บทที่ 97 เอ้อร์หยาที่กล้าหาญ
บทที่ 97 เอ้อร์หยาที่กล้าหาญ เซี่ยชิงหยาอุ้มเอ้อร์หยาเดินไปหานางหวัง เมียและลูกถูกรังแกต่อหน้าต่อตาจี้เฉียนคุน เขาไม่ใช่คนตาย ย่อมต้องมีปฏิกิริยา ก้าวขายาวๆ ก้าวออกจากโคลนอย่างคล่องแคล่ว เดินไปหานางหวังอย่างดุดัน เซี่ยชิงหยายื่นมือห้ามจี้เฉียนคุน ริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรง กัดฟันพูดว่า "รอก่อน" จี้เฉี...