว! อย่าเพิ่งพูดอะไร อาจารย์พาเจ้ามาก็เพราะมีเหตุผล” เซี่ยเซวียนเจินเหริน พลางพาศิษย์หญิงมานั่งต่อหน้าฮั่วหยุนเฟย ทั้งสามนั่งลงตรงกัน

ฮั่วหยุนเฟยหยิบถ้วยชาออกมาวางตรงหน้าทั้งสองคน พร้อมชงชาเสิร์ฟให้ กลิ่นหอมของชาลอยกระจายทั่ว ซึ่งแฝงไว้ด้วยพลังของกฎแห่งเต๋า

“นี่คือศิษย์ที่เจ้ารับมาหรือ?” เซี่ยเซวียนเจินเหรินมองไปยังเย่ปู้ฝานซึ่งนั่งเข้าฌานอยู่ไม่ไกล จากการที่เขามีเลือดสีทองไหลเวียนรอบตัว แสดงถึงศักยภาพของมังกรในหมู่มนุษย์ และยิ่งเป็นศิษย์ของฮั่วหยุนเฟย พรสวรรค์ของเขาย่อมไม่ธรรมดา ด้วยความเคารพเซี่ยเซวียนเจินเหรินจึงไม่ใช้พลังมองทะลุ และเอ่ยถามตรงๆ

ฮั่วหยุนเฟยพยักหน้า “ข้าบังเอิญพบเขา พรสวรรค์ดีมาก จึงรับเป็นศิษย์”เซี่ยเซวียนเจินเหรินยิ้มอย่างจริงใจ ดีใจกับฮั่วหยุนเฟยที่ยอดเขาเต่าหยวนซึ่งเป็นยอดเขาที่แข็งแกร่งที่สุดของสำนักเกาซานได้รับศิษย์คนใหม่แล้ว ถือเป็นข่าวดีอย่างมาก หากไม่เกิดเรื่องผู้นำยอดเขาเทียนจี ตอนนี้ท่านเจ้าสำนักและหัวหน้ายอดเขาทั้งหลายคงจะมาแสดงความยินดีไปแล้ว

เธอยกถ้วยชาขึ้นจิบเบาๆ “ข้าขอถามได้หรือไม่ว่า ศิษย์รักของเจ้านั้นมีพรสวรรค์ระดับใด?”

ฮั่วหยุนเฟยเคยออกจากสำนักเพื่อเข้าร่วมพิธีรับศิษย์ประจำสามปีของสำนัก ซึ่งใช้เวลาเป็นเดือน แต่ตลอดเวลานั้น เขากลับไม่พบศิษย์ที่ถูกใจ จนยากจะจินตนาการได้ว่าข้อกำหนดของเขาสูงขนาดไหน!

ในยุคปัจจุบัน พรสวรรค์แบ่งเป็นระดับต่างๆ ได้แก่ หวง, เสวียน, ตี้, เทียน, เต๋า, เซิ่ง, ตี้ และ เซียน ยกเว้นพรสวรรค์ระดับจักรพรรดิและเซียนซึ่งแทบไม่เคยปรากฏ

ตัวอย่างเช่น พรสวรรค์ระดับเซิ่ง แม้จะเป็นเพียงระดับต่ำที่สุด หากไม่ตายก่อนเวลาก็จะสามารถฝึกฝนจนถึงขั้นนักบุญได้แน่นอน ในยุคนี้ที่ยากลำบาก แม้แต่พรสวรรค์ระดับเซิ่งก็ยังยากที่จะก้าวถึงระดับนักบุญ แต่พรสวรรค์ระดับนี้ยังคงน่ากลัว เพียงแค่ได้รับโอกาสก็สามารถทะยานขึ้นสู่ฟ้าได้ทันที!

ส่วนพรสวรรค์ระดับเทียน สามารถฝึกฝนจนถึงระดับมหาเต๋าได้แน่นอน ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่! พรสวรรค์ระดับเต๋าอย่างน้อยก็สามารถฝึกฝนจนถึงระดับเทียนเหริน กลายเป็นบรรพบุรุษของสำนักขนาดกลางได้!

พรสวรรค์ระดับเทียนเป็นพรสวรรค์ที่พบมากที่สุดในหมู่ศิษย์อัจฉริยะของพลังอำนาจใหญ่ๆ ขณะที่พรสวรรค์ระดับเต๋านั้นหายากมาก และหากพรสวรรค์ระดับเซิ่งปรากฏ จะทำให้ทั้งภูมิภาคตะวันออกต้องสั่นสะเทือน! ยิ่งในยุคที่ยากลำบากนี้ ไม่เพียงแต่นักบุญจะไม่ปรากฏ การปรากฏของพรสวรรค์ระดับเซิ่งก็มีโอกาสน้อยลงเรื่อยๆ

บรรดาผู้มีพรสวรรค์ระดับเซิ่งในพลังอำนาจขนาดใหญ่แทบทั้งหมดมักเป็นพรสวรรค์ระดับเต๋าชั้นยอด ส่วนพรสวรรค์ระดับเซิ่งนั้นหายากมาก ในเขตหวงโจวที่ค่อนข้างเล็กเช่นนี้ การรับศิษย์ที่มีพรสวรรค์ระดับเทียนถือเป็นเรื่องที่ล้ำค่าอย่างยิ่ง ส่วนพรสวรรค์ระดับเต๋านั้นยิ่งยากที่จะพบเจอ

เซี่ยเซวียนเจินเหรินคาดว่าฮั่วหยุนเฟยมีมาตรฐานสูง จึงคาดการณ์ว่าศิษย์ของเขาน่าจะมีพรสวรรค์ระดับเต๋าชั้นยอดถึงจะตอบสนองความต้องการของเขาได้

ฮั่วหยุนเฟยยิ้มเล็กน้อย มองไปยังเย่ปู้ฝานที่กำลังเข้าฌานด้วยความพึงพอใจและกล่าวว่า “ไม่ปิดบังอะไร ท่านอาจารย์ป้า ปู้ฝานนั้นมีพรสวรรค์ระดับเซิ่งขั้นต่ำ”

ฮั่วหยุนเฟยปกปิดเล็กน้อย จริงๆ แล้วเขาต้องการจะบอกว่าพรสวรรค์ของเย่ปู้ฝานอยู่ในระดับเต๋า แต่ด้วยความที่เย่ปู้ฝานมีร่างศักดิ์สิทธิ์โบราณ พรสวรรค์ของเขาจึงอยู่ในระดับเซิ่ง ซึ่งไม่ใช่ความลับ หากเซี่ยเซวียนเจินเหรินตั้งใจตรวจสอบเย่ปู้ฝานอย่างละเอียด เธอคงจะเห็นว่าร่างของเขาพิเศษ เป็นร่างศักดิ์สิทธิ์ และจะรู้ว่าเขาโกหก ดังนั้นจึงเลือกที่จะปกปิดเพียงเล็กน้อย พรสวรรค์ระดับเซิ่งขั้นต่ำก็เพียงพอที่จะทำให้ตกตะลึงแล้ว ในสำนักเกาซานไม่มีใครที่มีพรสวรรค์ระดับนี้เลย

เซี่ยเซวียนเจินเหรินลุกพรวดขึ้นทันที มองไปที่เย่ปู้ฝานด้วยดวงตาที่ส่องประกาย “พรสวรรค์ระดับเซิ่งขั้นต่ำ! เรื่องนี้จริงหรือ?”

“ถ้าไม่จริง ข้ายอมชดเชยสิบเท่า!” ฮั่วหยุนเฟยยิ้มอย่างมั่นใจ