บทที่ 41 พวกเราจะมีบุญวาสนาอะไรได้คอยระวังหลังให้ท่านหลี่เสี่ยวผู้เป็นระดับ SSS!

ต้นไม้ใบหนา

ยิ่งห่างจากเมืองมากเท่าไหร่

ยิ่งเห็นต้นไม้โบราณสูงใหญ่มากมายที่เกิดการกลายพันธุ์หลังจากการลงมาของสัตว์ประหลาด

ห้าปีที่ผ่านมา พืชพันธุ์เติบโตอย่างบ้าคลั่ง สัตว์ประหลาดรวมตัวกัน

สามารถลบร่องรอยของมนุษย์ในพื้นที่มากมายได้แล้ว

ในขณะเดียวกัน

สัตว์ประหลาดที่มีขนาดไม่ใหญ่มากนักกำลังหลบแสงแดดยามเที่ยงอยู่ใต้ต้นไม้สูงใหญ่

สัตว์ประหลาดเหล่านี้ไม่ได้อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข ต่างระแวงซึ่งกันและกัน

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสัตว์ประหลาดจำนวนไม่น้อยในพื้นที่นี้ที่แสดงความก้าวร้าวและเป็นศัตรู พยายามหาที่พักผ่อนที่ดีกว่า

แต่สัตว์ประหลาดเหล่านี้กลับไม่สังเกตเลยว่า

ในพุ่มไม้รกทึบไม่ไกลจากพวกมัน มีร่างหกร่างเคลื่อนผ่านไปอย่างเงียบเชียบ ไม่ส่งเสียงใดๆ เลย

หกคนนี้ก็คือหลี่เสี่ยวและอีกห้าคนที่ออกมาจากเมืองฉี

ตอนนี้ทั้งหกคนอยู่ห่างจากเมืองฉีเกินห้ากิโลเมตรแล้ว

แม้ว่าในห้าปีที่สัตว์ประหลาดลงมา มนุษย์ส่วนใหญ่จะอยู่แต่ในเมืองไม่ออกมาข้างนอก

แต่ในพื้นที่ที่อยู่ใกล้เมืองมนุษย์ จำนวนสัตว์ประหลาดก็ไม่ได้มีมากนัก

ดังนั้นปกติแล้ว ทีมล่าสัตว์อย่างทีมของอู๋ฉี่ เวลาออกมาล่าสัตว์ก็จะพยายามออกห่างจากเมืองของตัวเองให้ไกลพอสมควร

ไม่อย่างนั้น การหาสัตว์ประหลาดที่เหมาะสมก็จะยุ่งยาก

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเป้าหมายของทีมล่าสัตว์เวลาออกมาคือการล่าสัตว์ประหลาด

แต่พวกเขาก็ไม่ได้เลือกเป้าหมายอย่างไร้สติ

เมื่อเทียบกับสัตว์ประหลาดระดับสูง เนื้อของสัตว์ประหลาดระดับต่ำจะมีพลังงานน้อยกว่ามาก

แม้ผู้มีพลังพิเศษจะกินเข้าไป ผลที่ได้ก็จะไม่มากนัก

ดังนั้น การล่าสัตว์ประหลาดระดับต่ำมากเกินไป สำหรับทีมผู้มีพลังพิเศษแล้ว กลับเป็นการเสียแรงเปล่า ไม่คุ้มค่า

และในตอนนี้ เมื่อมองดูสัตว์ประหลาดที่กำลังพักผ่อนอยู่ไม่ไกล

อู๋ฉี่ที่ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้และปิดบังคลื่นพลังพิเศษของตัวเอง ก็ส่ายหน้าเบาๆ

"พวกนี้ระดับต่ำเกินไป ไม่ค่อยได้เรื่อง"

พูดจบ อู๋ฉี่และคนอื่นๆ ก็เตรียมลุกขึ้นเพื่อออกไปหาทางอื่น

แต่ในตอนนั้นเอง

"ตึง ตึง ตึง!"

จู่ๆ ก็เกิดการสั่นสะเทือน อู๋ฉี่และคนอื่นๆ รู้สึกว่าพื้นดินใต้เท้าสั่นสะเทือน

เสียงคำรามต่ำทุ้มและน่ากลัวดังเข้ามาในหูของทุกคน

ไม่ไกลออกไป สัตว์ประหลาดที่กำลังพักผ่อนอยู่หรือกำลังหาที่พักผ่อนที่ดีกว่าก็สั่นสะท้านขึ้นมาทันที

ในการรับรู้ของสัตว์ประหลาดเหล่านี้ มีสัตว์ประหลาดที่มีพลังแข็งแกร่งกว่าพวกมันมากกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้

เมื่อรู้สึกถึงแรงกดดันอันน่ากลัวที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ดวงตาของสัตว์ประหลาดเหล่านี้ก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว พวกมันหมอบตัวลงกับพื้น

ในเวลาเดียวกัน ไม่ไกลออกไป สัตว์ประหลาดตัวใหญ่มหึมา ผิวสีเทาปูน มีเขาเดี่ยวบนหัว คล้ายแรด ก็ปรากฏตัวขึ้น

ร่างกายอันหนักอึ้งของมันใหญ่โตกว่าสัตว์ประหลาดระดับเดียวกันมาก

ทุกก้าวที่เหยียบลงบนพื้น ก็ทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน

พร้อมกับที่สัตว์ประหลาดคล้ายแรดตัวนี้เข้ามาใกล้ ดวงตาของอู๋ฉี่และคนอื่นๆ ที่กำลังซ่อนตัวอยู่ในป่าทึบไม่ไกลและกำลังจะจากไปก็สว่างวาบขึ้นมาทันที

พวกเขาสามารถรู้สึกถึงคลื่นพลังพิเศษที่แข็งแกร่งมากจากสัตว์ประหลาดคล้ายแรดตัวนี้

ระดับ A! และไม่ใช่แค่สัตว์ประหลาดระดับ A ธรรมดา บางทีอีกไม่นาน พลังของสัตว์ประหลาดคล้ายแรดตัวนี้อาจจะก้าวหน้าขึ้นไปอีก ถึงระดับ S ก็ได้

"ดูเหมือนว่าวันนี้โชคไม่เลวนะ!"

ผู้มีพลังพิเศษระดับ A คนหนึ่งในทีมดวงตาเป็นประกายขึ้นมา

ถ้าเป็นเมื่อก่อน การที่ทีมของพวกเขาจะออกมาหาสัตว์ประหลาดที่เหมาะสมสักตัว ก็ต้องใช้เวลาไม่น้อย

แต่คราวนี้ เพิ่งออกมาไม่นาน ก็เจอเข้าแล้ว

คิดอย่างนั้นแล้ว นำโดยอู๋ฉี่ ทั้งห้าคนในทีมก็เตรียมลงมือ กระจายตัวออกไปเพื่อล้อมสัตว์ประหลาดระดับ A ตัวนี้

แต่ในตอนนั้นเอง เสียงของหลี่เสี่ยวก็ดังขึ้นมาทันที

"พวกนาย เตรียมจะไปไหนกัน?"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ อู๋ฉี่และคนอื่นๆ ก็ชะงักเล็กน้อย กำลังจะอ้าปากพูด

แต่ในตอนนั้น ในมือของหลี่เสี่ยว ดาบยาวสังหารสัตว์ที่แผ่รัศมีโลหะสีดำอย่างน่าเกรงขามก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

ในเวลาเดียวกัน บรรยากาศแห่งการสังหารอันเยือกเย็นก็ปรากฏขึ้นรอบตัวหลี่เสี่ยว

สายตาของหลี่เสี่ยวก็วาบขึ้นเล็กน้อยในตอนนี้

เขามองดูดาบยาวสังหารสัตว์สีดำในมือ แล้วพึมพำเบาๆ

"ดาบสังหารสัตว์เล่มนี้ ดูเหมือนจะถูกสร้างขึ้นด้วยวิธีเดียวกับไม้เท้าไล่สัตว์"

แต่เมื่อเทียบกับไม้เท้าไล่สัตว์ ดาบสังหารสัตว์เล่มนี้มีพลังข่มขวัญที่น่ากลัวกว่ามาก

"พวกเราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอ เรื่องล่าสัตว์ ให้ฉันจัดการเอง"

หลี่เสี่ยวเงยหน้าขึ้น ถือดาบยาวสังหารสัตว์มองดูอู๋ฉี่และคนอื่นๆ

"หา? ท่านหลี่เสี่ยว ท่านจะลงมือจริงๆ เหรอครับ?"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของอู๋ฉี่และคนอื่นๆ ที่เพิ่งได้สติก็ชะงักอีกครั้ง

พวกเขามองดูหลี่เสี่ยว แต่ชั่วขณะนั้นกลับไม่รู้ว่าควรพูดอะไร

พูดตามตรง ก่อนหน้านี้อู๋ฉี่และคนอื่นๆ คิดจริงๆ ว่าจุดประสงค์ของหลี่เสี่ยวครั้งนี้คือออกมาพักผ่อน แล้วก็ล่าสัตว์ไปด้วย

แต่คงไม่ได้ลงมือกับสัตว์ประหลาดทุกตัวหรอกใช่ไหม?

แต่ตอนนี้ ดูท่าทางของหลี่เสี่ยว เหมือนเขาจะตั้งใจเข้าร่วมทีมจริงๆ และจะลงมือกับสัตว์ประหลาดทุกตัว?

"ฉันไม่ได้บอกไปก่อนหน้านี้แล้วเหรอ ว่าจุดประสงค์ที่ฉันออกมาครั้งนี้คือการล่าสัตว์"

เมื่อเห็นอู๋ฉี่และคนอื่นๆ ที่ดูงุนงง สีหน้าของหลี่เสี่ยวก็แสดงความรู้สึกจนใจ

แต่เขาก็เข้าใจว่าพวกเขากำลังคิดอะไร

เพราะพลังของเขานั้นชัดเจนอยู่แล้ว การที่พวกเขาจะเข้าใจผิดแบบนี้ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้

แน่นอนว่าหลี่เสี่ยวจะไม่บอกรายละเอียดของคำสั่งประจำวันที่ระบบให้มา ที่ต้องล่าสัตว์ประหลาดระดับ A ขึ้นไป 10 ตัวโดยไม่ใช้พลังพิเศษ

"ไม่ต้องพูดอะไรมาก พวกนายแค่คอยระวังหลังให้ฉันก็พอ!"

หลี่เสี่ยวพูด

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของหลี่เสี่ยว มุมปากของอู๋ฉี่และคนอื่นๆ ก็กระตุกทันที

คอยระวังหลังให้ท่าน? พวกเขาที่เป็นแค่ผู้มีพลังพิเศษตัวเล็กๆ จะมีบุญวาสนาอะไรได้คอยระวังหลังให้ผู้มีพลังพิเศษระดับ SSS

แต่ไม่นาน สีหน้าของอู๋ฉี่และคนอื่นๆ ก็แสดงความรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมาก

"บ้าเอ๊ย! ท่านหลี่เสี่ยวพูดแบบนี้ เห็นใจความรู้สึกของพวกเรามากเกินไปแล้ว!"

แต่ตอนนี้ หลี่เสี่ยวไม่ได้พูดอะไรต่อ

มือของเขากำดาบยาวสังหารสัตว์แน่น

ร่างของหลี่เสี่ยวราวกับกลายเป็นเงาแสงในทันใด หายไปจากที่เดิม

เพียงชั่วพริบตา เมื่อร่างของหลี่เสี่ยวปรากฏขึ้นอีกครั้ง เขาก็อยู่ห่างออกไปร้อยเมตรแล้ว

เมื่อเห็นความเร็วอันน่าตกใจของหลี่เสี่ยว ดวงตาของอู๋ฉี่และคนอื่นๆ ก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง

กำลังจะชื่นชมว่านี่คือความเร็วของผู้มีพลังพิเศษระดับ SSS

แต่ไม่นาน ราวกับค้นพบบางอย่าง

คำพูดที่กำลังจะหลุดออกมาจากปากของอู๋ฉี่ก็หยุดชะงัก ในดวงตาของเขาฉายแววสงสัยเล็กน้อย

"เดี๋ยวก่อน พวกนายสังเกตเห็นไหม ท่านหลี่เสี่ยวดูเหมือน... จะไม่ได้ใช้พลังพิเศษเลย?"

(จบบทที่ 41)