บทที่ 42 แมวกับนก
เวิ่นเหยียนส่งลุงเจ้าออกจากลานหน้าบ้าน ยิ้มให้และมองตามลุงเจ้าที่จากไป ลุงเจ้าเดินไปสามก้าวแล้วหันกลับมามองหนึ่งที เดินอย่างเชื่องช้าด้วยความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจจริง ๆ มีคนเก่งอาศัยอยู่ข้างหน้าพวกเขา พลังหยางที่แข็งแกร่งขนาดนี้ แม้แต่พลังหยางที่แผ่ซ่านออกมาก็ยังถือว่าเป็นการเสร...
